Setnik rymów duchownych wtory/CIX
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Setnik rymów duchownych wtory |
Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
Redaktor | Józef Korzeniowski |
Wydawca | Akademia Umiejętności |
Data wyd. | 1893 |
Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały Setnik rymów duchownych wtory Cały zbiór |
Indeks stron |
CIX.
Wierzę, że do skruchy ty mnie sam przywodzisz,
Ty swojemi słowy upadłego chłodzisz,
Boś rzekł, że nie może nikt wchodzić do ciebie,
Oprócz, by go ociec twój wciągnął do siebie.
5
To żeś mi dał poznać, wszech zbawienia chciwy,Uniżenie proszę, ojcze dobrotliwy,
Spół i z synem miłym i Duchem swym świętym,
Grzech odpuść, daj potem być w twe gmachy wziętym.
Zmiłuj się nademną, zmiłuj się, łaskawy
10
Ojcze, nie dopuszczaj, by złośliwe sprawy,Grzechy i występki, winy, niedbałości,
Miały w zatracenie podać me krewkości.
Ty, co[1] upadłego nie pragniesz zginienia,
Owszem, dobrotliwy, czekasz nawrócenia,
15
Coś przyszedł pocieszać w żałości rzewliwe,Owce w swą owczarnią odnosić błędliwe,
Zmiłuj się, nie chowaj pomsty do żywota
Przyszłego, lecz ma złość i z grzechem prostota
Niech, proszę, odnosi tu z pomstą karanie,
20
Kiedyć się spodoba i jak raczysz, Panie.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Sebastian Grabowiecki, Józef Korzeniowski.