Setnik rymów duchownych wtory/CXLIX
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Setnik rymów duchownych wtory |
Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
Redaktor | Józef Korzeniowski |
Wydawca | Akademia Umiejętności |
Data wyd. | 1893 |
Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały Setnik rymów duchownych wtory Cały zbiór |
Indeks stron |
CXLIX.
Czekał[1] w nadziei człek nędzny, troskliwy,
Owa Pan wejźry a jak, dobrotliwy,
Głos mój usłyszy, więc ściągnąwszy rękę,
Zmieni mą nędzę, zmysłom ciężką mękę
5
Wyrwie z jeziora moich doległości,Wprowadzi na grunt pełny wszech pewności,
Drogi me w łasce swojej wyprostuje,
A ich bezpieczność strażą obwaruje.
Wpuści w usta me wesela głos nowy,
10
Zaczem wnet chwałę da język gotowy,Co wiele inszych widząc (acz się strwożą)
Uczyć się będą żyć pod łaską bożą.
Błogosławiony, komu imię pańskie
Mocną nadzieją, bo sidła szatańskie
15
Ten snadnie potrze a omylne chęciWzgardzi, puszczając obłudę z pamięci.
Czyniłeś, Panie, zawżdy cudów wiele,
Cóż, gdybyś ucisk mój zmienił w wesele?
Przeczbyś co czynił, rada nie wytkniona;
20
Proszę, niech dusza wydchnie[2] utrapiona.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Sebastian Grabowiecki, Józef Korzeniowski.