Smutek gnał mnie do ciebie

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Maria Czaykowska
Tytuł	Smutek gnał mnie do ciebie
Pochodzenie	Życia mego kwiat
Wydawca	Wydawnictwo Polskiej Książnicy Naukowej
Data wyd.	1921
Druk	Drukarnia Zagajewskiego i Łazora
Miejsce wyd.	Przemyśl
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tomik; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

SMUTEK GNAŁ MNIE DO CIEBIE.

Panie! Wznieś na mnie ciężkie męczeństwem powieki.
Oczy mi ślepną z trudu, z wysiłku czekania
I rozszalałem łkaniem pierś mi się rozrania —
Wszak Ty dla udręczonych masz kojące leki.

Smutek gnał mnie do Ciebie — tęsknota pędziła.
Uzdrów serce trucizną po brzegi wezbrane
W Twojej mocy, złych losów uczynić przemianę;
Przy miłości zaś rządy Twe sprawuje siła.

Gorące tętno skroni u Twych stóp z marmuru
Chłodzę — krzyk rwie się w niebo i żal we mnie taki,
Jakby mi pogrzebowy dzwon śpiewał do wtóru.

Całuję długo... długo ran bolesnych znaki —
A Ty z krzyża ramiona rozpięte omdlałe
Zdjąwszy, bierzesz w nie duszy mojej brzemię całe.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Czaykowska.