Pogrzeb (Fredro)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Fredro
Tytuł	Pogrzeb
Pochodzenie	Nieznany zbiór poezyj
Wydawca	Towarzystwo Miłośników Książki
Data wyd.	1929
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[47]

XII

POGRZEB

Cóż w^[1][2] pogodney Iutrzenki wonny wiew [?] się miesza? —
Ciszéy! — Głos dzwonów Echo po skałach rozwiesza. —
Już słychać, coraz bliżéy... płacz... żałobne pienie...
 Waltorni ięczenie!...

Łzy, na czyież to zwłoki toczą się z zrzenicy? —        5
Czy starca, czy młodzieńca, czy pięknéy dziewicy? —
Mniéy iednego z ciérpiących na ciernistym swiecie,
 Mniéy! — I wy płaczecie? —

— Oyca niesczęsnych dzieci, iuż bez matki dzieci, —
Oycu smutną pochodnię syn nad trumną swieci —^[3][2]        10
Wczoray iasniał,^[4][2] wesołe spędzał z nami chwile,
 Dziś^[5][2] lega w mogile,

Siebie płaczcie sieroty! — Spoczęli^[6][2] Rodzice,
Lecz wy, kiedyż utrapień przeydziecie granicę!?
Ileż to trosek, cierpień, żalów i boleści,        15
 Swiat dla was niemiesci! —

Ach siebie gorszko[!] płaczcie niesczęsne sieroty!
Szerokie pole zbrodni, wąska ściészka[!] cnoty,
Idźcie nią — lecz niestety! zasnutą cierniami^[7][2]
 Przemoczycie^[8][2] łzami. —        20

Wszystkie czucia co teraz tlą się ieszcze skrycie,
Fałszem krwawo zgniecione, zatruią wam życie,
A tok niezasłużoney klęski, hańby, kary,^[3][2]
 Dopełni wam miary. —

[48]

Prożno luba Dziewico, skromna i trwożliwa,        25
Pytać się będziesz: sczęścia gdzie droga prawdziwa?
Piesczącem Cię marzeniem, co tylko czas zgoni,
 Nieprawość osłoni. —

Prożno zechcesz Młodzieńcze duszę pokryć głazem,
Wzruszy ią przeznaczenie nieodbitym^[9][2] razem,        30
Umysł twóy będzie walczył, wkrótce nim niewładniesz...
 I iak człowiek padniesz. —

Ach płaczcie lecz dzwigaycie, dzwigaycie to brzemie,
Które niesczęsne dźwiga całe ludzkie plemie!
Biada wam piękne dzieci! — życie krwawym znoiem,        35
 Jedna śmierć^[10][2] pokoiem. —

1. Cóż w [łagodne powienie iutrzenki].
2. Wszystkie poprawki nadpisane nad tekstem pierwotnym, nieprzekreślonym (z wyjątkiem słów iuż lega w w. 12 i części w. 1). Spoczęli w w. 13 napisane początkowo ołówkiem, następnie atramentem. Przemoczycie w w. 20 dopisane po raz drugi z boku ołówkiem.
3. Ww. 5 — 10 i 18 — 23 przekreślone ołówkiem w rkp.
4. Wczoray iasniał, [w lat długich i zdrowia ozdobie].
5. Dziś [iuż lega w grobie].
6. spoczęli: [w spokoiu].
7. zasnutą cierniami: [tę nawet czasami].
8. Przemoczycie: [Pokropicie].
9. nieodbitym: [niewstrzymanym].
10. Śmierć iedna — przestawione zapomocą liczb 1 i 2.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Aleksander Fredro.