Prałaci. Niektórzy członkowie hierarchji katolickiej mają tytuł prałatów (łać. praelatus — przełożony). Właściwymi prałatami mogą być tylko ci duchowni, świeccy lub zakonni, którzy mają zwyczajną jurysdykcję duchowną. Prałaci, nie wykonywający jurysdykcji, są prałatami honorowymi. Prałaci w ścisłem znaczeniu dzielą się na wyższych, którymi są tytularni patrjarchowie, rezydujący w Rzymie, arcybiskupi i biskupi, i niższych, do których liczą się członkowie Kurji papieskiej, nie będący kardynałami. Prałatami kapitulnymi są: prepozyt, dziekan, scholastyk i kustosz (ob.
Kanonicy). Prałatami są również generałowie zakonów, wyjąwszy generałów zakonów żebrzących.
