Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/121
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji |
| Pochodzenie | Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4 |
| Redaktor | Michał Arct |
| Wydawca | Michał Arct |
| Data wyd. | 1895-1897 |
| Druk | Józef Jeżyński |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
121. Rycek Józek, lat 13, syn wyrobnika w Miechocinie. U. sz. M.
α) Głupi pryk, bo prendko látá, a głupio gádá.
β) Zydoski zapálác, bo uón w sobote to zapálá Zydom w piecach w Dzikowie[1].
γ) Kopa siana, bo má takie duze włosy, jak kopa siana.
δ) Kaślowaty stękajác, bo uón kaśle i stęka.
ε) Śpikác, bo uón sie śpiká (cyli smarká sie).
ζ) Dzieci słozyły na niego:
— „Rycek — cienki jak smycek” — bo uón taki cienki je, jak smycek.
η) Dzieci wołają na niego:
— „Cysiu — zysiu!“ — bo uón lubi spać, tajak jeden chłopák w Miechocinie, co go nazwali Zyś.
θ) Percer, bo do jego uojców chodziła taká stará babka po prośbie, nazywała sie Perełka, to uón na nią wołáł zawdy: „Percerela!“ to dzieci podchyciły i nazwały go „Percer.”
ι) uÓn je bardzo wesoły, látego dzieci wołają na niego: — Wesoły, jakby go chto na sto kóni wsadził.
- ↑ To znaczy: w Tarnobrzegu. Lud okoliczny, a zwłaszcza z dalszej okolicy Tarnobrzega, używa na oznaczenie Tarnobrzega nazwy Dzików, niektórym nazwa Tarnobrzeg jest zupełnie obcą. Mówią np.: „Idę na odpust do Dzikowa,“ „Byłem na tárgu w Dzikowie,“ „Matka Boská cudowná Dzikoská.“ Pochodzi to stąd, że pierwotna osada, stanowiąca dzisiejszą wieś Dzików i miasteczko Tarnobrzeg, nazywała się Dzików, tak było do początku bieżącego stulecia, kiedy wyodrębniło się miasteczko i uzyskało osobną nazwę Tarnobrzeg. (Tarnobrzeg i Dzików jest własnością Zdzisława hr. Tarnowskiego, najstarszego syna Jana hr. Tarnowskiego, b. marszałka krajowego w Galicji).
