Słownik etymologiczny języka polskiego/bąbel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
bąbel, prasłowo dla ‘kropli’ i ‘nabrzmienia wszelkiego’; oboczne buba, bubu, w języku dziecięcym; serb. bubulica, czes. boubel, bublenka, ‘galasówka’; litew. bumbulas, ‘bąbel na wodzie’, bumburas, ‘pączek’, bumbolas, ‘węzeł’; porówn. bęben.
