Sam sobie brama...
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Z ksiąg ducha |
| Podtytuł | X. Sam sobie brama... |
| Pochodzenie | Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VI |
| Wydawca | Nakład Gebethnera i Wolfa. |
| Data wyd. | 1915 |
| Druk | G. Gerbethner i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
X. SAM SOBIE BRAMA...
...Sam sobie brama i sam sobie droga,
Raz tylko wyszedłem z Boga!
Jeden On tylko dech swój dał
Dla wszystkich dusz i wszystkich ciał,
Raz tylko palce tworzące
Umaczał w glinie
W zaraniu dnia,
A kształtów wszechtysiące
I wpierw i ninie,
Wyrzeźbił — ja!
Oto idę z krwi wrzątku,
Przypodoban dzieciątku,
Czający się lew
Na nieba i ziemi moce.
A zaś odchodzę w noce
Przez ból, przez krew,
Czający się cień
Na rozświt, na dzień...
Za czas, za chwilę
Wzmagam się w sile,
Runieję w pyle...
Ziarno istnienia — już czuję życia głód,
Już chwytam życia siły,
Źdźbło wzeszłe gdzieś z mogiły...
Już słońce mnie wyzłaca,
Już biorę życia ruch...
A to jest moja praca,
Mój wiekuisty trud.
Ja dech Boga tworzący, ja lew, ja cień, ja duch!
