[332]XXIV.
Rada dla dziatek.
Kiedy spać iść — to z ochotą,
Kiedy wstawać — to już wcześnie,
Gdy dzień zacząć — to z robotą,
A zaś marzyć — tylko we śnie.
Gdy nadrabiać — to nie miną,
Kiedy błyszczyć — to nie strojem,
Kiedy płakać — to nad winą,
Gdy się chlubić — to prac znojem,
Gdy są grosze — to je zliczyć,
Gdy są suknie — to je chronić,
Gdy co boli — to nie krzyczéć,
Gdy kto wita — to się skłonić;
Kiedy smutno — to łzę zdławić,
Gdy wesoło — to być hożym,
Gdy czas starczy — to się bawić,
Kiedy igrać — to nie z nożem.
[333]
Gdy się znaleźć — to przystojnie,
Gdy co zrobić — to z początku,
Kiedy siedziéć — to spokojnie,
Gdy się dąsać — to już w kątku.
Kiedy biegać — to ostrożnie,
Kiedy czekać — to cierpliwie,
Gdy się modlić — to nabożnie,
Gdy co skończyć — to szczęśliwie;
Kiedy lekcya — to się uczyć,
Gdy są goście — to nie drzemać,
Kiedy łają — to nie mruczyć,
Gdy dać słowo — to dotrzymać.
Gdy co czynić — to z pośpiechem,
Gdy co czytać — to z książeczki,
Kiedy spojrzéć — to z uśmiéchem,
Gdy co stroić — to laleczki;
Kiedy mówić — to już skromnie,
Kiedy dygnąć — to u proga,
Kiedy kochać — to ogromnie,
Kiedy westchnąć — to do Boga!
