Przestrogi moralne

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Anonimowy
Tytuł	Przestrogi moralne
Pochodzenie	Światełko.; Książka dla dzieci
Wydawca	Spółka Nakładowa Warszawska
Data wyd.	1885
Druk	S. Orgelbranda Synowie
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Przestrogi moralne.

— Czem skorupa za młodu nasiąknie, tem na starość trąci.

— Końskim nogom, szeptanej powieści, kupieckim zalotom trzeba wierzyć ostrożnie.

— Nie trzeba się niczego odrzekać, chyba tego, że sobie nie odkąsimy nosa.

— Nie suknia zdobi człowieka, ale człowiek suknię.

— Głód jest najlepszym kucharzem.

— Leniwcowi nawet brzęk muchy przeszkadza.

— Jeżeli chcesz wiele dokazać, czyń to tylko, co wykonać możesz.

— Najłatwiej wywróżyć to, co już minęło.

— Co innego mędrzec, a co innego mędrek.

— Co innego mówić, a co innego paplać.

— Nie otwieraj ust z nałogu lub zwyczaju, ale z potrzeby.

— Kropla wody, spadając na kamień, wyżłobi go.
— Mały robak, tocząc dąb ciągle, w końcu go obali.

— Nie zje żaba wołu, choć na niego gębę rozdziawia.

— Cudze wady chętnie wystawiamy na słońce, a swoje chętnie chowamy w cień.

— Skąpy nie jest panem, ale włodarzem swego spadkobiercy.

— Wielkie rzeki cicho płyną, małe strumienie, choć płytkie, z szumem biegną.

— Rozrzutność, jak zeschła beczka: co w nią wlejesz, natychmiast szparami wypłynie.

— Strata uczy rozumu; po szkodzie człowiek mądry.

— Mus bywa najlepszym nauczycielem.

— Nie ma takiego złego, któreby na dobre nie wyszło.

— Nieprawda jest matką niecnoty.

— Jak mucha wpada w potrawę, tak natręt mięsza się do każdej sprawy.

— Długo myśl, prędko czyń.

— Nie pozwalaj wkorzenić się złemu; co dziś możesz wyrwać, jutro nie wyważysz.

— Nie dawaj i nie wydzieraj.

— Nie łaj i nie przepraszaj.

— Jest panem swego czasu, kto nim roztropnie rządzi.

— Najpewniejszym dochodem jest oszczędność.

— Co jeden głupi zepsuje, tysiąc mądrych czasem nie naprawi.

— Ten najbardziej w prawdzie się kocha, kto ją mówi sobie.

— Kto się na gorącem sparzy, ten na zimne dmucha.

— Niedołężny umie narzekać, mądry radzić.

— Milczenia rzadko kto żałował, a gadatliwości wielu.

— Kto o kim źle mówi przed tobą, pewnie o tobie źle mówi przed drugmi.

— Nie mała mądrość mądrze mówić, lecz największa mądrze czynić.

— Plotkarzy i pochlebców używają ludzie jak wiechetków, które po użyciu w kąt rzucają.

— Jeden błąd zepsuje tysiąc dobrych czynów, jak garść piołunu zepsuje beczkę miodu.

— Dzień dzisiejszy ma zawsze coś do poprawienia we wczorajszym.

— Nie licz pieniędzy, które ci się przyśniły.

— Za błędy trzeba przypłacić albo szkodą, albo wstydem.

— Nie wpuszczaj się w studnię, dopóki nie opatrzysz, jak z niej wyleziesz; nie rozpoczynaj trudnych rzeczy, dopóki nie pomyślisz, jak je ukończysz.

— Kto pod kim dołki kopie, często sam w nie wpada.

— Kto lekceważy rzeczy małe, zwykle nie dba o wielkie.

— Zanim poznasz człowieka, zjesz z nim beczkę soli.

— Gdy niesłusznie cudze zyskasz, miej za gorsze, niż gdybyś swoje stracił.

— Cokolwiek czynisz, patrz końca.

— Nie obiecuj za wiele, ażebyś nie musiał dotrzymać za mało.

— Zgodą małe rzeczy rosną, niezgodą wielkie marnieją.

— Jako ty rodzice swoje, tak cię uczczą dziatki twoje.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Anonimowy.