Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza/O
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza |
| Podtytuł | Wsie: Zawada, Nawojówka, Brzeziny, Kunów, Jamnica, Poręba, Bielowice i Dąbrówka polska |
| Data wyd. | 1891 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
obácyć sie, przyjść do siebie po ciężkiéj słabości, wyzdrowieć.
oberlajtmán, starszy porucznik.
obigráwka, i, s. f., zwyczaj grania na „dobránoc“ starostom i „drusckom“ w wieczór poprzedzający wesele. Nazywają to inaczéj „odgráwkami.“
oblaptać, v. tr, obsypać, ochlapać.
obleci, pl. oblecą, (w trybie łącz, obleciałby itd.), słowo to, używane tylko w 3 osobie, ma znaczenie więcéj przysłówkowe: dość dobrze, ujdzie, jako tako. „Ta spodnica obleci“ (dość ładna). — „Kapusta obleci tego roku i zimiáki oblecą“ (dość ładne, dość dobre).
obrekać, (obrechać), v. tr. (kogo), okrzyczeć, złajać. Por. brechać.
obtargus, a, s. m., obdartus, dziad.
obzywám sie, ás sie, obzywać sie, odzywać się, (u L. obzywać się, odezwać się dokoła, do kilku rzędem).
ochtáby, s. pl., oktawa Bożego Ciała. Mówią w opowiadaniu o jakimś wypadku: Buło to akurat w ochtáby.
odgráwki, s. pl., p. obigráwka.
odpalerówać, v. intr., odprawić się, opuścić; odp. od wojska, opuścić wojsko, wysłużyć.
od posiela, od dawna.
odpowieś, eści, s. f., odpowiédź.
odprawa, s. f., kommunija św.
odwernąć sie, (rzadko używ.), odwrócić się, oddalić się (rus. widwernyty sia).
odwiecyrz, indecl. Słowo to oznacza drugą połowę dnia pracy, tj. od południa aż do zachodu słońca. Mówią np.: Bez odwiecyrz bułem na pańskiem. (Por. L. odwieczerze, a, n. i odwieczerz, indecl.).
oflajdać, v. tr., owalać, obabrać; również, oflajdać się.
oględnik, a, s. m., swat. Patrz posłaniec.
ogoniaty, adj. = ogoniasty.
ojcowie, rodzice.
ojcowicka, i, s. f., jedynaczka, na którą cały majątek po „ojcach“ spadnie.
onacę, ys, onacyć, v. tr., robić, czynić; zonacyć kogo, skłonić kogo, sprawić, iż. „Zonacyli ją ludzie, ze za niego posła.“
opadlisko, a, s. n., zapadłe, zagłębione miejsce.
osobliwy, adj., osobny. „Osobliwy pokojik.“
ostaję, es, ostajać, v. intr., zostawać.
ośuadomiám, ás, ośuiadomić (kogo), v. tr., uwiadomić.
