Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza/R
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza |
| Podtytuł | Wsie: Zawada, Nawojówka, Brzeziny, Kunów, Jamnica, Poręba, Bielowice i Dąbrówka polska |
| Data wyd. | 1891 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
rdzę, rdzys, rdzéć, v. intr., rżeć (o koniu).
redykám, ás, redykać, v. intr., rzygać; comp. zredykać sie, naredykać, obredykać.
rekomond, a, s. m. swat, (p. posłaniec).
rękować i rękować sie, (p. rękowiny).
rękowiny, s. pl., obrzęd wiązania chusteczką na kukiełce rąk państwa młodych przez najstarszego starostę po śniadaniu przed pójściem do ślubu. Z wiązaniem łączy się także uroczyste błogosławieństwo pary młodéj. (U L. zrękowiny).
rekut, a, s. m., rekrut.
rózga, i, s. f. — weselna. Jest to ucięty wierzchołek jedlicy o 5, 6 lub 7 ramionach, nazywanych „rogami“, stojący na kwadratowéj drewnianéj podstawce („nozce“), który owijają dokoła barwinkiem lub podobnym do niego „druśnikiem“ (?), wbijając na każdy „róg“ po dwa lub trzy czerwone jabłka, do jabłek zaś wierzchnich, wtykają na kołeczkach osadzone orzechy włoskie, w które wreszcie wbite są kołeczki z orzeszkami laskowymi. Wszystko to symetrycznie na sobie spoczywa, powleczone, jak liście barwinku, pozłótką. Rózga owinięta wstążką czerwoną.
rychtuję, es, rychtować, v. tr., na-, przy- rychtować, przygotować, przysposobić; wyrychtować, wykierować. „A to ci go wyrychtowáł!“
rykoń, a, s. m., ten co ryczy, garłacz.
rzazy, sbs. pl., ostatnie blaski zachodzącego słońca.
