Setnik rymów duchownych/XI
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Setnik rymów duchownych |
| Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
| Redaktor | Józef Korzeniowski |
| Wydawca | Akademia Umiejętności |
| Data wyd. | 1893 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały Setnik rymów duchownych Cały zbiór |
| Indeks stron | |
XI.
Pan — światło me, którego będę naśladował;
Bóg — mój żywot, tego ja będę czcił, miłował;
Pan — moja moc, ten czyni sam mocne me siły,
Przeto me zmysły będą imię jego czciły.
5
Ty, Panie, bądź mym stróżem, a pofolguj mało!Wysłuchaj głos, bo moje gardło już ustało,
Nie kryj oka przedemną, by cierpliwość moja,
Nie wpadła na tę drogę, skąd niełaska twoja.
Bądź Panie przy mnie, proszę, nie opuszczaj wiecznie,
10
Daj, bym za twą pomoc, chwalił cię bezpiecznie,Bo mnie ociec i matka mają za obcego,
Gdzież mam iść, jeśli i ty wzgardzisz wygnanego?
Uznaj pokorę moję, który wszytko sądzisz
A serca uniżone swoją łaską rządzisz;
15
Naucz mnie woli twojej a pomóż w niej chodzić,Bo bez tego wolałbym w świat się był nie rodzić.
