Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/120
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji |
Pochodzenie | Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4 |
Redaktor | Michał Arct |
Wydawca | Michał Arct |
Data wyd. | 1895-1897 |
Druk | Józef Jeżyński |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
120. Róg Marysia, lat 10, córka wyrobnika w Miechocinie. U. sz. M.
α) Urynáłka, bo duzo jé i duzo s.a.
β) Maziarnia, bo, jak płace, to sie tak mazi, łzy rozcirá po gembie, jak maź.
γ) Cybuska, bo taká wysoka je, jak cybuch, co Zydy pálą.
δ) Wacyjá, bo, jak była jesce małá, to gádała na wagacyją (= akację): „wacyjá.“
ε) Ropuska, bo taká je małá, a roźlazłá, jak ropucha.
ζ) Maźnica, bo, jak płace, to ji tak z gemby kapie, ciągnie sie, tajak z mazi.
η) Siajgiecowna, bo uona matce mówiła, zeby dała ji kaftánik zrobić do Siajgiecowy — to je taká Zydówka, co robi kaftániki w Dzikowie, nazywá sie Giecowá.
θ) Srockowna, bo uona tak płace i przezywá, jak sroka skáce.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Mátyás.