Prostak
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | Prostak | |
| Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
| Wydawca | U Barbezata | |
| Data wyd. | 1830 | |
| Miejsce wyd. | Paryż | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Cały tekst | |
| ||
| Indeks stron | ||
XXVI. Prostak.
Szczęśliwe mędrcy: a my prostacy,
Czyli też możem być szczęśliwemi?
Im wszystko łatwo, nam wszystko z pracy :
Przecie na wspólnej mieszkamy ziemi :
Oni w przymiotach mając załogę.
Tak mysią, jak chcą; ja tak, jak mogę.
Prostak, co ojciec i matka rzekli,
Ja to wypełniam w mojej prostocie.
Widzę, iż drudzy więcej dociekli;
Słyszę, iż mówią górnie o cnocie;
Ja tak nie umiem. Kiedy się wzmogę,
Chcąc być cnotliwym, czynię, co mogę.
Nie mam honoru być Kapucynem,
Ale mam zaszczyt być dobrym człekiem;
Więc po mojemu idę za gminem,
Idę za losem, idę za wiekiem;
I bitą sobie obrawszy drogę,
Mówię, jak myślę; czynię, jak mogę.
