Setnik rymów duchownych wtory/CLXXXVII
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Setnik rymów duchownych wtory |
Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
Redaktor | Józef Korzeniowski |
Wydawca | Akademia Umiejętności |
Data wyd. | 1893 |
Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały Setnik rymów duchownych wtory Cały zbiór |
Indeks stron |
CLXXXVII.
Ta światłość, Panie, z której dusza żywie,
I którą się zwykł duch cieszyć prawdziwie;
Zwłaszcza promieniem onej wspomożony,
Chce ją zdobion być i błogosławiony,
5
Zwykła, niebieski królu, w nas przychodzićZ twej woli, której skrytości uchodzić
Nie mogą, i ta stąd, iż dawa nama
Umiętność[1], rozum, cześć, chwałę ma sama.
Tyś sam jest mądrość, ty dawasz ozdoby
10
Wszemu, ty z światem niebieskie sposobyRządzisz, a twój wzrok jako kędy władnie,
I jak wszytko wiesz, zaż jest, kto to[2] zgadnie.
Zmiłuj się, proszę; z twych przybytków wiecznych
Spuść ducha twego do mych sił serdecznych;
15
Daj, by oświecił zmysły zaślepioneI zjął miłości ogniem oziębione.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Sebastian Grabowiecki, Józef Korzeniowski.