Tammuz (Dumuzi), bóstwo starobabilońskie, personifikacja życia przyrody. Według licznych mitów i hymnów na jego cześć, Tammuz corocznie umierał i zmartwychwstawał. Zwany był także „panem świata podziemnego“. Był mężem lub kochankiem bogini Isztar (ob.
Astarte), która zstępowała do podziemia, aby go stamtąd wybawić, wedle innego zaś mitu sama sprowadzała jego śmierć, aby znaleźć innego kochanka. Kult Tammuza przeszedł do Syrji a stamtąd do Izraelitów, którzy za czasów Ezechjela oddawali mu cześć w świątyni jerozolimskiej i od niego nazwali czwarty miesiąc w roku Tammuz. W Grecji przedmiotem podobnego kultu był Adonis.
