Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza/A
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza |
| Podtytuł | Wsie: Zawada, Nawojówka, Brzeziny, Kunów, Jamnica, Poręba, Bielowice i Dąbrówka polska |
| Data wyd. | 1891 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
A.
adukát, a, s. m. adwokat; l. mn. adukaciá.
a jino! part. przytak., tak jest! prawda! słusznie!
ano, (zam. a ono, a oto) spójn. używany często w opowiadaniu, nietylko wiąże i utrzymuje tok opowiadania, lecz zarazem odświeża je i wzmacnia następujący obraz: „Ano tak posed i ukrád.“ — „Ano jak upiekła tę dziewcynę, to ją wyjeła z pieca.“ (Por. czes. ano).
anoli, patrz noli.
ato, (zam. a oto), spójn., ot! oto! to! N. p. Gdzieś był po konicz? Tu ato zaráz. — Jak sie macie? Tak ato ta. — Cóz mi ato! — Tak ato ze ani rady. (Por. L.).
