Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/33
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji |
| Pochodzenie | Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4 |
| Redaktor | Michał Arct |
| Wydawca | Michał Arct |
| Data wyd. | 1895-1897 |
| Druk | Józef Jeżyński |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
33. Holardziński Stach, l. 12, syn djurnisty u notaryusza w Tarnobrzegu U. sz. T.
α) Piekilás, bo wszystko prędko robi: prędko chodzi, prędko gádá, tak po piekielnemu.
β) Wścieklaś, bo taki je zły, wściekły.
γ) Bursztynowá kacka, bo taki je zółty na gębie, jak bursztyn, a nizki je i nos má taki kłapciasty, jak kacka dziób.
δ) Wábicki, bo wábi gołębie i łapie.
ε) Radziwił, bo má brzuch duzy, tajak jeden pán w Polsce, co sie nazywał Radziwił-Panie Kochanku, co mu niedźwiedzie nosiły w łapach jeś.
ζ) Nierobociák, bo taki próźniak je, nie robi nic.
η) Chabeta kóńská, bo taki je zółty, jak chabeta (mięso) z kónia.
θ) Dzieci słozyły na niego:
— Holardziński
sprzedáł uojca za ryński.
