Smutek gnał mnie do ciebie

<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Czaykowska
Tytuł Smutek gnał mnie do ciebie
Pochodzenie Życia mego kwiat
Wydawca Wydawnictwo Polskiej Książnicy Naukowej
Data wyd. 1921
Druk Drukarnia Zagajewskiego i Łazora
Miejsce wyd. Przemyśl
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tomik
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
SMUTEK GNAŁ MNIE DO CIEBIE.

Panie! Wznieś na mnie ciężkie męczeństwem powieki.
Oczy mi ślepną z trudu, z wysiłku czekania
I rozszalałem łkaniem pierś mi się rozrania —
Wszak Ty dla udręczonych masz kojące leki.

Smutek gnał mnie do Ciebie — tęsknota pędziła.
Uzdrów serce trucizną po brzegi wezbrane
W Twojej mocy, złych losów uczynić przemianę;
Przy miłości zaś rządy Twe sprawuje siła.

Gorące tętno skroni u Twych stóp z marmuru
Chłodzę — krzyk rwie się w niebo i żal we mnie taki,
Jakby mi pogrzebowy dzwon śpiewał do wtóru.

Całuję długo... długo ran bolesnych znaki —
A Ty z krzyża ramiona rozpięte omdlałe
Zdjąwszy, bierzesz w nie duszy mojej brzemię całe.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Czaykowska.