Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/40

<<< Dane tekstu >>>
Autor Karol Mátyás
Tytuł Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji
Pochodzenie Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4
Redaktor Michał Arct
Wydawca Michał Arct
Data wyd. 1895-1897
Druk Józef Jeżyński
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


40. Kokoszka Michał, lat 13, syn gospodarza w Miechocinie. U. sz. M.
α) Machuś, bo na niego tak wołáł brat młodsy: nie Michaś — tylko Machuś. Dzieci to podchyciły i wołają na niego Machuś.
β) Fetuś, bo duzo jé. Takiego, co duzo jé, to nazywają fetuś.
γ) Polcie, bo ráz wołáł na matke: „Mamo, poicie (= polećcie) w pole!”
δ) Przerwaná kicha, bo duzo jé, to sie zdaje, ze má przerwaną kiche[1].
ε) Kursiawa, bo ráz wiatr don[2] piaskiem po gościeńcu, to uón gádáł do matki:
— „O! mamo, patrzcie! jaká to kursiawa...” Nie powiedziáł „kurzawa,“ tylko „kursiawa.“
ζ) Nadjeziolik, bo miéská nad jeziorem dworakiem.




  1. = kiszkę.
  2. = dął.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Mátyás.