Różnica wieku ludzkiego
| ←Obraz miłości | Różnica wieku ludzkiego Wybór poezyj Liryków księga czwarta Horacy |
Naczynie do kwiatów, w dzień imienin J. K. Mci dane→ | |
| Przekład: Adam Naruszewicz. |
(Z Horacyusza).
Ty, co ściągasz, chcąc wiązać rym, palce do pióra,
Naucz się pierwéj, jaka w rzeczach jest natura,
Jakie ma obyczaje każdy wiek, ażeby
Wszystko szło w przystojności szrankach i potrzeby.
Ledwo z pasków spuszczone coś do matki plecie
I krzepką stopką drobne kroki stawia dziecię;
Lubi z równemi igrać, a o fraszkę lada,
Mieniąc się co godzina, dąsa i gniew składa.
Bystry młokos skoro się wymknie z pod kańczuka,
Sprzęga konie, lub ze psy zwierza w kniejach szuka,
Marszczy na prawdę czoło, jak wosk na złe taje,
O przyszłe nie dba czasy, chętnie, co ma, daje.
Dopiéroż z nim swe miłość wyprawia igrzyska!
Bystry płomień tam i sam serce płoche ciska.
Dumny, porywczy; a jak rychło się zapali,
Tak prędko, w czym się kocha, zbrzydzi i oddali.
Innym torem wiek męski dąży: lubi zbiory,
Skarbi sobie przyjaciół, pnie się na honory;
Patrzy na wszystko, bacznie umie postępować,
I nie czyni, czegoby miał potym żałować.
Alić po miłéj wiośnie, po rozkosznym lecie
I po bujnéj jesieni zima kark przygniecie.
W rozlicznych troskach szczątkiem lat swych starzec goni,
Zbiera, a co przysporzył, nie wydrzéć mu z dłoni.
Wszystko mu idzie lodem, czas do jutra zwleka,
Niedogodny, leniwiec, ustawnie narzeka;
Mierzy życiem daleko, przeszłe wielbi lata,
A młodszym ich postępki na oczy wymiata.
1771, III, 404 — 6.