Potrawy z wołowiny/Cynadry wołowe
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Potrawy z wołowiny |
| Wydawca | Towarzystwo Wydawnicze „BLUSZCZ“ |
| Data wyd. | 1930 |
| Druk | Zakł. Graf. Tow. Wyd. „BLUSZCZ“ |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
53. CYNADRY WOŁOWE. Cynadry gotowane lub duszone w sosie najczęściej twardnieją, to też najlepiej przed użyciem ugotować je tak, jak na rosół, w wodzie z włoszczyzną i korzeniami, dopiero zupełnie miękkie wyjąć, pokrajać wpoprzek w cienkie płatki. Jeżeli cynadra gruba, to ją wpierw przekrajać wzdłuż, a potem dopiero wpoprzek w płatki. Przed gotowaniem należy cynadry dobrze wymoczyć, zdjąć z nich plewkę, znowu namoczyć, doskonale wycisnąć i dopiero wtedy gotować. Zrumienić łyżkę mąki z łyżką masła, rozprowadzić przestudzonym smakiem z cynader, włożyć dwie upieczone w popiele i przetarte przez sito cebule, dolać łyżkę dobrego octu lub odcisnąć sok z pół cytryny; jeśli sos za blady, podkolorować karmelem. Zagotować, nieco opieprzyć. Ugotowane bardzo miękko cynadry włożyć w ten sos i tylko chwilkę zagrzać, nie gotując. Można do tego sosu dodać śmietany, korniszonów, kaparów lub grzybków marynowanych. Smak z cynaderek używa się na zupę ogórkową — rosolnik.
