Sen wygnańca (Kajsiewicz, 1865)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Hieronim Kajsiewicz
Tytuł	Sen wygnańca
Pochodzenie	Lutnia. Piosennik polski. Zbiór drugi
Wydawca	F. A. Brockhaus
Data wyd.	1865
Miejsce wyd.	Lipsk
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

SEN WYGNAŃCA.

Wracam w rodzinną strzechę — u progu mię wita,
Ojciec stary i matka, siostry urodziwe;
Brat mały, mi nieznany, kto to? Mamy pyta —
Luba spłaca dług serca przez uściski tkliwe.

I czeladka łzy roni, i pytań nie syta —
Dawna wiara mię ciągnie w koło gadatliwe;
W stajni piastun młodości Pana rżeniem wita —
Budźce kniei Litewskich, skomlą psy myśliwe.

Lutnia wiatrem trącona dawną nutę dzwoni,
Łąki, lasy, balsamów dech zieją obficie,
I jak w latach młodzieńczych czarna myśl mię stroni

Ktoś woła? oko rzuca powieki pokrycie,
Koło mnie nędza, rozpacz, co tułaczów goni —
«Czemuż sny nie są życiem? snem to nędzne życie?»

H. Kajsiewicz.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Hieronim Kajsiewicz.