Setnik rymów duchownych/LXXXIV
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Setnik rymów duchownych |
| Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
| Redaktor | Józef Korzeniowski |
| Wydawca | Akademia Umiejętności |
| Data wyd. | 1893 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały Setnik rymów duchownych Cały zbiór |
| Indeks stron | |
LXXXIV.
Panie, usłysz prośby moje,
Na mój głos skłoń uszy swoje,
W prawdzie twej sprawiedliwości,
Wysłuchaj me doległości.
5
W sąd się nie wdaj z sługą swoim,Bo któż przed obliczem twojem,
Kto przed tobą sprawiedliwy?
Nie nalazł się człowiek żywy.
I mej nieprzyjaciel duszy
10
Prześladując przykro tuszy,Ku ziemi skłonił me siły,
Zmysły strwożył, co w nich były,
W nieznośne ciemności włożył,
Jak te, co śmiercią utrwożył,
15
Udręczył mnie ciężkościami,Serce umęczył troskami.
A iż pomnię przeszłe lata,
Jakoś zwykł ratować świata,
Wynosi ręce ku tobie
20
Dusza, schnąc jak ziemia w sobie.
Proszę, niż we wszem ustanie,
Byś ją raczył wspomódz, Panie,
Słysząc jej łkanie rzewliwe,
Niż pożre piekło straszliwe.
