Stanisław Wyspiański. Dzieła malarskie/Katalog
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Dzieła malarskie, graficzne i rzeźbiarskie Stanisława Wyspiańskiego |
Pochodzenie | Stanisław Wyspiański. Dzieła malarskie |
Wydawca | Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“ |
Data wyd. | 1925 |
Miejsce wyd. | Bydgoszcz |
Ilustrator | Stanisław Wyspiański |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
DZIEŁA MALARSKIE, GRAFICZNE I RZEŹBIARSKIE
STANISŁAWA WYSPIAŃSKIEGO
CHRONOLOGICZNIE ZESTAWIŁ I OBJAŚNIENIAMI OPATRZYŁ
DR. STANISŁAW ŚWIERZ Katalog niniejszy dzieł malarskich Stanisława Wyspiańskiego, nie mogący sobie rościć pretensji do kompletnego (bo zresztą nie istnieje dotąd taki w dziejach sztuki żadnego narodu) — jest pierwszą próbą w tym kierunku w Polsce. DOCENT AKADEMJI SZTUK PIĘKNYCH W KRAKOWIE.
DZIEŁA MALARSKIE S. WYSPIAŃSKIEGO
PORTRETY WŁASNE, ZESTAWIONE W PORZĄDKU CHRONOLOGICZNYM[1]
1. PORTRET WŁASNY, malowany w Paryżu w r. 1893, olejno, wys. 0,330, szer. 0,220. Wł. Henryk Opieński w Poznaniu (repr. tabl. III). 2. PORTRET WŁASNY (popiersie), sygnowany z prawej strony u dołu: Stanisław Wyspiański 1894 Paryż. Pastel, wys. 0,580, szer. 0,470. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie (repr. str. 29). 3. PORTRET WŁASNY (w czapce, popiersie), nie sygnowany, ol., wys. 0,360, szer. 0,490. Wł. inż. Aleksander Wołkowicz we Lwowie (repr. str. 70). 4. PORTRET WŁASNY (popiersie), sygnowany z prawej strony u dołu: 1902 St. Wyspiański. Pastel, wys. 0,370, szer. 0,370. Wł. p. Edward Reicher w Warszawie, (repr. tabl. I). 5. PORTRET WŁASNY (popiersie), niesygnowany. Pastel, wys. 0,475, szer. 0,640. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (repr. tabl. LIII). 6. PORTRET WŁASNY Z ŻONĄ (dwa popiersia wprost) sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Pastel, wys. 0,457, szer. 0,630. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. Oddział im. Feliksa Jasieńskiego (repr. str. 62). 7. PORTRET WŁASNY (głowa, jeden z ostatnich rysunków przed śmiercią), rysowany w r. 1907. Rysunek ołówkiem, wys. 0,205, szer. 0,160. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (Oddział im. Feliksa Jasieńskiego), (repr. str. 71.)
RYSUNKI Z CZASÓW SZKOLNYCH 1879-1887
Rysunki z czasów przed- i gimnazjalnych, z okresu przed rokiem 1888, w którym to roku Wyspiański zapisuje się do Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, zachowały się głównie w dwu zbiorach: Muzeum Narodowego w Krakowie, ofiarowane przez ciotkę Wyspiańskiego, p. Stankiewiczową, i w zbiorach kolegi szkolnego Wyspiańskiego, prof. uniw. dra Stanisława Estreichera w Krakowie.
8. GŁOWA CHOPINA NA ŁOŻU ŚMIERCI, najstarszy rysunek sygnowany, kopja podług rys. T. Kwiatkowskiego. Sygn. SW 1879, rys. ołówkiem. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 9 TORQUEMADA (tak zatytułowana najstarsza kompozycja oryginalna), sygn. 1880, rys. ołówkiem, wys. 0,100, szer. 0,170. Wł. prof. uniw. dr. Stanisław Estreicher w Krakowie. 10. RYSUNKI Z LAT DZIECIĘCYCH datowane 1880—1882. 9 kart rysunków zawierających kopje i rysunki oryg. Między nimi rysunek sygn.: „SW 1 lipca 1880 Świątniki. Dom w którym mieszkamy“. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 11. ZESZYT RYSUNKOWY z lat 1880-1881 zatytułowany ręką p. Stankiewiczowej: Album z czasów studenckich. Formatu podłużnego in 4°, w okładce z papieru zielonego, obejmujący 14 kart rysunków (kopje), Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 12. TEKA RYSUNKÓW z czasów gimnazjalnych, obejmująca rysunki oryginalne i kopje z okresu 1881 — 1885. Wł. prof. dr. St. Estreicher w Krakowie.
13. TEKA RYSUNKÓW z czasów gimnazjalnych, obejmująca 44 rysunki z okresu przed r. 1886, zawierające szkice i kopje, przeważnie na kartkach wielkości bruljonu 0,170✕0,210, zgromadzone przez ciotkę artysty, p. Stankiewiczową. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 14. GŁOWA KOBIETY w stroju średniowiecznym, rys. ołówkiem, wys. 0,117, szer 0,087. Wł. p. Jan Bartosiński we Lwowie. 15. BATORY POD PSKOWEM (popiersie podług Matejki), rysunek ołówkiem, z VI kl. gimn., sygnowany z prawej strony u dołu SW. Wys. 0,096, szer. 0,070. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 16. JAN KOCHANOWSKI podług obrazu Matejki, rysunek ołówkiem około r. 1884, wys. 0,346, szer. 0,200. Wł. prof. Józef Mehoffer w Krakowie. 17. KRÓL OLCH (ilustracja), sygn. z prawej strony u dołu: SW 1884. Rys. ołówkiem, wys. 0,170, szer. 0,210. Wł. prof. uniw. dr. Stanisław Estreicher w Krakowie. 18. TEKA RYSUNKÓW ZATYTUŁOWANA: KALWARJA 1885 RP., obejmująca 14 kart, prawie wszystkie o wys. 0,320, szer. 0,250, zawierająca widoki wnętrz, pejzaże, szczegóły architektoniczne, nagrobki z Kalwarji Zebrzydowskiej, głównie z klasztoru. Rysunki ołówkiem. Wł. prof. uniw. dr. Stan. Estreicher w Krakowie. 19. GŁOWA CHŁOPCA, portret kolegi z czasów gimnazjalnych, rys. ołówkiem, wys. 0,120, szer. 0,160. Wł. p. Helena Kozicka w Brzeżanach (Wsch. Małop.). 20. RYCINA DO HISTORJI RZYMSKIEJ. Rys. ołówkiem, wys. 0,165, szer. 0,100. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 21. KOŚCIÓŁEK W WOLI RADZISZOWSKIEJ, sygnowany z prawej strony u dołu: 30 lipca 1886 Wola Radziszowska. Rys. piórem, wys. 0,192, szer. 0,148. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 22. NOTATNIK Z LAT 1886—1888, obejmujący 217 stron zapisanych i częściowo zarysowanych kopjami i szkicami. Wys. 0,192, szer. 0,098. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 23. SZKICOWNIK Z R. 1887. 52 rysunków ołówkiem, tuszem i atramentem, przedstawiających widoki architektury, rysunki pomników rzeźbionych i t. d., naklejonych na karton, oprawnych w płótno formatu in 4°. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 24. NOTATNIK Z LAT 1887—1888, obejmujący 67 kart zapisanych prozą i częściowo zarysowanych przeważnie kopjami z Dürera i malarzy włoskich, oraz kilku kopjami ze średniowiecznego tryptyku, przedstawiającego zabudowania na Skałce w wiekach średnich. Wys. 0,200, szer. 0,127. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 25. TEKA RYSUNKÓW obejmująca 34 kartek formatu małej 8°, zawierająca kopje z Dürera, Rafaela etc. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 26. TEKA RYSUNKÓW obejmująca 43 kartek formatu bruljonu, zawierająca kopje z Rafaela, Michała Anioła, ze starych ikonostasów (w Rohatynie), szczegóły zbroj etc. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 27. TEKA RYSUNKÓW obejmująca 24 kartek przeważnie formatu większej 8°, zawierająca kopje z Rafaela, M. Anioła, Fra Angelica, Perugina etc. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 28. TEKA WAWELU Z R. 1887. Obejmuje 50 rysunków z Wawelu, wykonanych przez St. Wyspiańskiego i J. Mehoffera, którą to tekę uczniowie gimnazjum św. Anny w Krakowie ofiarowali swemu profesorowi J. Miklaszewskiemu. Wł. spadkobiercy śp. J. Miklaszewskiego w Krakowie. 29. KOŚCIELNY (postać idąca, z książką i świecą). Rysunek ołówkiem, wykonany około 1888 r., wys. 0,208, szer. 0,167. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 30. PORTRET KAZ. STANKIEWICZA. Sygn. u dołu obcą ręką: K. Stankiewicz, wuj St. Wyspiańskiego. Rys ołówkiem. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie.
1888—1891
Są to czasy Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, na który to okres przypada praca pod kierunkiem Jana Matejki przy polichromji kościoła N. P. Marji w Krakowie; wykonuje ją St. Wyspiański razem z J. Mehofferem. W roku 1890 następuje wyjazd do Włoch i Paryża, powrót do Krakowa w tymże roku przez Niemcy i Poznań. Rok 1891 spędza w Krakowie, aż do wyjazdu na studja do Paryża (po raz drugi) w r. 1892.
31. STUDJA KOSTJUMÓW do kompozycji J. Mehoffera „Samarytanin“, rysowane w pierwszym roku Szkoły sztuk pięknych. Rys. ołówkiem obustronnie, wys. 0,304, szer. 0,210. Wł. prof. Józef Mehoffer w Krakowie. 32. PEJZAŻ — PŁUG. Rysunek ołówkiem, obustronny na jednej karcie, z r. 1888, wys. 0,340, szer. 0,210. Wł. prof. Józef Mehoffer w Krakowie. 33. POSTAĆ STOJĄCEGO APOSTOŁA. Rys. węglem, wys. 1,045, szer. 0,605. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (repr. str. 20). 34. KOPJE KARTONÓW J. MATEJKI do polichromji kościoła N. P. Marji w Krakowie. Kalki i przepruchy rysowane węglem, częścią akwarelowane, wykonane przez Wyspiańskiego razem z J. Mehofferem w liczbie około 70, znajdują się w Domu Matejki głównie jako pochodzące z daru arch. Tadeusza Stryjeńskiego. Wł. Dom Jana Matejki w Krakowie. 35. ALEGORJA. Rysunek tuszem, przedstawiający trzy postacie: w środku starzec, z prawej strony chłopiec, z lewej mężczyzna w wieku dojrzałym (trzy wieki człowieka), napis obcą ręką: Alegorja „myśli“ rysował St. Wyspiański. Wys. 0,194, szer 0,195. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 36. SZKICOWNIK Z R. 1889, formatu 16 x 21 cm., zawierający szereg rysunków ołówkowych z rzeźb figuralnych i ornamentów, aparatów kościelnych i t. d. (wykłady hist. sztuki na uniw. krak.) tudzież ozdoby drukarskie, oparte na motywach ludowych. Właś.: zbiory po ś. p. Edwardowej Leszczyńskiej w Krakowie (repr. str. 21). 37. GŁÓWKA DZIEWCZYNKI, sygn.: St. Wyspiański Kraków 1890. Akwarela, wys. 0,420, szer. 0,320. Wł. p. Tadeusz Ciszewski w Grodnie. 38. DWIE KOBIETY Z DWOJGIEM DZIECI, sygn.: SW 1890. Rys. ołówkiem, lekko kolorowany kredką, wys. 0,205, szer. 0,160. Wł. dr. Izydor Krzemicki we Lwowie. 39. AKT KOBIETY SIEDZĄCEJ, sygn. z prawej strony u góry: SW. Rys. węglem, wys. 0,600, szer. 0,450. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie, Oddz. im. Fel. Jasieńskiego (repr. str. 20). 39a. KALKI Z RYSUNKÓW J. MATEJKI, wykonane pendzlem i tuszem (ornamenty), a używane do polichromji Marjackiego kościoła. Sztuk 40. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie.
PODRÓŻ W ROKU 1890
Z podróży do Włoch, Francji, Niemiec i Wielkopolski w r. 1890 przywiózł Wyspiański olbrzymi plon rysunkowy, przeważnie studjów z architektury i rzeźby średniowiecznej, zawarty w szkicownikach, które rozprószyły się, częściowo nawet rozdzielone zostały na poszczególne rysunki.
40. ZAMEK W WERONIE. Sygn.: Verona 22 marca 1890 r. St. Wyspiański, rys. ołówkiem, wys. 0,180, szer. 0,220. Wł. dr. Jan Lachs w Krakowie. 41. SZKICOWNIK Z ROKU 1890, złożony z dwu części formatu 16 x 21 cm., z których pierwsza część obejmuje architekturę i rzeźby z podróży do branej i i Niemiec, druga część, z okresu służby wojskowej w r. 1890, zawiera portrety kolegów z wojska i motywy z ćwiczeń wojskowych, tudzież rysunki. broni i rozmaitych sprzętów z warsztatów wojskowych. Zawiera 59 rysunków wraz z kalkami, w tem kilka lekko kolorowanych. Wł. Muzeum miejskie we Lwowie (repr. str. 22, 23, 24, 25 i 27).
42. SZKICOWNIK Z ROKU 1890. Obejmuje 47 kart papieru rysunkowego, zapisanych i częściowo zarysowanych głównie studjami architektury gotyckiej z czasów podróży do Włoch i Francji. Wys. 0,088, szer. 0,147. Wł. Muzeum miejskie we Lwowie. 43. STUDJUM Z RZEŹBY GOTYCKIEJ, ta sama figura dwukrotnie z obu stron papieru narysowana. Rys. ołówkiem, wys. 0,185, szer. 0,153. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 44. PŁASKORZEŹBA Z CHRZCIELNICY NICOLA PISANO. Rys. ołówkiem, wys. 0,142, szer. 0,225. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 45. STUDJA Z RZEŹB. Rysunek obustronny, z jednej strony: 1. Wenus; podpisany „9 maja Louvre Paris 1890, Venus au collier marbre pentelique“, 2. Fryz postaci kobiecych. Z drugiej strony papieru: 1. posąg; podpisany „20 maja 1890 Jana“, 2. figura z Chartres; podpisana: Chartres czerwiec 1890 rp. Rys. ołówkiem, wys. 0,320, szer. 0,215. Wł. prof. dr. Jerzy hr. Mycielski w Krakowie. 46. KOSZMAR. Sygn. z lewej strony u dołu: Paryż, 1 Aout 1890 le Cauchemar. Rys. tuszem, wys. 0,136, szer. 0,195. Wł. p. Włodzimierz Żuławski, Kraków. 47. SZKICOWNIK Z PODRÓŻY W R. 1890, złożony z dwu części. Pierwsza, zatytułowana: Stanisław Wyspiański, 1890 r., München, Regensburg, Praga, Dresden, Liegnitz, obejmuje studja architektury i rzeźb gotyckich z wymienionych wyżej miejscowości, część druga, z sierpnia 1890, obejmuje Poznań i Gniezno i zawiera rysunki architektury oraz odtworzenia postaci książąt piastowskich na podstawie średniowiecznych pieczęci. Rys. ołówkiem, 30 kart jednostronnych, 25 dwustronnych, wys. 0,214, szer. 0,162. Wł. dr. Zygmunt Ehrenpreis w Krakowie. 48. PORTRET DWOJGA DZIECI. Sygn.: Stanisław Wyspiański Lwów, styczeń 1891. Pastel, wys. 0,590, szer. 0,450. Wł. Muzeum miejskie we Lwowie (Oddział im. Orzechowicza). 49. KOPJA WITRAŻU Z KOŚCIOŁA P. MARJI W KRAKOWIE, malowana w r. 1891, akwarela, wys. 0,865, szer. 0,660. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 50. REKONSTRUKCJA WITRAŻU Z WIEKU XV. Akwarela, wys. 0,660, szer. 0,684. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 51. STUDJA DRAPERJI do kompozycji Józefa Mehoffera: witraż M. B. Bolesnej dla XX. Radziwiłłów w Balicach (niewykonany), rysowane około r. 1891. Zawierają: 1. studjum draperji (pozował J. Mehoffer), rys. węglem, wys. 0,310, szer. 0,204, 2. studjum jak wyżej z dodatkiem rąk rysowanych. Rys. węglem, wys. 0,310, szer. 0,204. Wł. prof. Józef Mehoffer w Krakowie. 52. STUDJA DO KOMPOZYCJI J. MEHOFFERA p. t. „Hus“, dla Rudolfinum w Pradze, rysowane około r. 1891. Zawiera: 1. studjum postaci schylonej (pozował J. Mehoffer), rys. ołówkiem, wys. 0,220, szer. 0,140; 2. studja postaci (rysunek obustronny) rys. ołówkiem, wys. 0,190, szer. 0,116. Wł. prof. Józef Mehoffer w Krakowie.
CZASY PARYSKIE 1892-1894
Rok 1892 i 1893 spędza Wyspiański nieprzerwanie w Paryżu. W styczniu 1894 wraca do kraju na dłuższy pobyt, by w ciągu tego roku 1894 po raz ostatni do Paryża powrócić. W r. 1895 jest już w Krakowie zpowrotem.
53. OGRÓD LUKSEMBURSKI, pejzaż, sygn. na stronie odwrotnej: Le jardin du Louxemburg SW. Mal. olejno, wys. 0,200, szer. 0,300. Wł. p. Henryk Askenazy w Krakowie. 54. OGRÓD LUKSEMBURSKI, pejzaż, przedstawiający perspektywę na ogród od strony fontanny Carpeaux, na pierwszym planie basen fontanny. Mal. w Paryżu około r. 1892, olejny na kartonie, wys. 0,220, szer. 0,320. Wł. dr. Jan Nowicki w Krakowie. 55. BRZEGI SEKWANY. Pejzaż, widok na barki holownicze, mal. w Paryżu około roku 1892, olejny na kartonie, wys. 0,220, szer. 0,320. Wł. dr. Jan Nowicki w Krakowie. 56. BRZEGI SEKWANY. Pejzaż, malowany w Paryżu około r. 1892, olejny na kartonie, wys. 0,220, szer. 0,320. Wł. dr. Jan Nowicki w Krakowie. 57. PEJZAŻ, widok z okolic Paryża, mal. w r. 1892, pastel, wys. 0,420, szer. 0,580. Wł. p. Henryk Opieński w Poznaniu. 58. PEJZAŻ, widok z nad Sekwany, mal. około r. 1892, olejny, wys. 0,180, szer. 0,320. Wł. p. Henryk Opieński w Poznaniu. 59. PEJZAŻ, architektura starych domów Paryża, na prawo renesansowy portal ze stopniami kamiennymi, (kościoła Św. Rocha w Paryżu), mal. około r. 1892. Olejny na kartonie, wys. 0,220, szer. 0,320. Wł. dr. Jan Nowicki w Krakowie. 60. WNĘTRZE KOŚCIOŁA GOTYCKIEGO (Francja), na lewo sarkofag oświetlony świecami (grób św. Genowefy?), mal. około r. 1892, olejno na kartonie, wys. 0,220, szer. 0,320. Wł. dr. Jan Nowicki w Krakowie. 61. WNĘTRZE KOŚCIOŁA GOTYCKIEGO (Francja), w głębi wielkie kolorowe witraże, mal. olejno na kartonie, około r. 1892, wys. 0,320, szer. 0,220. Wł. dr. Jan Nowicki w Krakowie. 62. GŁOWA KOBIETY, sygn. z prawej strony u dołu: SW. Julie 1892 Paryż. Rys. węglem, wys. 0,400, szer. 0,295. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 63. STUDJUM DZIEWCZYNY (popiersie, mal. w Paryżu), sygn. Stanisław Wyspiański 1892. Pastel, wys. 0,545, szer. 0,435. Wł. p. Jan Bartosiński we Lwowie. 64. STUDJA POSTACI I KOSTJUMÓW do kompozycji witrażowej Józefa Mehoffera „Kazimierz Wielki“ dla katedry lwowskiej, rys. około r. 1892. 1. studjum postaci (pozował Józef Mehoffer), rys. węglem, wys. 0,498, szer. 0,305, 2. studja kostjumów (pozował Józef Mehoffer) rys. węglem, wys. 0,600, szer. 0,481, 3. studja kostjumów, jak wyżej, rys. węglem, wys. 0,615, szer. 0,470, 4. studjum postaci siedzącej (pozował J. Mehoffer), rys. węglem, wys. 0,630, szer. 0,490, 5. studjum postaci schylonej, studjum draperji, rys. węglem, wys. 0,610, szer. 0,480. Wł. prof. Józef Mehoffer w Krakowie. 65. ŚLUBY JANA KAZIMIERZA, projekt witrażu do katedry lwowskiej, sygn. SW 1892. Rys. węglem, wys. 2,680, szer. 0,299. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (oddział im. F. Jasieńskiego). 66. ŚLUBY JANA KAZIMIERZA, projekt witrażu dla katedry lwowskiej, malowany olejno na płótnie w wielkości naturalnej okna katedry, wys. 5,500, szer. 1,48. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (repr. str. 50). 67. POPIERSIE DZIEWCZYNY, sygn. z prawej strony u dołu ołówkiem: St. Wyspiański 1893 Paryż. Akwarela, wys. 0,493, szer. 0,312. Wł. dr. Alfred Szołajski w Krakowie. 68. DZIEWCZYNKA, sygn. Stanislas Paris Juin 1893. Pastel, wys. 0,415, szer. 0,310. Wł. Muzeum miejskie we Lwowie (repr. str. 28). 69. AKT dziewczynki stojącej, mal. olejno wys. 0,850, szer. 0,320. Wł. dr. Jan Lachs w Krakowie. 70. STUDJUM dziewczynki, mal. olejno na płótnie. Wł. p. Rotblattowa w Warszawie. 71. STUDJUM MODELKI (Nina, włoszka), mal. w r. 1893 w Paryżu, pastel, wys. 0,300, szer. 0,250. Wł. p. Henryk Opieński w Poznaniu. 72. AKT DZIEWCZYNKI, popiersie, głowa w lewym profilu. Pastel, mal. około r. 1893, wys. 0,590, szer. 0,450. Wł. dr. Jan Nowicki w Krakowie. 73. STUDJUM DZIEWCZYNKI, głowa w prawym profilu z warkoczem z boku. Popiersie, naszkicowane węglem, głowa malowana pastelami, około r. 1893, wys. 0,480, szer. 0,380. Wł. dr Jan Nowicki w Krakowie. 74. STUDJUM GŁOWY, mal. w Paryżu, pastel, wys 0,453, szer. 0,310. Wł. p. Jakób Glass w Krakowie. 75. STUDJUM DZIEWCZYNKI, sygn. z prawej strony u dołu: Stanislas Paris Octobre 1893. Pastel, wys. 0,467, szer. 0,304. Wł. dr. Langie w Krakowie. 76. AKT KOBIECY, postać siedząca, obraz mal. olejno na płótnie około 1893 w Paryżu, wys. 0,577, szer 0,330. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 77. WNĘTRZE PRACOWNI (Wyspiańskiego w Paryżu) sygn. z lewej strony u dołu: Stanislas Paris octobre 1893. Pastel, wys. 0,450, szer. 0,590. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie, (repr. tabl. II). 78. PORTRET J. MEHOFFERA, rys. węglem z r. około 1893, przedstawia J. Mehoffera, siedzącego w pracowni paryskiej, wys. 0,430, szer. 0,410. Wł. prof. Józef Mehoffer w Krakowie. 79. PORTRET J. MEHOFFERA (w pracowni), mal. olejno na drzewie, w Paryżu około r. 1893 wys. 0,242, szer. 0,334. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 80. WNĘTRZE PRACOWNI Wyspiańskiego w Paryżu. Sygn. z prawej strony u dołu SW. Pastel wys. 0,620, szer. 0,460. Wł. dr. Władysław Federowicz w Krakowie. 81. PORTRET J. MEHOFFERA na tle pracowni paryskiej. Rys. węglem, wys. 0,470, szer. 0,300. Wł. dr. Władysław Federowicz w Krakowie. 82. STUDJUM DZIEWCZYNKI z głową pochyloną i opartą o stół. Sygn. z prawej strony u dołu SW. Pastel, wys. 0,470, szer. 0,610. Wł. dr. Władysław Federowicz w Krakowie. 83. PORTRET DZIEWCZYNKI w słomkowym kapeluszu. Sygn. z prawej strony u góry SW. Pastel, wys. 0,200, szer. 0,170 Wł. dr. Władysław Federowicz w Krakowie. 84. ANNAH[2], modelka Gauguin’a, głowa w lewym profilu, z r. 1893 (w r. 1893 Władysław Ślewiński zapoznał Wyspiańskiego z Gauguinem, który zajmował atelier 6 rue Vercingetorix w Paryżu, i gdzie mieszkał z mulatką Annah z Jawy, spotkaną w Paryżu. Gauguin pozwolił Wyspiańskiemu namalować tę Jawankę, która też pewną rolę w jego twórczości odegrała). Pastel, wys. 0,280, szer. 0,290. Wł. prof. dr. Stanisław Estreicher w Krakowie. 85. GŁOWA MĘŻCZYZNY, sygn. z prawej strony u dołu: 1893 r. St. Wyspiański. Pastel, wys. 0,425, szer. 0,310. Wł. dr. Maksymiljan Rutkowski w Krakowie. 86. STUDJUM DO PORTRETU mężczyzny, mal. w Paryżu w r. 1893, sygn.: Stanislas. Pastel, wys. 0,470, szer. 0,300. Wł. p. Mieczysław Szybalski w Krakowie. 87. MARTWA NATURA (na kominku), mal. w Paryżu w r. 1893. Pastel wys. 0,215, szer 0,445. Wł. p. Henryk Opieński w Poznaniu. 88. BRZEGI SEKWANY. Widok na rzekę poprzez drzewa, sygn. u dołu z prawej strony: Stanisław Wyspiański 1893. Pastel, wys. 0,415, szer. 0,600. Wł. dr. Jan Nowicki w Krakowie. 89. STUDJUM (kwiat bratka z liśćmi), sygn. z lewej strony u dołu: SW 1893. Pastel, wys. 0,282, szer. 0,223. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie.
POLONJA R. 1894
Praca nad kompozycją „Polonji“, zamówionej do katedry lwowskiej jako projekt witrażu, zajmuje Wyspiańskiego w latach 1892 do 1894, w którym to roku przywiózł (na wystawę krajową we Lwowie 1894) definitywny projekt, naturalnej wielkości. Projekt odrzucony został przez Jury i nieprzyjęty do wykonania. Poprzedził go szereg szkiców i warjantów, świadczący, jak wielką w twórczości jego kompozycja ta wagę zajmowała.
90. POLONJA. Projekt witrażu malowany olejno na płótnie w wielkości naturalnej okna katedry. Wys. 7,200, szer. 2,080. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (repr. str. 50, 51 i 52). 91. POLONJA, (część dolna kartonu), sygn. z lewej strony u dołu: SW. Pastel, wys. 2,980, szer. 1,530. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie (repr. tabl. V). 92. PROJEKT DO POLONJI. Mal. w Paryżu, akwarela, wys. 1,640, szer. 0,370. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 93. SZKIC DO POLONJI. Studjum dziewczynki z podniesionemi rękami, widzianej od strony pleców. Pastel, sygn. z prawej strony u dołu: St. Wyspiański. Wys. 0,620, szer. 0,465. Wł. prof. dr. Wincenty Łepkowski w Bronowicach pod Krakowem, (repr. str. 43). 94. GŁOWA (z profilu, studjum do Polonji) sygn.: St. Wyspiański. Pastel, wys. 0,610, szer. 0,465. Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie (repr. str. 37). 95. STUDJA (do Polonji). 1. Studjum rąk z ramionami wzniesionemi ku niebu. Pastel, sygn. u dołu z prawej strony: „z tek Stanisława Wyspiańskiego r. p. 1908. A. Chmiel“. Wys. 0,620, szer. 0,400. 2. Na stronie odwrotnej papieru rysunek węglem kobiety po kolana z twarzą dłonią zakrytą. Wł. p. dr. Władysław Federowicz w Krakowie. 96. SZKIC (do Polonji). Rysunek, przedstawiający Polskę omdlałą, podtrzymywaną przez postacie po bokach, sygn. z prawej strony u dołu: 13 grudzień 1892 r. Rys. ołówkiem, wys. 0,335, szer. 0,198. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 97. STUDJUM (do Polonji). Kobieta w płaszczu czerwonym, ozdobionym łańcuchami klejnotów, sygn. z prawej strony u dołu: St. Wyspiański. Gwasz, wys. 0,519, szer. 0,296. Wł. p. Franciszek Macharski w Krakowie. 98. STUDJUM (do Polonji), rys. węglem, sygn.: Stanisław Wyspiański 1892. Wys. 1,120, szer. 0,750. Wł. dr. Tadeusz Żeleński w Warszawie. 99. STUDJUM (do Polonji). Rys. węglem, przedstawiający Polskę omdlałą, z opuszczonemi rękami, z mieczem obok, figura po kolana, sygn.: SW. Wys. 0,440, szer. 0,225. Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie (repr. tabl. VIII). 100. SZKIC (do Polonji). Jeden z projektów do „Polonji“, — kobieta omdlała. Rys. ołówkiem, sygn. z prawej strony u góry: Stanisław Wyspiański 1894 rp. Wys. 0,174, szer. 0,112. Wł. Dyr. Adam Chmiel w Krakowie. 101. SZKIC (do Polonji) (replika z czasów późniejszych), postać Polski omdlewającej, u dołu napis: 22 lutego 1900. Rys. ołówkiem, wys. 0,331, szer. 0,131. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 102. MADONNA (do Polonji), pastel, wys. 2,010, szer. 0,740. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 103. PORTRET LUCJANA RYDLA, sygn. z prawej strony u dołu: Stanisław Wyspiański, Kraków styczeń 1894 rp. Pastel, wys. 0,865, szer. 0,643. Wł. p. Anna Rydlówna w Krakowie (repr. str. 29). 104. PORTRET KAZIMIERZA STANKIEWICZA (wuja artysty), sygn. z prawej strony u dołu: Stanisław Wyspiański, Kraków luty 1894 rp. Pastel, wys. 0,450, szer. 0,600. Wł. p. Jadwiga Ekiertowa w Przemyślu. 105. PORTRET KAZIMIERZA STANKIEWICZA. Rys. kredką, wys. 0,220, szer. 0,280. Wł. p. Jan Bartosiński we Lwowie. 106. PORTRET DZIECI (Tadeusza Stryjeńskiego), pastel, mal. w r. 1894. Wł. architekt Tadeusz Stryjeński w Krakowie. 107. PORTRET DWU DZIEWCZYNEK (siedzących), sygn. z lewej strony u dołu: St. Wyspiański 1894. Wys. 0,522, szer. 1,064. Wł. dr. Józef Maschler w Krakowie. 108. DZIEWCZYNKA, pastel, sygn.: Stanisław Wyspiański Kraków, luty 1894. Wys. 0,650, szer. 0,555. Wł. p. A. Rotwand w Warszawie. 109. PORTRET TRZECH PANIEN (panny Bobrówny) sygn. z prawej strony u dołu: Stanisław Wyspiański Kraków, marzec 1894 r. Pastel, wys. 0,935, szer. 1,125. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. str. 30). 110. PORTRET HONORATY LESZCZYŃSKIEJ w roli Katarzyny z „Poskromienia złośnicy“ Szekspira. Pastel, sygn.: Stanisław Wyspiański, Kraków, marzec 1894. Wys. 1,300, szer. 0,890. Wł. Zbiory Tow. Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (repr. tabl. VII). 111. DŁONIE SPLECIONE, fragment z drugiego portretu art. dram. p. Leszczyńskiej, odmiennego w układzie od obrazu w Zbiorach Tow. Zachęty sztuk pięknych w Warszawie. Pastel, wys. 0,196, szer. 0,445. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 112. SZKIC do witrażu, rys. ołówkiem, akwarelowany, sygn.: SW 1894. Wys. 0,315, szer. 0,105. Wł. dr. Jan Krukowski w Warszawie. 113. PORTRET Dra TADEUSZA ŻELEŃSKIEGO, rys. węglem, sygn.: SW 1894 Kraków. Wys. 0,415, szer. 0,280. Wł. dr. Tadeusz Żeleński w Warszawie. 114. STUDJUM PORTRETOWE (popiersie mężczyzny), sygn. u dołu: SW, z lewej strony u dołu napis: Janikowskiego portret, rys. St. Wysp. Rys. ołówkiem, wys. 0,290, szer. 0,200. Wł. p. Józef Leszczyński we Lwowie. 115. ŚMIERĆ MATKI (Wyspiańskiego), przedstawia wnętrze pokoju, w głębi łóżko (część), o poręcz łóżka oparty stoi pełen boleści ojciec art. z twarzą zakrytą ręką, ciotka artysty, p. Stankiewiczowa, klęczy, oparta, przy łóżku. Mal. olejno na płótnie w r. 1894, wys. 1,035, szer. 0,725. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. (Jest to jedna część rozciętego obrazu większego, którego drugą część posiada prof. dr. Jerzy hr. Mycielski w Krakowie (repr. str. 36). 116. ŚMIERĆ MATKI (Wyspiańskiego), druga część powyższego obrazu, przedstawia matkę umierającą, leżącą na łóżku i klęczącego artystę. Dolnej części postaci klęczącej brak. Mal. olejno na płótnie, wys. 0,540, szer. 0,315. (Na stronie odwrotnej napis: Stwierdzam niniejszem, że obraz ten jest pędzla św. pamięci męża mego St. Wyspiańskiego. Teofila Wyspiańska). Wł. prof. dr. Jerzy hr. Mycielski w Krakowie. 117. SZKIC DO ŚMIERCI MATKI. Mal. olejno, wys. 0,360, szer. 0,440. Wł. dr. Feliks Kopera w Krakowie. 118. WERANDA. Studjum malowane olejno, wys. 0,720, szer. 0,425. Wł. dr. Feliks Kopera w Krakowie. 119. GŁOWA CHŁOPCA, mal. około r. 1894, olejno na płótnie, wys. 0,350, szer. 0,290. Wł. prof. dr. Stanisław Estreicher w Krakowie. 120. STUDJUM GŁOWY (dziada), na stronie odwrotnej napis ręką prof. St. Estreichera: malował Stan. Wyspiański w r. 1894, mal. olejno na płótnie, wys. 0,400, szer. 0,300. Wł. prof. dr. Stanisław Estreicher. 121. STUDJUM wiejskiej dziewczyny, mal. olejno, wys. 0,320, szer. 0,220. Wł. p. Henryk Opieński w Poznaniu. 122. STUDJUM wiejskiej kobiety. Cała postać wprost, w niebieskim kaftanie i czerwonym gorsecie, mal. około r. 1894, akwarela, wys. 0,480, szer. 0,380. Wł. dr. Jan Nowicki w Krakowie. 123. DWIE DZIEWCZYNKI, pastel, wys. 0,620, szer. 0,470. Wł. pani dr. Zemplińska w Warszawie (repr. tabl. IV). 124. SIEROTY (dwie dziewczynki, splecione rękami), mal. olejno na płótnie, wys. 0,607, szer. 0,482. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 125. STUDJUM wiejskiej kobiety, mal. około r. 1894, akwarela, wys. 0,470, szer. 0,290. Wł. panna Anna Rydlówna w Krakowie. 126. STUDJA postaci do kompozycji Józefa Mehoffera (konkurs na kurtynę do Krakowskiego teatru), rys. około r. 1894. 1. Studjum postaci stojącej (pozował J. Mehoffer), rys. ołówkiem, wys. 0,250, szer. 0,140; 2. Studjum dwu postaci stojących (pozował J. Mehoffer), rys. ołówkiem,wys. 0,200, szer. 0,310. Wł. prof. Józef Mehoffer w Krakowie.
127. STUDJA KOSTJUMOWE. Rys. ołówkiem, wys. 0,210, szer. 0,342. Wł. prof. Józef Mehoffer w Krakowie. 128. PROJEKT KURTYNY dla teatru krakowskiego, mal. olejno na płótnie. Wł. prof. dr. Tadeusz Estreicher w Krakowie (repr. tabl. VI). 129. PLANTY Z WIDOKIEM NA WAWEL, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1894 rp. Mal. olejno na płótnie, wys. 1,010, szer. 2,020. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie (repr. tabl. IX). 130. PEJZAŻ (wizja Wawelu) pastel, wys. 0,980, szer. 1,233. Wł. dr. E. Flatau w Warszawie. 131. WAWEL WE MGLE, pejzaż widziany z plant, rys. ołówkiem i kredką kolorową, wys. 0,276, szer. 0,170. Wł. Dyr. Adam Chmiel w Krakowie. 132. PLANTY W NOCY, pastel, wys. 0,378, szer. 0,537. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 133. PEJZAŻ Z OKOLIC KRAKOWA, widok pól. Mal. olejno na płótnie, wys. 0,285, szer. 0,350. Wł. Dr. Jan Nowicki w Krakowie.
1895
134. STUDJUM wiejskiej dziewczyny (popiersie). Głowa w czerwonej chustce w prawym profilu, mal. około r. 1895. Pastel, wys. 0,465, szer. 0,570. Wł. dr. Jan Nowicki w Krakowie. 135. STUDJUM dziewczyny wiejskiej, akwarela, wys. 0,240, szer. 0,300. Wł. p. Henryk Opieński w Poznaniu. 136. STUDJUM wiejskiej dziewczyny (popiersie), późniejszej żony, głowa w lewym profilu, mal. około r. 1895, akwarela, wys. 0,425, szer. 0,320. Wł. prof. dr. Stanisław Estreicher w Krakowie. 137. STUDJUM wiejskiej dziewczyny, akwarela, wys. 0,530, szer. 0,347. Wł. p. Lucjanowa Rydlowa w Krakowie. 138. STUDJUM DO PORTRETU, dziewczynka oparta o stół i wazonik. Sygn.: S. Wyspiański 1895. Wł. p. dr. Bogumił Bieńkowski we Lwowie. 139. STUDJUM dziewczynki (popiersie w niebieskim kapeluszu), sygn. z lewej strony u góry: SW 1895. Pastel, wys. 0,305, szer. 0,440. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (repr. tabl. XII). 140. VANITAS, popiersie dziewczynki z puszkiem mlecza w ręku, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1895, z lewej strony z góry na dół przez całą wysokość napis: Vanitas. Pastel, wys. 0,790, szer. 0,650. Wł. Edward hr. Raczyński w Rogalinie. 141. POPIERSIE DZIEWCZYNKI, pastel, wys. 0,270, szer. 0,410. Wł. p. Helena Kozicka w Brzeżanach. 142. PORTRET DZIEWCZYNKI (p. Popielewska), sygn.: SW 1895 Kraków. Pastel, wys. 0,310, szer. 0,410. Wł. p. Konrad Popielewski w Warszawie. 143. PORTRET PANNY ANNY KRZYMUSKIEJ (pani Opieńskiej), mal. około r. 1895, pastel, wys. 0,950, szer. 0,800. Wł. p. Henryk Opieński w Poznaniu. 144. PORTRET P. HENRYKA OPIEŃSKIEGO, mal. około r. 1895. Pastel, wys. 0,950, szer. 0,800. Wł. p. Henryk Opieński w Poznaniu. 145. PORTRET P. JANA BARTOSINSKIEGO, sygn.: SW 1895. Pastel, wys. 0,470, szer. 0,595. Wł. p. Jan Bartosiński we Lwowie. 146. STUDJUM DZIEWCZYNKI, sygn. z lewej strony u dołu: SW Pastel., wys. 0,555, szer. 0,380. Wł. p. Jakób Stworzewicz w Krakowie (repr. tabl. X). 147. GŁOWA DZIEWCZYNKI, sygn. z lewej strony u dołu: SW 1895 Kraków. Pastel, wys. 0,590, szer. 0,490. Wł. Edward hr. Raczyński w Rogalinie (repr. str. 32). 148. GŁOWA DZIEWCZYNKI, sygn.: SW 1895. Pastel, wys. 0,380, szer. 0,240. Wł. prof. dr. Jan Kasprowicz we Lwowie (repr. tabl. XIV). 149. GŁOWA DZIEWCZYNY, sygn. z lewej strony: SW 1895. Pastel, format okrągły o średnicy 0,630. Wł. Edward hr. Raczyński w Rogalinie (repr. str. 31). 150. STUDJUM DZIEWCZYNKI, sygn.: 1895 SW. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,347. Wł. Muzeum narodowe w Warszawie (depozyt D. W. Jeżewskiego). 151. GŁOWA MŁODEJ KOBIETY, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1895. Pastel, okrągły format o średnicy 0,320. Wł. Edward hr. Raczyński w Rogalinie (repr. str. 31). 152. DZIEWCZYNKA oparta na krześle, sygn. SW. Pastel, wys. 0,590, szer. 0,450. Wł. p. Bogusław Herse w Warszawie. 153. DZIEWCZYNKA z fijołkiem, sygn.: SW 1895. Pastel, wys. 0,470, szer. 0,320. Wł. p. Leopold Goldberg w Warszawie (repr. tabl. XIII). 154. DZIEWCZYNKA z mirtem, sygn.: SW 1895. Pastel, wys. 0,570, szer. 0,470. Wł. p. Edward Natanson w Warszawie (repr. tabl. XI). 155. STUDJUM DZIEWCZYNKI popiersie sygn. z lewej strony u dołu SW 1895. Pastel, wys.0,465. szer. 0,270. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie, oddz. im. F. Jasieńskiego (repr. str. 38).
156. STUDJUM, popiersie dziewczynki. Sygn. z lewej strony u dołu: SW. Rys. ołówkiem. Wł. dr. Władysław Kluger w Krakowie (repr. str. 37). 157. STUDJUM, główka dziewczynki w profilu, rys. węglem. Sygn. u dołu S. Wyspiański. Wł. p. Bernard Chrzanowski w Poznaniu (repr. str. 37). 158. CASTITAS, popiersie dziewczynki z wiankiem mirtowym na głowie. Sygn. z lewej strony: CASTITAS, z prawej SW 1895. Pastel, wys. 0,620, szer. 0,475. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (Oddz. im. F. Jasieńskiego). 159. AKT DZIECKA. Rys. węglem, wys. 0,610, szer. 0,420. Wł. prof. dr. Kazimierz Morawski w Krakowie. 160. GŁOWA DZIEWCZYNKI. Rys. węglem, kolorowany pastelem, wys. 0,390, szer. 0,280. Wł. prof. dr. Kazimierz Morawski w Krakowie. 161. PORTRET DZIEWCZYNKI. Sygn. u dołu z prawej strony: SW 1895 rp. Pastel, wys. 0,390, szer. 0,280. Wł. prof. dr. Kazimierz Morawski w Krakowie. 162. DZIEWCZYNKA, sygn.: SW 1895. Pastel, wys. 0,595, szer. 0,455. Wł. p. Leopold Goldberg w Warszawie. 163. STUDJUM wiejskiej dziewczyny (popiersie, głowa oparta na ręce), sygn. z prawej strony SW 1895. Pastel, format okrągły, Wł. p. Władysław Kościelski w Miłosławiu (repr. str. 35). 164. SZKIC DO KOMPOZYCJI. Grupa osób, na pierwszym planie Wyspiański, wpatrzeni w zjawy fantastyczne. Sygn.: SW lutego (daty dnia brak!) 1895 rys. Rys. tuszem, wys. 0,205, szer. 0,340. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie. 165. SZKIC KOBIETY z podniesionemi rękami. Rys. ołówkiem, wys. 0,208, szer. 0,167. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 166. AKT KOBIETY (siedzącej). Rys. ołówkiem, wys. 0,250, szer. 0,192. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 167. PRZEMYSŁAW, stojąca postać rycerza piastowskiego. Rys. ołówkiem i kredkami, wys. 0,333, szer. 0,108. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 168. ŚWIĘTA RODZINA, sygn. z lewej strony u dołu: St. Wyspiański. Rys. ołówkiem, format okrągły o średnicy 0,520. Wł. dr. Jan Lachs w Krakowie. 169. KOPJA postaci z fresków kaplicy świętokrzyskiej na Wawelu. Pastel, wys. 0,790, szer. 0,538. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 170. PEJZAŻ Z KRZEMIONEK, sygn. z prawej strony u dołu: Krzemionki 21 stycznia 1895 r. Rys. ołówkiem, wys. 0,210, szer. 0,336. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 171. BARBAKAN (Bramy florjańskiej), mal. około r. 1895, olejny, wys. 0,385, szer. 0,290. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 172. WIDOK NA TEATR MIEJSKI w Krakowie. Mal. olejno, wys. 0,385, szer. 0,290. Wł. p. Marja Kreinerowa w Krakowie. 173. PEJZAŻ (sadzawka Ś-go Stanisława na Skałce), akwarela, wys. 0,167, szer. 0,207. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 174. PEJZAŻ, sygn.: SW. Mal. olejno na płótnie, wys. 0,500, szer. 0,815. Wł. dr. Ignacy Landsztein w Warszawie. 175. PEJZAŻ (drzewa), sygn. z prawej strony u dołu: 18 marzec 1895 r. Rys. ołówkiem, wys. 0,193, szer. 0,233. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 176. SADZAWKA ŚW. STANISŁAWA (z widokiem na Skałkę). Rys. ołówkiem, wys. 0,168, szer. 0,218. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 177. STUDJUM DRZEWA. Rys. ołówkiem, wys. 0,210, szer. 0,150. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 178. PEJZAŻ. Pastel, wys. 0,256, szer. 0,325. Wł. p. Jakób Glass w Warszawie. 179. PEJZAŻ (kra na Wiśle), mal. olejno, wys. 0,530, szer. 0,430. Wł. p. Stanisław Sokołowski w Łęczycy. 180. PEJZAŻ (krzyże), Pastel, wys. 0,485, szer. 0,325. Wł. p. Juljan Herman w Warszawie. 181. PEJZAŻ (krzyże z cmentarzem wiejskim). Pastel, wys. 0,472, szer. 0,308. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 182. PEJZAŻ (zakręt Wisły). Pastel, wys. 0,413, szer. 0,283. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 183. PEJZAŻ (zakręt Wisły). Pastel, wys. 0,295. szer. 0,450. Wł. dr. Jan Krukowski w Warszawie.
1896
KOŚCIÓŁ ŚW. KRZYŻA W KRAKOWIE
W czasie restauracji kościoła Św. Krzyża Wyspiański dokonał ogromnego dzieła wykonania kopji wszystkich malowideł, zarówno średniowiecznych jak i renesansowych, które zostały odkryte pod pobiałą tynków. Kopje te znajdują się w posiadaniu archiwum miasta Krakowa, zwinięte w rulony z powodu wielkiego formatu. Pisał o nich Wyspiański w artykule o polichromji Św. Krzyża w „Roczniku Krakowskim“ t. I, gdzie częściowo są reprodukowane. W tym czasie też wykonał szkice niżej wymienione.
184. SZKIC DO POLICHROMJI Ś-go Krzyża w Krakowie. Szereg postaci stojących, sygn. u dołu: 15 lutego 1896. Rys. piórkiem, wys. 0,162, szer. 0,276. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Warszawie. 185. WNĘTRZE KOŚCIOŁA Ś-GO KRZYŻA w Krakowie, sygn. u dołu: Ś-ty Krzyż (20) 22 sierpień 1896. Rys. ołówkiem, wys. 0,213, szer. 0,382. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 186. ZDJĘCIA Z ZABYTKÓW (Wnętrze kościoła Św. Krzyża w Krakowie). 3 kartony, wykonane tuszem i akwarelami, wielkości 2,70 X 0,70 m., 2,00 X 0,70 m., i 1,00 X 0,70 m. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie.
187. PORTRET KAZIMIERZA STANKIEWICZA z zwróconą w lewo głową, w czapce, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1896. Pastel, format okrągły o średnicy 0,300. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 188. MALWY (projekt do witrażu), sygn.: SW 1896. Pastel, wys. 2,180, szer. 0,455. Wł. prof. dr. F. Krzyształowicz w Warszawie. 189. ŁABĘDZIE (szyje łabędzi), sygn. z prawej strony w środku: SW 1896. Pastel, wys. 0,469, szer. 0,608. Wł. p. Adam Chmiel w Krakowie. 190. STUDJA PTAKÓW, sygn. z prawej strony napis: „Skrzydła rudawo brązowe“. Pastel, wys. 0,632, szer. 0,478. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 191. ORZEŁ i studja skrzydeł. Pastel, wys. 0,460, szer. 0,620. Wł. dr. Jan Lachs w Krakowie. 192. ILUSTRACJE DO MAETERLINKA. Wyspiański na drukowanych kartkach poezji Maeterlinka wykonał ołówkowe rysunki, których większość zaginęła, zachowały się cztery kartki, wys. 0,156, szer. 0,121, każda, rys. ołówkiem:
193. ZIELNIK WYSPIAŃSKIEGO, obejmuje 54 kartek bruljonu, zarysowane z obu stron studjami z natury kwiatów i roślin naszych, z pisanemi uwagami o kształcie ich i kolorze. Studja te, wykonane w latach 1896—1897 przeważnie na wsi (Rajbrot), były kopalnią motywów do wszystkich kompozycyj dekoracyjnych późniejszych. Sygn. każda kartka pieczątką: Stanisław Wyspiański i przeważnie datą wykonania. Rys. ołówkiem, niektóre kolorowane kredką, wys. 0,200, szer. 0,170. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie (repr. str. 33 i 34). 194. REKONSTRUKCJA I KOPJE WITRAŻÓW ŚREDNIOWIECZNYCH w kościele OO. Dominikanów w Krakowie. 1. Na podstawie tych kopji napisał Wyspiański w tomie II Rocznika Krakowskiego rozprawę o witrażach dominikańskich, gdzie, częściowo w reprodukcjach czarnych i kolorowych są jego zdjęcia publikowane. 2. kopja witrażu z kościoła OO. Dominikanów. Akwarela wys. 0,620, szer. 0,915. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 195. GŁOWY ANIOŁÓW, dwa projekty do uzupełnienia witrażu Z. Hendla w kaplicy M. Boskiej w kościele OO. Bernardynów w Rzeszowie. Rys. węglem lekko kredką kolorowane 1). Wys. 0,480, szer. 0,600, 2. Wys. 0,660, szer. 0,800. Wł. p. Antoni Waśkowski w Krakowie. 196. PROJEKT DOMU J. I. PADEREWSKIEGO z salą koncertową. Rys. piórkiem z r. 1896. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie.
1896
POLICHROMJA KOŚCIOŁA OO. FRANCISZKANÓW W KRAKOWIE
197. STRĄCONE ANIOŁY. Projekt do polichromji kościoła OO. Franciszkanów w Krakowie, sygn. z lewej strony u dołu: SW 1896. Pastel, wys. 2,940, szer. 0,770. Wł. prof. dr. Jul. Nowak w Krakowie. 198. ŁUCZNICY. Projekt do polichromji kościoła OO. Franciszkanów w Krakowie. Pastel, wys. 0,770. szer. 1,420. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie (repr. str. 55). 199. ANIOŁ STRZELAJĄCY Z ŁUKU. Projekt do polichromji kościoła OO. Franciszkanów w Krakowie. Sygn. z prawej strony u dołu: St. Wyspiański. Pastel, wys. 1,000, szer. 0,485. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. (Oddz. im. F. Jasieńskiego). 200. BŁAWATKI. Projekt do polichromji kościoła OO. Franciszkanów. Pastel, wys. 1,140, szer. 1,290. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 201. BRATKI. Projekt do polichromji kościoła OO. Franciszkanów w Krakowie. Pastel, wys. 0,960, szer. 1,200. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 202. PROJEKTY świecznika do kościoła OO. Franciszkanów w Krakowie. 1. motyw lilji, sygn. z prawej strony u dołu: Stanisław Wyspiański 28 marca 1896. Akwarela i gwasz, wys. 0,573, szer. 0,754; 2. motyw lilji sygn. u dołu: 26 marca 1896 Stanisław Wyspiański. Akwarela i gwasz, wys. 0,571, szer. 0,758. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 203. MADONNA Z DZIECKIEM. Warjant motywu z polichromji kościoła OO. Franciszkanów w Krakowie. Pastel, złożony z 2 części. Dolna część przedstawia Madonnę z dzieckiem, wys. 3,000, szer. 1,000. Część górna przedstawia kwiaty, wys. 1,850, szer. 1,000. Wł. p. Marja (I-mo voto Raczyńska) Jasieńska we Lwowie (repr. tabl. XV i XVI). 204. KORONACJA M. BOSKIEJ. Replika kompozycji z polichromji kościoła OO. Franciszkanów w Krakowie, nieskończona, malowana do Salonu paryskiego w r. 1897. Mal. pastelami Rafaellie’go i temperą na płótnie. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 205. RÓŻE. Karton do polichromji kościoła OO. Franciszkanów w Krakowie. Pastel, wys. 1,400, szer. 1,490. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (oddz. im. F. Jasieńskiego). 206. ORZEŁ (HERB POLSKI). Karton do polichromji kościoła OO. Franciszkanów w Krakowie. Pastel, wys. 0,764, szer. 0,632. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 207. ORNAMENTY DO POLICHROMJI kościoła OO. Franciszkanów przechowane są w Muzeum Narodowem w Krakowie, w tece zatytułowanej: „Ornamenty kwiatowe i geometryczne do polichromji kościoła OO. Franciszkanów“, obejmującej 44 sztuk rysunków pastelowych. Prócz tego w temże Muzeum Narodowem znajdują się w rulonach:
208. PAWIK I ADMIRAŁ. Motyle do dekoracji świecznika w kościele OO. Franciszkanów w Krakowie. Pastel, wys. 0,420, szer. 0,685. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 209. LILJE. Projekt do polichromji, sygn. z prawej strony u dołu: SW. Pastel, wys. 1,640, szer. 0,723. Wł. p. Franciszek Macharski w Krakowie. 210. MIŁOSIERDZIE, pastel, wys. 1,560, szer. 0,640. Wł. dr. Kazimierz Koziański w Warszawie.
WITRAŻE FRANCISZKAŃSKIE (1897—1902)
211. Ś-TY FRANCISZEK. Postać Ś-go Franciszka do witrażu w kościele OO. Franciszkanów w Krakowie. Pastel, wys. 1,830, szer. 0,460. Wł. Zbiory Tow. Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (repr. tabl. XXXIX). 212. CHRYSTUS, niewykonany warjant do witrażu Ś-go Franciszka. Pastel, wys. 3,740, szer. 1.730. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 213. Ś-TY FRANCISZEK, DUCH Ś-TY, sygn. 2 sierpnia 1897 i pieczątka: Stanisław Wyspiański Rys. tuszem i kolorową kredką, wys. 0,340, szer. 0,210, Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie. 214. SZKIC DO WITRAŻU Ś-GO FRANCISZKA. Rys. tuszem, wys. 0,325, szer. 0,115. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 215. BŁ. SALOMEA, postać Bł. Salomei do witrażu Bł. Salomei w kościele OO. Franciszkanów. Pastel, wys. 1,830, szer. 0,460. Wł. spadkobiercy ś. p. Edwardowej Leszczyńskiej w Krakowie (repr. tabl. XXXIX). 216. BŁ. SALOMEA. Rys. kredkami, wys. 1,830, szer. 0,440. Wł. p. A. Rotwand w Warszawie. 217. SZKIC DO WITRAŻU BŁ. SALOMEI, sygn. z lewej strony u dołu: 15. 2. 1902. Rys. ołówkiem, wys. 0,212, szer. 0,164. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 218. LILJE, karton do witrażu w kościele OO. Franciszkanów. Pastel, wys. 4,710, szer. 1,880. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 219. SZKICE DO WITRAŻU, trzy szkice jednakowych wymiarów. Akwarela, wys. 0,690, szer.0,110 (każdego). Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie.
220. STAŃ SIĘ (BÓG OJCIEC), projekt witrażu do kościoła OO. Franciszkanów, mal. farbami Raffaelliego na płótnie, wys. 8,460, szer. 3,900. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (repr. tabl. XXVII). 221. SZKIC DO WITRAŻU „STAŃ SIĘ“, sygn. z prawej strony u dołu: 24 października 1897. Rys. niebieską kredką, wys. 0,405, szer. 0,242. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 222. SZKIC DO WITRAŻU „STAŃ SIĘ“, akwarela, wys. 0,290, szer. 0,150. Wł. p. Stanisław Herzmanek we Lwowie. 223. SZKIC DO WITRAŻU „STAŃ SIĘ“, sygn. u dołu: St. Wyspiański 5 kwietnia 1900. Rys. ołówkiem, wys. 0,307, szer. 0,108. Wł. dr. Zygmunt Ehrenpreis w Krakowie. 224. SZKICE DO KOMPOZYCJI WITRAŻÓW u OO. Franciszkanów, dwa rysunki piórkiem, malowane akwarelą, wys. 0,226, szer. 0,082, oprawne razem. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 225. SZKIC DO KOMPOZYCJI WITRAŻOWEJ w kościele OO. Franciszkanów, u góry rysunku podparta na rękach postać szatana. Sygn. u dołu: 15 września 1897. Rys. piórkiem (tusz), wys. 0,333, szer. 0,108. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 226. BÓG OJCIEC, kopja fresków watykańskich. Rys. ołówkiem, wys. 0,345, szer. 0,500. Wł. Muzeum narodowe w Kiakowie. 227. KARTONY DO WITRAŻÓW FRANCISZKAŃSKICH, według których witraże były robione — zdaje się — zaginęły. Znaleźliśmy resztki poniszczone w składach Muzeum narodowego w Krakowie, a to:
1897
SKARBY SEZAMA
228. SKARBY SEZAMA. Z kompozycyj wizyjnych około roku 1897 jedna z najważniejszych w dziele Wyspiańskiego. Przedstawia stojącego z lewej strony obrazu za pniem drzewa chłopaka wiejskiego, patrzącego z przerażeniem na przewrócone wykroty pni drzew o splątanych w fantastyczne postacie korzeniach; pod wykrotami ukazują się skarby — garnki z pieniędzmi zaklętemi, krople rosy zamienione w perły. Na pierwszym planie akty leżące kobiet. Pastel na papierze naklejonym na karton i blejtram, pęknięty przez szerokość, wys. 2,020, szer. 2,400. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy. 229. SZKIC DO SKARBÓW SEZAMA, motyw wykrotu leśnego. Rys. tuszem, wys. 0,210, szer. 0,250. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie. 230. SZKIC DO KOMPOZYCJI, rozpadlina skalna ze skałami przemienionemi w ludzkie postacie. Sygn:. 1 lipiec 1897 Kraków, a u dołu napis: przepaść. Rys. tuszem, wys. 0,210, szer. 0,350. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie. 231. SZKIC DO KOMPOZYCJI, złomy skalne z siedzącemi skamieniałemi postaciami. Rys. ołówkiem, wys. 0,170, szer. 0,240. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie. 232. SZKIC DO KOMPOZYCJI, leżące zwłoki kobiety. Sygn. z prawej strony u dołu: 3-go lipca, grób. Rys. ołówkiem, wys. 0,210, szer. 0,328. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 233. WNĘTRZE CHATY, przy stole postacie, starzec i kobieta siedzą, dziewczyna śpi na krześle. Rys. ołówkiem, barwiony kredkami, wys. 0,154, szer. 0,199. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 234. SZTUKA, kompozycja allegoryczna. Rys. ołówkiem, wys. 0,240, szer. 0,340. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 235. ŻYWIOŁY — WODA. Kompozycja z aktów. Rys. kredką, wys. 0,715, szer. 0,140. Wł. p. Edward Natanson w Warszawie (repr. str. 49). 236. ŻYWIOŁY — POWIETRZE. Kompozycja z aktów, rys. kredką, wys. 0,715, szer. 0,140. Wł. prof. dr. Adam Krzyżanowski w Krakowie (repr. str. 49). 237. ŻYWIOŁY — OGIEŃ, kompozycja z aktów, rys.kredką, wys. 0,715, szer. 0,140. Wł. prof. dr. Adam Krzyżanowski w Krakowie (repr. str. 49). 238. ŻYWIOŁY — ZIEMIA (NIOBIDY). Sygnowany z prawej strony u dołu SW, rys. kredką, wys. 0,778, szer. 0,145. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie (repr. str. 49). 239. SZKIC DO ŻYWIOŁÓW (OGIEŃ). Rys. ołówkiem, wys. 0,407, szer. 0,196. Wł. p. Jakób Glass w Warszawie. 240. ALLEGORJA. Rys. ołówkiem, wys. 0,346, szer.0,148. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 241. SZKIC DO NIOBID. Rys. wys. 0,367, szer. 0,225. Wł. p. Jakób Glass w Warszawie. 242. AKT KOBIETY (leżącej), sygn. z prawej strony u dołu: St. Wyspiański. Rys. ołówkiem, wys. 0,147, szer. 0,190. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 243. GŁOWA ŻYDA, sygn.: S. Wyspiański 1897. Pastel, wys. 0,425, szer. 0,303. Wł. Oddz. Muz. nar. im. F. Jasieńskiego w Krakowie. 244. KOBIETA W KAPELUSZU, sygn. z prawej strony u dołu: S. Wyspiański 1897. Rys. czarną kredką lekko kolorowany, wys. 0,293, szer. 0,232. Wł. dr. Alfred Szołajski w Krakowie. 245. WNĘTRZE TEATRU, szkic widowni wypełnionej publicznością. Sygn. z prawej strony u dołu: Kraków 16 maja 1897. Rys. piórkiem, wys. 0,165, szer. 0,200. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 246. AKT KOBIETY (siedzącej), sygn. z lewej strony u dołu: St. Wyspiański 10 września 1897. Rys. ołówkiem, wys. 0,205, szer. 0,170. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 247. STUDJUM DO MADONNY. Pastel, wys. 1,490, szer. 0,685. Wł. prof. dr. Feliks Kopera w Krakowie. 248. STUDJUM, półakt z podniesionemi rękami. Pastel, wys. 0,660, szer. 0,650. Wł. prof. dr. Feliks Kopera w Krakowie (repr. tabl. XXVI). 249. STUDJUM, półakt dziewczynki podpartej na rękach. Pastel wys. 0,470, szer. 0,623. Wł. Niegdyś w zbiorach śp. Br. Jeremi we Lwowie. (repr. str. 59). 250. KWIATY, projekt do polichromji kościoła w Bieczu. Sygn.: SW Biecz 1897 r. Pastel, wys. 0,800 szer. 1,200. Wł. dr. Jan Lachs w Krakowie. 251. PORTRET ZENONA PARVIEGO, sygn. na str. lewej u dołu: St. Wyspiański 1897. Rys. ołówkiem, wys. 0,304, szer. 0,182. Wł. p. Z. Królowa w Krakowie. 252. AKT KOBIETY (klęczącej). Rys. ołówkiem, wys. 0,197, szer. 0,106. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 253. STUDJUM, kobieta oparta o stół. Sygn. z lewej strony u dołu: St. Wyspiański 24 października 1897. Rys. ołówkiem, wys. 0,191, szer.0,244. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. str. 32). 254. AKT KOBIETY (leżącej), sygn. z prawej strony u dołu: SW. Rys. ołówkiem, wys. 0,190, szer. 0,276. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 255. DEKORACJA DO „LEGENDY“. Izba dworzyszcza wawelskiego z widokiem na Wisłę — plastyczny model, wykonany z papieru i kartonu, malowany akwarelą, wykonany w r. 1897. Wys. 0,245, szer. 0,310. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 256. PEJZAŻ DO „LEGENDY“. Akwarela, wys. 0,192, szer. 0,446. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 257. WIDOK DWORZYSZCZA WAWELSKIEGO do „Legendy", akwarela, wys. 0,172, szer. 0,328. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 258. SZKIC DO „LEGENDY“. Akwarela, wys. 0,094 szer. 0,116. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 259. WAWEL DO „LEGENDY“. Rys. ołówkiem, wys. 0,212, szer. 0,171. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 260. DZIEWCZĘTA WIEŃCZĄCE PROM. do „Legendy“. Rys. tuszem i kredką kolorową, wys. 0,167, szer. 0,202. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 261. PROJEKT DEKORACJI DO „LEGENDY“. Izba dworzyszcza wawelskiego. Sygn. z prawej strony u dołu: S. Wyspiański 1897. Rys. tuszem i kolorową kredką, wys. 0,205, szer. 0,245. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie. 262. KRAK (do „Legendy“), sygn. u dołu: 1897. Rys. ołówkiem, wys. 0,205, szer. 0,240. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 263. PROJEKT DEKORACJI DO „LEGENDY“, sygn. z prawej strony u dołu napis: I akt. Rys. tuszem i kolorową kredką, wys. 0,175, szer. 0,210. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie.
ILUSTRACJE DO ILJADY
wykonane po r. 1897, ukazały się one w osobnem książkowem wydaniu jako: „Homerowej Iljady pomór-gniew, tekst grecki opracował dr. Leon Sternbach, prof. Uniw. Jag., według parafrazy poetyckiej Juljusza Słowackiego (Księga I, w. 1—492). Wydał Stanisław Wyspiański, Kraków w drukarni Uniwersyteckiej — nakład księgarni Altenberga, Lwów.
264. GNIEW PELIDĘ PONOSI. 265. HERMES WIEDZIE DUCHY BOHATERÓW DO GŁĘBIN HADESU, sygn.: SW. Rys. ołówkowy, wys. 0,315, szer. 0,335. Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie (repr. tabl. XVII). 266. APOLLO RAZI GROTAMI POMORU. Rys. ołówkiem. Wł. Rodziny śp. Edwardowej Leszczyńskiej (repr. tabl. XVIII). 267. AGAMEMNON POWSTAJE NA ACHILLESA I MENELAOSA, sygn. z lewej strony u dołu: SW. Rys. czarną kredką, wys. 0,207, szer. 0,250. Wł. p. Adam Chmiel w Krakowie (repr. tablica XIX). 268. ACHILLES KTÓREGO PALLAS ZA WŁOSY WSTRZYMAŁA, sygn. SW. Rys. czarną kredką (repr. tabl. XX). 269. TETIS Z FAL WYNURZA SIĘ KU SYNOWI. Sygn.: S. Wyspiański. Rys. ołówkowy, wys. 0,230, szer. 0,290. Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie (repr. tabl. XXI). 270. JUTRZENKA, PHOSPHOROS, HESPEROS, HELJOS. Rys. ołówkiem. Wł. Rodziny śp. Edwardowej Leszczyńskiej (repr. tabl. XXII). 271. JUTRZENKA, sygn. SW. Rys. ołówkiem. Wł. dr. Tadeusz Żeleński w Warszawie. 272. ZEUS I TETIS. Sygn.: SW. Rys. ołówkiem i kredką, wys. 0,216, szer. 0,240. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. tabl. XXIII). 273. APOLLO I MELPOMENE. Sygn. u góry: SW. Rys. czarną kredką, wys. 0,235, szer. 0,247. Wł. p. Włodzimierz Żuławski, Kraków (repr. tabl. XXIV). 274. APOLLO NA OLIMPIE (Grający na lutni). Sygn.: SW. Rys. ołówkowy, wys. 0,216, szer. 0,240. Wł. pani Jadwiga Moszyńska we Lwowie (repr. tabl. XXV). 275. ACHILLES, sygn. z lewej strony u dołu: SW. Rys. ołówkiem, wys. 0,153, szer. 0,317. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 276. APOLLO RAZI GROTAMI POMORU. Sygn.: SW. Rys. ołówkowy, wys. 0,100, szer. 0,125. Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie. 277. APOLLO Z LUTNIĄ. Rys. ołówkowy, wys. 0,255, szer. 0,165. Wł. pp. Glassowie w Warszawie. 278. SZKIC DO APOLLINA I MELPOMENE. Rys. ołówkiem. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 279. SZKIC DO APOLLINA GRAJĄCEGO NA LUTNI. Sygn.: SW. Rys. ołówkiem, wys. 0,225, szer. 0,230. Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie. 280. SZKIC DO ILJADY. Rys. ołówkiem, wys. 0,105, szer. 0,158. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie.
RYSUNKI DO „ŻYCIA“
W latach 1898—1900 (za redakcji St. Przybyszewskiego) był Wyspiański kierownikiem artystycznym „Życia“, które stworzyło w dziejach drukarstwa polskiego ważny etap rozwoju polskiej grafiki.
281. IRYSY, sygn. z prawej strony u dołu: SW. Rys. tuszem, wys. 0,212, szer. 0,167. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 282. IRYSY, projekt dekoracyjny do „Życia“, sygn. z prawej strony u dołu: SW. Rys. tuszem, wys. 0,200, szer. 0,165. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 283. LILJE I OSTY, nagłówek do „Życia“, sygn.: SW, dwukrotnie na liljach z prawej strony u dołu i na ostach z lewej strony u dołu. Rys. ołówkiem, wys. 0,160, szer. 0,480. Wł. Oddz. Muz. nar. im. F. Jasieńskiego w Krakowie. 284. PROJEKTY OZDÓB DO „ŻYCIA“. Cztery rysunki tuszem:
Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 285. OSET, rysunek do „Życia“, sygn.: SW. Rys. tuszem, wys. 0,220, szer. 0,180. Wł. dr. Jan Lachs w Krakowie. 286. PAWIK, sygn. po bokach motywu: S—W. Rys. piórkiem: wys. 0,144, szer. 0,132. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie.
1898—1899
287. GŁOWA WIEJSKIEJ DZIEWCZYNY, sygn.: SW 1898. Rys. ołówkiem lekko kredką kolorowany, wys. 0,205, szer. 0,160. Wł. dr. Izydor Krzemicki we Lwowie. 288. GŁOWA DZIEWCZYNY, sygn. z lewej strony u góry: SW 1898. Rys. kolorową kredką, wys. 0,307, szer. 0,232. Wł. prof. dr. Wincenty Łepkowski w Bronowicach. 289. GŁÓWKA DZIEWCZYNKI, sygn. na stronie lewej u dołu: SW 1 luty Warszawa 1898, na prawo u dołu: Józia. Rys. ołówkiem, wys. 0,205, szer. 0,165. Wł. p. Z. Królowa w Krakowie. 290. GŁOWA DZIEWCZYNKI, sygn.: SW. Rys. ołówkiem, lekko kolorowany kredką, wys. 0,240, szer. 0,190. Wł. dr. Izydor Krzemicki we Lwowie. 291. PORTRET HENRYKA OPIEŃSKIEGO, popiersie, sygn. z lewej strony u dołu: SW 1898. Pastel, wys. 0,574, szer. 0,572. Wł. p. Franciszek Macharski w Krakowie (repr. str. 39). 292. PORTRET LUCJANA RYDLA, popiersie, głowa wsparta na ręce, sygn. z lewej strony u góry: SW 1898. Pastel, wys. 0,573, szer. 0,512. Wł. p. Franciszek Macharski w Krakowie (repr. str. 58). 293. PORTRET S. PRZYBYSZEWSKIEGO, popiersie na tle kościoła P. Marji, sygn. z prawej strony u dołu: SW Kraków 1898. Rys. węglem, wys. 0,460, szer. 0,605. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (Oddz. im. F. Jasieńskiego). 294. PORTRET ADOLFA NOWACZYŃSKIEGO, popiersie, sygn. z lewej strony u góry: SW 1898. Rys. kolorową kredką, wys. 0,590, szer. 0,600. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 295. PORTRET STANISŁAWA RYDLA, popiersie, sygn. na stronie lewej u góry: SW 1898. Pastel., wys. 0,560, szer. 0,443. Wł. p. Lucjanowa Rydlowa w Krakowie. 296. PORTRET J. MEHOFFERA, sygn. z lewej strony u góry: SW 1898. Pastel, wys. 0,780, szer. 0,660. Wł. Edward hr. Raczyński w Rogalinie (repr. str. 43). 297. GŁOWA DAGNY PRZYBYSZEWSKIEJ. Rys. ołówkiem, wys. 0,100, szer. 0,100. Wł. dr. Jan Lachs w Krakowie. 298. PORTRET INŻYNIERA PARVIEGO, popiersie, sygn. z prawej strony u góry: SW 1899. Pastel, wys. 0,395, szer. 0,485. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. str. 40). 299. PORTRET ZENONA PARVIEGO, profil w prawo, sygn. z lewej strony u dołu: St. Wyspiański 1899. Pastel, wys. 0,428, szer. 0,288. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. tabl. XXX). 300. PORTRET P. HENDLA, sygn. z lewej strony u dołu: SW. Rys. węglem, wys. 0,480, szer. 0,630. Wł. Muz. nar. Oddz. im. F. Jasieńskiego w Krakowie. 301. PORTRET A. LANGEGO, sygn. z lewej strony u góry: SW 1899. Rys. węglem, wys. 0,415, szer. 0,280. Wł. Muz. nar. Oddz. im. F. Jasieńskiego w Krakowie (repr. tabl. XXXI). 302. PORTRET RUDOLFA STARZEWSKIEGO, sygn. z lewej strony u dołu: SW 1899, Kraków. Rys. węglem, wys. 0,420, szer. 0,295. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. str. 58). 303. PORTRET JERZEGO ŻUŁAWSKIEGO, sygn. SW 1899, Kraków. Rys. węglem, kolorowany pastelem, wys. 0,450, szer. 0,290. Wł. Muzeum miejskie we Lwowie (repr. tabl. XXXIV). 304. PORTRET PROF. ANDRZEJA STOPKI, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1899. Pastel, wys. 0,500, szer. 0,350. Wł. p. Włodzimierz Twardowski w Krakowie. 305. PORTRET K. LEWANDOWSKIEGO, sygn.: 1899. Rys. węglem, wys. 0,415, szer. 0,275. Wł. p. Jakób Glass w Warszawie (renr. tabl. XXXIII). 306. PORTRET K. RAKOWSKIEGO, profil, sygn.: 1899. Rys. węglem i kredką, wys. 0,453, szer. 0,301. Wł. p. Jakób Glass w Warszawie (repr. str. 58). 307. PORTRET K. LEWANDOWSKIEGO, sygn. z prawej w górze: SW 1898, rys. pastelowy. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (repr. str. 65). 308. PORTRET WŁODZIMIERZA TETMAJERA, sygn: SW 1899 Kraków. Rys. węglem, wys. 0,423, szer. 0,300. Wł. Depozyt D. Witke Jeżewskiego w Muz. nar. w Warszawie (repr. str. 36). 309. PORTRET DWU DZIEWCZYNEK, portret córek p. Szybalskiego, sygn.: Stanisław Wyspiański 1899. Pastel, wys. 0,600, szer. 0,450. Wł. p. Mieczysław Szybalski w Krakowie. 310. GŁÓWKA CHŁOPCA, sygn. SW. Rys. węglem, kolorowany pastelem, wys. 0,420, szer. 0,370. Wł. Muzeum miejskie we Lwowie. 311. STUDJUM (dziewczynki opartej na krześle) sygn.: SW 1899. Pastel, wys. 0,595, szer. 0,455. Wł. p. Leopold Goldberg w Warszawie (repr. tabl. XXIX). 312. DZIECKO U PIERSI. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1899. Pastel, wys. 0,250, szer. 0,330. Wł. Edward hr. Raczyński w Rogalinie (repr. str. 41). 313. GŁOWA DZIEWCZYNY, Sygn. z prawej strony u dołu: SW. Rys. węglem, wys. 0,625, szer. 0,475. Wł. Edward hr. Raczyński w Rogalinie (repr. str. 48). 314. AKT DZIEWCZYNKI, popiersie, sygn.: SW. Rys. węglem, wys. 0,506, szer. 0,388. Wł. Depozyt D. Witke Jeżewskiego w Muz. nar. w Warszawie (repr. str. 34). 315. AKT KLĘCZĄCEJ DZIEWCZYNKI, sygn. u dołu: SW. Rys. ołówkiem, wys. 0,164, szer 0,198. Wł. Dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 316. PROJEKT DEKORACYJNY, (kobieta okryta białą osłoną), sygn. z prawej strony w środku: SW. Akwarela, wys. 0,265, szer. 0,195 (u góry). Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 317. GŁÓWKA DZIECKA, sygn. z lewej strony u dołu: St. Wyspiański. Rys. ołówkiem, wys. 0,186, szer. 0,160. Wł. Dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 318. PORTRET JACKA MALCZEWSKIEGO. Sygn. z lewej strony u dołu: SW. Rys. ołówkiem, wys. 0,125, szer. 0,100. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie (repr. str. 64). 319. MARTWA NATURA (stół z zastawą w kawiarni Turlińskiego). Sygn. z prawej strony u dołu: SW. Pastel, wys. 0,460, szer. 0,275. Wł. dr. Zygmunt Ehrenpreis w Krakowie. 320. MARTWA NATURA. Sygn.: SW. 1899. Pastel, wys. 0,485, szer. 0,320. Wł. p. Juljusz Herman w Warszawie. 321. ŻABY. Sygn.: Stanisław Wyspiański. Rys. ołówkiem, wys. 0,145, szer. 0,190. Wł. p. Leopold Goldberg w Warszawie (repr. str. 66). 322. CHOCHOŁY, pejzaż. Pastel, wys. 0,700, szer. 1,090. Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie (repr. tabl. XXXII).
WITRAŻE WAWELSKIE
Projekty witrażów wawelskich zajmują Wyspiańskiego głównie w latach 1900—1902. Z pośród licznych szkiców zrealizowane zostały przedewszystkiem trzy wielkie kompozycje, ujęte w formę witrażu, ale właściwemi projektami do wykonania w szkle jeszcze nie będące: Kazimierz Wielki — Św. Stanisław — Henryk Pobożny, ofiarowane przez Wyspiańskiego do Muzeum narodowego.
323. KAZIMIERZ WIELKI, karton do witrażu katedry na Wawelu. Pastel, wys. 4,360, szer. 1,480. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (repr. tabl. XLII). 324. KAZIMIERZ WIELKI, szkic, rys. do witrażu Kazimierza W., sygn. u dołu: Wyspiański 1900 r. 11 grudnia. Rys. kredkami, wys. 0,300, szer. 0,200. Wł. dr. Józef Liebeskind w Krakowie. 325. Ś-TY STANISŁAW, karton do witrażu katedry na Wawelu. Pastel, wys. 4,760, szer. 1,480. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (repr. tabl. XLII). 326. SZKIC DO WITRAŻU Ś-GO STANISŁAWA. Rys. ołówkiem, wys. 0,366, szer. 0,197. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 327. HENRYK POBOŻNY, karton do witrażu katedry na Wawelu. Pastel, wys. 4,760, szer. 1,480. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 328. SZKIC DO WITRAŻU HENRYK POBOŻNY jeden z pierwszych projektów. Rys. kredką kolorową, wys. 0,430, szer. 0,170. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie. 329. SZKIC DO HENRYKA POBOŻNEGO (głowa St. Wyspiańskiego względnie według innej wersji K. Laszczki). Sygn. z prawej strony u dołu: Stanisław Wyspiański. Rys. kolorową kredką, wys. 0,200, szer. 0,155. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 330. HENRYK POBOŻNY, szkic do witrażu sygn. u dołu: SW 26. II. 1900. Rys. kredkami, wys. 0,300, szer. 0,200. Wł. dr. Józef Liebeskind w Krakowie. 331. PROJEKTY WITRAŻÓW WAWELSKICH. 8 rysunków, wys. 0,211, szer. 0,160 każdy, oprawnych razem, przedstawiających i sygnowanych:
332. WERNYHORA, projekt do witrażu wawelskiego (pozował ojciec Wyspiańskiego), sygn. u dołu: Stanisław Wyspiański, Kraków dnia 27-go lutego 1902. Rys. ołówkiem, wys. 0,392, szer. 0,130. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 333. TEORBAN, rysunek teorbanu do witrażu Wernyhora, sygn. z prawej strony u dołu notatką, dotyczącą teorbanu. Rys. ołówkiem, wys. 0,212, szer. 0,163. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 334. POPIERSIE ZYGMUNTA AUGUSTA. Rys. węglem i pastel, wys. 1,210, szer. 1,210. Wł. p. Leopold Goldberg w Warszawie. 335. POPIERSIE WŁADYSŁAWA ŁOKIETKA. Rys. węglem i pastel, wys. 1,020, szer. 1,160. Wł. p. Leopold Goldberg w Warszawie. 336. PORTRET OJCA, popiersie Franciszka Wyspiańskiego, sygn. z prawej strony w środku: SW 1900. Pastel, wys. 0,378, szer. 0,537. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. str. 65). 337. PORTRET JERZEGO ŻUŁAWSKIEGO, sygn. z lewej strony u dołu: Sw. 1900. Rys. węglem, 349. wys. 0,427, szer. 0,484. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. str. 58). 338. GŁÓWKA HELENKI. Sygn.: S. Wyspiański 1900. Pastel, wys. 0,335, szer. 0,250. Wł. Muzeum miejskie we Lwowie (repr. tabl. XXXVI). 339. PORTRET HELENKI. Sygn.: St. Wyspiański 1900. Pastel, wys. 0,300, szer. 0,370. Wł. p. Edward Reicher w Warszawie. 340. GŁÓWKA HELENKI. Pastel, wys. 0,366, szer. 0,368. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 341. GŁÓWKA HELENKI. Sygn.: SW. Pastel, wys. 0,515, szer. 0,240. Wł. p. mecenasowa Papieska w Warszawie. 342. DZIEWCZYNKA, portret panny W. Nowakównej, sygn. z prawej strony u dołu: St. Wyspiański 1900. Rys. ołówkiem, kolorowany kredką, wys. 0,255, szer. 0,266. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie (repr. str. 65.). 343. GŁÓWKA DZIEWCZYNKI, portret p. Wandy Nowakównej, sygn. z prawej strony u dołu: St. Wyspiański 1900. Rys. ołówkiem, wys. 0,198, szer. 0,145. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie (repr. str. 38). 344. GŁÓWKA HELENKI. Sygn.: ST. WYSPIAŃSKI 1900. Pastel, wys. 0,330, szer. 0,247. Wł. Muz. nar. Oddz. im. F. Jasieńskiego w Krakowie (repr. tabl. XXXV). 345. KOBIETA W OPASKU GÓRALSKIM. Sygn.: SW 1900. Rys. ołówkiem, wys. 0,335, szer. 0,165. Wł. Muz. nar. Oddz. im. F. Jasieńskiego w Krakowie. 346. GŁÓWKA DZIEWCZYNKI. Sygn. w dole po prawej stronie: S. Wyspiański 1900. Pastel (repr. tabl. XXXVII). 347. PEJZAŻ (chaty w Grębowie). Sygn. z lewej strony u dołu: St. Wyspiański 1900. Pastel, wys. 0,245, szer. 0,320. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie (repr. str. 44). 348. PEJZAŻ (wnętrze chaty w Grębowie). Sygn. z prawej strony u dołu: St. Wyspiański 1900. Pastel, wys. 0,246, szer. 0,315. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 349. PEJZAŻ (zasiew wiosenny). Sygn. z lewej strony u dołu: St. Wyspiański. Pastel, wys. 0,325, szer. 0,560. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 350. PEJZAŻ (drzewo). Sygn. z lewej strony u dołu: SW. Pastel, wys. 0,400, szer. 0,570. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 351. PEJZAŻ (rola świeżo zorana). Sygn. u dołu: St. Wyspiański. Pastel, wys, 0,325, szer. 0,560. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 352. DWA RYSUNKI: a) Dziad, stojący przy łańcuchach ogrodzenia kościoła P. Marji w Krakowie. Sygn. z lewej strony u dołu: St. Wyspiański 1900 12. 4. Rys. ołówkiem i kolorową kredką, wys. 0,205, szer. 0,165; b) pejzaż tyrolski. Sygn. z prawej strony u dołu: SW. Rys. ołówkiem i kolorową kredką, wys. 0,205, szer. 0,165. Dwa rysunki oprawne razem. Wł. Muz. nar. Oddz. im. F. Jasieńskiego w Krakowie. 353. PEJZAŻ, chaty w Grębowie strzechą kryte, na lewo studnia z żórawiem. Sygn. z lewej strony u dołu: ST. WYSPIAŃSKI 1900. Pastel, wys. 0,245, szer. 0,320. Wł. Muz. nar. Oddz. im. F. Jasieńskiego w Krakowie (repr. tabl. XXXVIII). 354. PEJZAŻ, wiejska chata na tle drzew. Sygn. z prawej strony u dołu: ST. WYSPIAŃSKI 1900, Pastel, wys. 0,240, szer. 0,325. Wł. p. dr. Bronisław Hackbeil w Krakowie. 355. NA OBORZE (pejzaż). Sygn.: St. Wyspiański 1900. na stronie odwrotnej ramy napis: Na oborze (rama roboty St. Wyspiańskiego). Pastel, wys. 0,310, szer. 0,240. Wł. p. Marjan Kurman w Warszawie. 356. PEJZAŻ, stara studnia na dziedzińcu dworskim w Zawadzie pod Bochnią. Pastel, wys. 0,600, szer. 0,430. Wł. p. Mieczysław Szybalski w Krakowie. 357. PEJZAŻ, wnętrze chaty. Sygn.: St. Wyspiański 1900. Pastel, wys. 0,255, szer. 0,335. Wł. p. Juljusz Herman w Warszawie.
KARYKATURY
Karykatury rysowane przez Wyspiańskiego w różnych czasach — najwcześniejsze przedstawiają parafrazy obrazów (Matejki) i portretów historycznych, późniejsze oparte są bezpośrednio o naturę.
358. DWIE KARYKATURY. Sygn. z lewej strony u góry: Louis XIII. Rys. piórkiem, wys. 0,102, szer. 0,162. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 359. KARYKATURY POSTACI HISTORYCZNYCH, rysunek obustronny, karykatury: Sobieski, Władysław IV, królowie i królowe francuskie. Sygn. u dołu napis: Filip II, Henri II,Henri III. Rys. piórkiem, wys. 0,206, szer. 0,338. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie.
360. KARYKATURY KRÓLÓW FRANCUSKICH. Sygn. napisy: Francois I, Henri IV, Henri VIII. Rys. piórkiem, wys. 0,105, szer. 0,250. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 361. RODZINA WYSPIAŃSKIEGO W KARYKATURZE, sygn. z prawej strony u dołu: SW. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 362. KARYKATURA JERZEGO ŻUŁAWSKIEGO. Rys. ołówkiem, wys. 0, 084, szer. 0, 128. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 363. KS. JÓZEF PONIATOWSKI (karykatura). Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie. 364. KARYKATURY POSTACI HISTORYCZNYCH, szereg karykatur postaci historycznych polskich i francuskich rys. od. na kawałkach bibuły. Wł. Muzeum miejskie we Lwowie.
1901
365. PORTRET A. CHMIELA, popiersie, sygn. z prawej strony w pośrodku: St. Wyspiański 1901. Rys. niebieską kredką, wys. 0,334, szer. 0,458. Wł. dyr. A. Chmiel w Krakowie. 366. GŁOWA DZIEWCZYNKI. Sygn. z lewej strony u dołu: St. Wyspiański 1901. Pastel, wys. 0,330, szer. 0,230. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (repr. str. 63). 367. GŁOWA KOBIETY. Sygn.: SW. Pastel, wys. 0,520, szer. 0,370. Wł. dr. Ignacy Landsztein w Warszawie. 368. KOBIETA Z DZIEWCZYNKĄ. Sygn.: SW 1901. Pastel, wys. 0,620, szer. 0,460. Wł. p. Marja Reicherowa w Warszawie (repr. tabl. XLIV). 369. PORTRET HELENKI. Sygn.: St. Wyspiański 1901. Pastel, wys. 0,465, szer. 0,610. Wł. p. Władysław Bussoni w Warszawie. 370. GŁOWA HELENKI. Akwarela, wys. 0,300, szer. 0,400. Wł. p. Helena Kozicka w Brzeżanach. 371. DWIE KOBIETY ŚPIĄCE. Rys. ołówkiem, wys. 0,168, szer. 0,211. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 372. GŁÓWKA DZIECKA. Sygn.: SW. Pastel, wys. 0,315, szer. 0,240. Wł. p. mecenasowa Papieska w Warszawie. 373. PORTRET ŻONY. Rys. ołówkiem, wys. 0,200, szer. 0,143. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 374. STARY WIARUS. Sygn. z lewej strony: L. Solski w roli Starego wiarusa z „Warszawianki“ SW 1901 LWÓW. Pastel, wys. 0,630, szer. 0,480. Wł. p. Ludwik Solski w Warszawie (repr. tabl. XLIII). 375. GŁOWA WIEJSKIEJ DZIEWCZYNY. Sygn. z lewej strony u góry: SW 1901. Rys. kredką, wys. 0,400, szer. 0,290. Wł. p. Józef Leszczyński we Lwowie. 376. PORTRET ŻONY, popiersie, sygn. z lewej strony u dołu: St. Wyspiański 21-ego listopada 1901, Kraków. Rys. ołówkiem, wys. 0,215, szer. 0,180. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie. 377. SZKIC SIEDZĄCYCH POSTACI. Sygn.: St. Wyspiański. Rys. ołówkiem, wys. 0,240, szer. 0,235. Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie. 378. GŁOWA SYNKA. Sygn. z prawej strony u dołu: SW. Pastel, wys. 0,348, szer. 0,241. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 379. DZIECI RYSUJĄCE (Helenka i Miecio). Rys. węglem, wys. 0,615, szer. 0,467. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. str. 60). 380. DWIE POSTACIE. Rys. ołówkiem, wys. 0,255, szer. 0,330. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 381. GŁOWA. Rys. ołówkiem, wys. 0,185, szer. 0,149. Wł. p. Jakób Glass w Warszawie. 382. DZIEWCZYNA W WIEJSKIM STROJU. Sygn. St. Wyspiański grudzień 1901. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,300. Wł. dr. Ignacy Landsztein w Warszawie. 383. STUDJUM ŚPIĄCYCH POSTACI, żona i córka śpiąca w łóżku. Sygn. u dołu: St. Wyspiański, grudzień 1901. Rys. ołówkiem, wys. 0,162, szer. 0,216. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 384. GŁOWA SYNKA. Akwarela, wys. 0,300, szer. 0,400. Wł. p. Helena Kozicka w Brzeżanach. 385. STUDJUM, kobieta w tunice wsparta o framugę. Sygn. z prawej strony u dołu: SW. Rys. ołówkiem, wys. 0,295, szer. 0,184. Wł. p. Zofja Królowa w Krakowie. 386. KRÓLOWA ELŻBIETA. Sygn. napis: Elisabetha Bohemiae et Poloniae regina ac Luxemburgen. Rys. ołówkiem, wys. 0,220, szer. 0,180. Wł. dr. Jan Lachs w Krakowie. 387. KRÓLOWA ELŻBIETA. Sygn. u dołu napis (początek obcięty): (Eli)zabetha dei gratia Bohemiae et Poloniae bis regina. Rys. ołówkiem wys. 0,191, szer. 0,135. Wł. p. dr. Franciszek Studziński w Krakowie. 388. PROJEKT KLĘCZNIKA. Rys. ołówkiem, wys. 0,185, szer. 0,153. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 1902 — 1903
389. PORTRET ŻONY, popiersie w stroju wiejskim, sygn.: SW 1902. Pastel, wys. 0,630, szer. 0,470. Wł. Zbiory Tow. Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (repr. tabl. L). 390. MACIERZYŃSTWO (matka karmiąca). Sygn. z prawej strony u góry: 1902 ST. WYSPIAŃSKI. Pastel, wys. 0,620, szer. 0,470. Wł. dr. Zygmunt Wielski w Krakowie. 391. MACIERZYŃSTWO. Sygn.: SW 1902. Pastel, wys. 0,638, szer. 0,475. Wł. p. Jakób Glass w Warszawie (repr. tabl. LI). 392. GŁÓWKA DZIECKA śpiącego (Staś). Sygn. z prawej strony u dołu SW 1902. Rys. węglem. Wł. prof. uniw. dr. Brzeziński w Krakowie (repr. str. 61). 393. ŚPIĄCY STAŚ. Sygn. z lewej strony u dołu: WYSPIAŃSKI 1902. Pastel, wys. 0,655, szer. 0,480. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (Oddz. im. F. Jasieńskiego) (repr. tabl. XLV). 394. ŚPIĄCE DZIECKO W ŁÓŻECZKU. Sygn. z prawej strony: ST. WYSPIAŃSKI 1902. Pastel, wys. 0,485, szer. 0,645. Wł. Edward hr. Raczyński w Krakowie. 395. DZIEWCZYNKA I DZBANEK, (dziewczynka oparta o stół, trzymająca palec na dzbanuszku z niezapominajkami). Sygn.: SW 1902. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,632. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (Oddz. im. F. Jasieńskiego) (repr. tabl. XLIX). 396. STUDJUM DO PORTRETU (dziewczynka oparta o stół, trzymająca palec na wazonie). Sygn. z prawej strony u dołu: St. Wyspiański 1902. Pastel, wys. 0,490, szer. 0,630. Wł. Zbiory Edwarda hr. Raczyńskiego w Rogalinie. 397. DZIEWCZYNKA OPARTA O STÓŁ, portret panny Wandy Nowakównej, sygn. z lewej strony u dołu: SW 1902. Pastel, wys. 0,475, szer. 0,615. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie (repr. str. 53). 398. STUDJUM KOBIETY (głowa wsparta na rękach). Sygn. z prawej strony u dołu: St. Wyspiański 1902. Pastel, wys. 0,367, szer. 0,370. Wł. dr. M. Rutkowski w Krakowie. 399. PORTRET P. RACZYŃSKIEJ, sygn.: SW 1902. Pastel, wys. 0,470, szer. 0,620. Wł. p. Marja (I-mo voto Raczyńska) Jasieńska we Lwowie (repr. tabl. XLVIlI). 400. P. ORDONÓWNA JAKO KRASAWICA (w Wyspiańskiego „Bolesławie Śmiałym“), sygn. z lewej strony u dołu: SW 1903. Pastel, wys. 0,930, szer. 0,610. Wł. p. inż. Radowski w Krakowie (repr. tabl. LV). 401. PORTRET P. W. SIEMASZKOWEJ, popiersie w prawym profilu w stroju wiejskim w roli z „Wesela“. Pastel, wys. 0,615, szer. 0,472. Wł. p. Franciszek Macharski w Krakowie. 402. PORTRET DZIEWCZYNY. Pastel, wys. 0,950, szer. 0,630. Wł. dr. Tadeusz Żeleński w Warszawie. 403. CHŁOPAK Z KWIATAMI. Pastel, wys. 0 610, szer. 0,465. Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie. 404. RÓŻE, projekt do polichromji, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1903. Pastel, wys. 1,135, szer. 1,540. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. (repr. tabl. LIV). 405. BRATKI, projekt do dekoracji, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1903. Pastel, wys. 0,990, szer. 1,455. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 406. STYLIZOWANY DZIEWIĘCIORNIK. Sygn. u dołu: S 1903 W. (litery napisane w porządku odwrotnym). Rys. piórkiem, wys. 0,157, szer. 0,130. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 407. NASTURCJE, projekt do polichromji, sygn. z lewej strony w środku: SW 1903 (w stronę odwrotną). Pastel, wys. 1,135, szer. 1,540. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie (repr. tablica LII). 408. KWIATY JABŁONI, motyw dekoracyjny, pastel niesygnowany. Wł. p. Marja Jasieńska we Lwowie (repr. str. 45). 409. KWIATY, motyw dekoracyjny. Pastel, wys. 0,700, szer. 0,930. Wł. p. Marja (I-mo voto Raczyńska) Jasieńska we Lwowie (repr. str. 46). 410. JASKRY, motyw dekoracyjny, sygn.: St. Wyspiański. Pastel, wys. 0,630, szer. 0,940. Wł. p. Marja (I-mo voto Raczyńska) Jasieńska we Lwowie (repr. tabl. XLVI). 411. KWIATY JABŁONI, motyw dekoracyjny, sygn. SW. Pastel, wys. 0,600, szer. 0,850. Wł. p. Marja (I-mo voto Raczyńska) Jasieńska we Lwowie (repr. tabl. XLVII).
1904
412. PORTRET JANA STANISŁAWSKIEGO, sygn: SW 1904. Pastel, wys. 0,930, szer. 0,610. Wł. p. Edward Reicher w Warszawie (repr. tabl. LXVII). 413. PORTRET IRENY SOLSKIEJ, sygn.: SW 1904. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,630. Wł. p. Edward Reicher w Warszawie. 414. PORTRET IRENY SOLSKIEJ I LUDWIKA SOLSKIEGO, sygn.: SW 1904. Pastel, wys. 0,470, szer. 0,620. Wł. p. Irena Solska-Grosserowa w Warszawie. 415. PRZY SZYCIU, (portret Ireny Solskiej) sygn.: SW 1904. Rys. węglem i pastel, wys. 0,630, szer. 0,480. Wł. p. Marjan Kurman w Warszawie (repr. tabl. LXI). 416. PORTRET PANI KRZYSZTAŁOWICZOWEJ, sygn. SW 1904. Pastel, wys. 1,225, szer. 0,455. Wł. prof. dr. F. Krzyształowicz w Warszawie (repr. tabl. LVI). 417. PORTRET IRENY SOLSKIEJ, sygn.: SW 1904. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,630. Wł. p. Irena Solska-Grosserowa w Warszawie (repr. tabl. LXII). 418. PORTRET WŁADYSŁAWA MICKIEWICZA, sygn. z prawej strony w pośrodku: SW 1904. Pastel, wys. 0,457, szer. 0,607. Wł. Akademja Umiejętności w Krakowie (repr. tabl. LXX). 419. PORTRET WŁADYSŁAWA MICKIEWICZA, popiersie w prawym profilu, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Wł. p. Franciszek Macharski w Krakowie. 420. PORTRET D-RA F. KRZYSZTAŁOWICZA, sygn.: SW 1904. Pastel, wys. 0,465, szer. 0,610. Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie. 421. PORTRET PROF. D-RA JUL. NOWAKA, sygn. z prawej strony w środku: SW 1904. Pastel, wys. 0,460, szer. 0,610. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 422. PORTRET PROF. D-RA JULJANA PAGACZEWSKIEGO, Pastel, wys. 0,910, szer. 0,590. Wł. p. Bernard Oppenheim w Warszawie (repr. tabl. LIX). 423. PORTRET D-RA J. RACZYŃSKIEGO, (popiersie); sygn. z lewej strony w pośrodku: SW 1904 KRAKÓW. Pastel, wys. 0,465, szer. 0,615. Wł. dr. Zygmunt Ehrenpreis w Krakowie. 424. PORTRET P. A. CHMIELA, (popiersie), sygn. z prawej strony w środku: SW 1904. Pastel, wys. 0,478, szer. 0,612. Wł. dr. A. Chmiel w Krakowie. 425. GŁOWA DZIEWCZYNY. Sygn. z prawej strony u dołu SW 1904. Pastel, formatu okrągłego, średnica 0,363. Wł. dr. Robert Jahoda w Krakowie. 426. „ŚPIĄCY STAŚ“. Sygn. z prawej strony: SW 1904. Pastel, wys. 0,475, szer. 0,620. Wł. Edward hr. Raczyński w Krakowie. 427. DZIEWCZYNKA (oparta o stół). Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1904. Pastel, wys. 0,473, szer. 0,622. Wł. p. Marja Dobrowolska w Krakowie (repr. tabl. LXVI). 428. L. SOLSKI JAKO STRAŻNIK w „Skarbie“ L. Staffa. Sygn. z prawej strony: SW 1904. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,630. Wł. p. Ludwik Solski w Warszawie (repr. tabl. LXIX). 429. L. SOLSKI JAKO CHUDOGĘBA w Szekspira „Wieczorze trzech króli“. Sygn. z prawej strony: SW 1904. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,630. Wł. p. Ludwik Solski w Warszawie (repr. tabl. LXXIII). 430. L. SOLSKI JAKO STARY WIARUS w Wyspiańskiego „Warszawiance“ (popiersie). Sygn. z prawej strony: SW 1904. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,630. Wł. p. Ludwik Solski w Warszawie (repr. tabl. LXXI). 431. L. SOLSKI JAKO JAGIEŁŁO w Nawrockiego „Nawojce“. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1904. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,630. Wł. p. Ludwik Solski w Warszawie (repr. tabl. LXXVI). 432. PORTRET P. L. STERNBACHOWEJ. Sygn. z prawej strony u góry: SW 1904. Pastel, wys. 0,630, szer. 0,480. Wł. prof. dr. Leon Sternbach w Krakowie (repr. tabl. LXXIV). 433. PORTRET PROF. DR. LEONA STERNBACHA. Sygn. z lewej strony: SW 1904. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,630. Wł. prof. dr. Leon Sternbach w Krakowie (repr. tabl. LXXII). 434. PORTRET P-NY STERNBACHÓWNY, sygn. z lewej strony u dołu: SW 1904. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,630. Wł. prof. dr. Leon Sternbach w Krakowie. 435. PORTRET DZIEWCZYNKI, sygn. z lewej strony u góry: SW 1904. Pastel, wys. 0,470, szer. 0,618. Wł. dr. S. Tilles w Krakowie (repr. tabl. LXXV). 436. POSTAĆ DZIEWCZYNKI (w profilu). Sygn.: SW 1904, 20-go kwietnia. Pastel, wys. 0,470, szer. 0,620. Wł. p. Bogusław Herse w Warszawie. 437. DZIEWCZYNKA Z NARCYZEM. Sygn.: SW 1904. Pastel, wys. 0,625, szer. 0,480. Wł. p. Juljusz Herman w Warszawie (repr. tabl. LVII). 438. PROJEKTY KOSTJUMÓW DO „BOLESŁAWA ŚMIAŁEGO“ tak zwane lalki Bolesławowskie — czternaście rysunków w jednym formacie, przedstawiających postacie i kostjumy do „Bolesława Śmiałego“. Każdy rysunek posiada objaśnienie ręką Wyspiańskiego, dotyczące osoby i aktu dramatu. Według tych objaśnień rysunki przedstawiają: 1. Król Krasawica „Bolesław Śmiały” akt pierwszy; 2. Król; 3. Sieciech; 4. Biskup Stanisław; 5. Król (siedzący); 6. Królowa żona; 7. Strzemion; 8. Król; 9. Rapsod 10. Dziewuszka (w profilu); 11. Dziewuszka (plecami); 12. Cześnik; 13 Królowa żona, Królów syn; 14. Królowa matka. Czternaście rysunków w ramkach oprawnych w jedną wielką ramę. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (repr. str. 80, 81 i 82).
439. STUDJA KOSTJUMÓW DO „BOLESŁAWA ŚMIAŁEGO“, cztery rysunki kredkami, sygnowane, każdy: SW 1904. I. Król, II. Brat Króla, III. Król, IV. Krasawica. Wł. dr. Jan Lachs w Krakowie. 440. RAPSOD, portret Rapsoda z „Bolesława Śmiałego“. Pastel, wys. 0,920, szer. 0,599. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. tabl. LXVIII). 441. PROJEKTY POSTACI I KOSTJUMÓW DO „LEGENDY“. 16 rysunków sygnowanych: SW 1904, podpisanych: 1. Guślarz; 2. Wanda; 3. Łopuch; 4. Śmiech; 5. Krak; 6. Trzy kumoszki; 7. Starzec; 8. Wiedźma; 9. Wilkołak; 10. Pacholę; 11. Wiślanka; 12. Pastuch; 13. Koźlec; 14. Rusałka; 15. Wanda; 16. Śmiech; 16 rysunków ołówkiem, każdy o wys. 0,207, szer. 0,164. oprawnych razem. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. str. 78 i 79). 442. PROJEKTY UBRAŃ GŁOWY DO „LEGENDY“, (motywy spinek góralskich). Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904, nadto napisy „LEGENDA“. 443. „KŁOBUK WANDY“. Rys. ołówkiem barwiony kredkami, wys. 0,200, szer. 0,162. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 444. DWIE GŁOWY (na tle pejzażu). Rys. ołówkiem, wys. 0,107, szer. O,157. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 445. CARITAS (Madonna z dzieckiem). Niesygn. Na stronie odwrotnej przyklejona kartka: „Ku wiecznej pamiątce oświadczam i podpisem własnym stwierdzam, że pastel Caritas będący własnością Dr. Wincentego Łepkowskiego jest własnoręcznym dziełem śp. Stanisława Wyspiańskiego. Poświadczenie to piszę z tego powodu, że istnieje tegoż obrazu druga replika niemniej autentyczna. Kraków, 6-IX. 1910, Lucjan Rydel. Pastel, wys. 1,950, szer. 0,714. Wł. prof. dr. Wincenty Łepkowski w Krakowie (repr. tabl. LVIII). 446. KASZTANY, projekt do dekoracji. Sygn. z prawej strony u dołu: SW. Pastel, wys. 0,565, szer. 0,900. Wł. p. dr. Władysław Federowicz w Krakowie. 447. CARITAS (Madonna z dzieckiem). Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1904 Pastel, wys. 2,390, szer. 1,000. Replika kartonu „Caritas“ będącego własnością prof. dr. A. Łepkowskiego w Krakowie Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 448. MACIERZYŃSTWO, portret żony karmiącej dziecko. Sygn. u dołu: SW 1904. Pastel, wys. 0,800, szer. 0,600. Wł. dr. Józef Liebeskind w Krakowie (repr. tabl. LXV). 449. CARITAS. Sygn. SW 1904. Pastel, wys. 0,475, szer. 0,630. Wł. p. dr. Bogumił Bieńkowski we Lwowie. 450. RÓŻE, projekt dekoracyjny, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Akwarela wys. 0,280, szer. 0,415. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. str. 19). 451. RÓŻE, szkic projektu na fryz w Domu Tow. Lek. Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Rys. ołówkiem i akwarela, wys. 0,265, szer. 0,427. Wł. dr. Stanisław Jankowski w Krakowie. 452. KRAKOWIAKI, studjum do fryzu, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Pastel, wys. 0,760, szer. 1,220. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 453. LILJE, projekt do niewykonanej polichromji Archiwum m. Krakowa. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1904. Pastel, wys. 1,270, szer. 0,430. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (Oddz. im. F. Jasieńskiego). 454. APOLLO (system astralny Kopernika), projekt na witraż w domu Tow. Lekarskiego w Krakowie. Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Akwarela wys. 3,430, szer. 1,460. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie. 455. APOLLO, szkic do witrażu w domu Tow. Lekarskiego, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Rys. ołówkiem, wys. 0,210, szer. 0,116. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 456. PEJZAŻ. Widok na wieżę zegarową katedry na Wawelu, na prawo perspektywa Wisły i Bielan. Sygn. z lewej strony u dołu: 1904 S. Wyspiański. Pastel, wys. 0,467, szer. 0,610. Wł. dr. Tadeusz Zakrzewski w Krakowie, (repr. tabl. LXIV). 457. PEJZAŻ. Wieża zegarowa katedry wawelskiej z widokiem na Wisłę i Bielany. Sygn. u dołu napis: 1:500—1:253. Akwarela, wys. 0,164, szer. 0,201. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 458. KURZA STOPKA NA WAWELU (pejzaż). Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1904. Pastel wys. 0,350. szer. 0,250. Wł. p. Włodzimierz Twardowski w Krakowie. 459. KOŚCIÓŁ P. MARJI W KRAKOWIE, widziany ze schodów Muz. nar. w Sukiennicach. Pastel, wys. 0,650, szer. 0,525. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (Oddz. im. F. Jasieńskiego) (repr. tabl. LXIII) 460. WAWEL. W roku 1904 przed opuszczeniem Wawelu przez wojska austrjackie Wyspiański narysował szereg wnętrz i szczegółów architektonicznych, które użyte zostały w publikacji Wawelu St. Tomkowicza i A. Chmiela:
461. WAWEL-AKROPOLIS. W roku 1904—1905 opracował Wyspiański wspólnie z Wł. Ekielskim projekt rozwiązania wzgórza Wawelskiego. Do tych projektów wykonał rysunki: szkic planu całości, projekt Akademji Umiejętności oraz: PAŁAC BISKUPI — CELE KANONIKÓW — Ś. MICHAŁ — SADZAWKA — STUDNIA. Sygn.: 1 grudnia 1904 SW i napis j. w. Rys. ołówkiem i kolor. kredką, wys. 0,160, szer. 0,200. SADZAWKA — AKADEMJA — SALA POSIEDZEŃ — KAPITOL — Ś. JERZY — SALA POSELSKA — HALA OTWARTA — STUDNIA — Ś. MICHAŁ. — Sygn.: SW 1904 1 grudnia i napis j. w. Rys. ołówkiem, wys. 0,160, szer. 0,200. Projekt hali greckiej z trybuną mówniczą. Sygn.: SW 1905 8 marca. Rys. ołówkiem, wys. 0,200. szer. 0,170. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie (repr. str. 73, 74, i 75). 462. PROJEKT KIELICHA ze stylizowanych kwiatów. Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Rys. ołówkiem, wys. 0,267, szer. 0,166. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 463. PROJEKT KIELICHA podtrzymywanego przez dwie postacie kobiece. Rys. ołówkiem, wys. 0,207, szer. 0,166. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 464. PROJEKT KIELICHA. Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Rys. ołówkiem, wys. 0,207, szer. 0,166. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 465. PROJEKT KIELICHA. Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Rys. ołówkiem, wys. 0,207, szer. 0,166. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 466. PROJEKT KIELICHA. Sygn.: SW 1904. Rys. ołówkiem, wys. 0,210, szer. 0,170. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie. 467. PROJEKT SŁUPA, słup drewniany u góry wzmocniony wiązaniem. Sygn.: SW 1904 i napis: SLUP. Rys. ołówkiem, wys. 0,210, szer. 0,170. Wł. pp. Adam i Helena z Wyspiańskich Chmurscy w Krakowie. 468. PROJEKT WIĄZAŃ SŁUPÓW DREWNIANYCH. Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Rys. ołówkiem, wys. 0,207, szer. 0,164. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 469. PROJEKT ODRZWI (kobieta jako kolumna). Rys. ołówkiem, wys. 0,207, szer. 0,164. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 470. PROJEKT OBRAMIENIA PORTALU z ławami po bokach (dla jednej z wystaw „Sztuki“). Sygn.: SW 1904. Rys. tuszem, wys. 0,355, szer. 0,450. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 471. PROJEKT ARCHITEKTONICZNY ZAKOŃCZENIA. Sygn.: SW 1904. Rys. ołówkiem, wys. 0,355, szer. 0,210. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 472. PROJEKT ARCHITEKTURY DLA SZOPKI, mal. w r. 1904. Akwarela, wys. 0,236, szer. 0,185. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 473. PROJEKT SARKOFAGU, leżąca postać rycerza (Król Bolesław), otoczona trzema orłami. Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904, 17-go października. Rys. ołówkiem, wys. 0,206, szer. 0,335. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 474. TEKA RYSUNKÓW obejmująca 37 rysunków w różnym formacie i z różnych epok, z których większość sygnowana SW 1904 obejmuje projekty urządzenia świetlicy na wystawę „SZTUKI“. Inne rysunki zawierają szkice kompozycyjne, widok Sukiennic i Rynku Krakowskiego etc. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 475. PORTRET WŁODZIMIERZA KONIECZNEGO. Popiersie. Rys. ołówkiem, wys. 0,105, szer. 0,105. Wł. p. Antoni Waśkowski w Krakowie. 476. MĘŻCZYZNA Z ORŁEM, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Rys. ołówkiem, wys. 0,171, szer. 0,192. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 477. PROJEKT NA WNĘTRZE SALI RADY MIEJSKIEJ. Sygn. napis: Dom Rady Miejskiej Kraków, 23 października 1904. Rys. kredkami, wys. 0,200, szer. 0,300. Wł. dr. Jan Lachs w Krakowie. 478. PROJEKT UMUNDUROWANIA służby w magistracie m. Krakowa. Rys. z r. 1904. Rys. ołówkiem i kolorową kredką, wys. 0,165, szer. 0,105. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 479. STEFAN BATORY, cała postać stojąca. Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1904. Rys. kredką czerwoną i czarną, wys. 0,207, szer. 0,082. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 480. STUDJUM kostjumu do „Protesilaosa“. Sygn. u góry: SW 1904, u dołu napis: Protesilaos. Rys. ołówkiem i tuszem, wys. 1,120, szer. 0,475. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. str. 69). 481. PROJEKT OKŁADKI DO „NOCY LISTOPADOWEJ“, teatr w Łazienkach. Akwarela, wys. 0,092, szer. 0,118. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 482. WAWEL W WIEKU XVI. Projekt okładki do „Akropolis“. Rys. tuszem i akwarela, wys. 0,99, szer. 0,125. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 483. RYCERZ Z MIECZEM, kompozycja dekoracyjna. Sygn.: z tek pośmiertnych Wyspiańskiego. Rys. węglem, wys. 0,530, szer. 0,190. Wł. dr. Ignacy Landsztein w Warszawie. 484. WNĘTRZE DO „WARSZAWIANKI“. Sygn. u dołu napis: Warszawianka. Rys. ołówkiem, wys. 0,254, szer. 0,212. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 485. „ORZEŁ“, szkic dekoracyjny do „Warszawianki“. Rys. węglem, wys. 0,905, szer. 0,857. Wł. p. Lucjanowa Rydlowa w Krakowie. 486. PROJEKT WNĘTRZA DO „NOCY LISTOPADOWEJ“. Rys. ołówkiem, wys. 0,200, szer. 0,210. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 487. W. X. KONSTANTY. KS. ŁOWICKA. Rys. ołówkiem, wys. 0,175, szer. 0,210. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 488. PROJEKT DEKORACJI DO „PROTESILAOSA“. Sygn. z prawej strony u dołu napis: dekoracja. Rys. tuszem, wys. 0,175, szer. 0,210. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 489. TEN SAM PROJEKT narysowany na papierze z nagłówkiem: Teatr miejski w Krakowie. Rys. ołówkiem, wys. 0,230, szer. 0,150. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 490. PROJEKT DEKORACJI TEATRALNEJ. Świątynia grecka. Rys. tuszem, wys. 0,190, szer. 0,124. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie. 491. DZIEWCZYNKA (projekt dekoracyjny). Rys. ołówkiem, wys. 0, 095, szer. 0, 050. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie.
PEJZAŻE Z KOPCEM KOŚCIUSZKI (1904—1905)
Zimą 1904—1905, kiedy Wyspiański z polecenia lekarzy nie opuszczał mieszkania, pejzaż z okna pracowni przy ul. Krowoderskiej z widokiem na nasyp kolejowy ze słupami telegraficznemi wzdłuż drogi i z perspektywą kopca Kościuszki stał się tematem kilku serji pasteli, wielkości dużego lub małego arkusza papieru węglowego, a formatu pionowego, rzadziej podłużnego. Przedstawiały one kolejne momenty światła słonecznego aż do chwili zachodu, to znowu dni szare i zadymki śniegowe. Claude Monet malujący stogi, katedry, mostki w swej posiadłości Giverny, w kolejnych prawie kilku-minutowych odstępach, to podobne założenie impresjonistyczne. Akademja Umiejętności w Krakowie w r. 1905 przyznała Wyspiańskiemu za te pejzaże nagr. im. Barczewskiego. Pejzaże te rozproszyły się po świecie, ważniejsze pastele w zbiorach niżej wymienionych.
492. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki. Sygn.: SW 1904. Pastel, wys. 0,465, szer. 0,610. Wł. prof. dr. Franciszek Krzyształowicz w Warszawie. 493. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki. Sygn.: SW 1904. Pastel, wys. 0,290, szer. 0,600. Wł. p. Edward Reicher w Warszawie. 494. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki zimą. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1905. Pastel, wys. 0,474, szer. 0,622. Wł. p. F. Studziński w Krakowie (repr. str. 72). 495. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki o zachodzie słońca zimą. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1904. Pastel, wys. 0,465, szer. 0, 609. Wł. p. Franciszek Macharski w Krakowie. 496. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki zimą — zmierzch po zachodzie słońca. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1904. Pastel i gwasz (w części górnej), wys. 0,464, szer. 0,608. Wł. p. Franciszek Macharski w Krakowie. 497. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki zimą — zadymka. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1904. Pastel, wys. 0,614, szer. 0,486. Wł. p. Jan Hopliński w Krakowie. 498. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki — szary dzień. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1904. Pastel, wys. 0,470, szer. 0,612. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 499. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki — słońce na śniegu. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1904. Pastel, wys. 0,930, szer. 0,615. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (Oddz. im. F. Jasieńskiego) (repr. tabl. LX). 500. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki — szary dzień. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1905. Pastel, wys. 0,930, szer. 0,615. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (Oddz. im. F. Jasieńskiego). 501. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki — zadymka. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1905. Pastel, wys 0,930, szer. 0,615.Wł. Muzeum narodowe w Krakowie Oddz. im. F. Jasieńskiego (repr. tabl. LXXXI).
502. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki — efekt słońca na śniegu. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1905. Pastel, wys. 0,930, szer. 0,620. Wł. Edward hr. Raczyński w Rogalinie (repr. tabl. LXXVIII). 503. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki zimą. Sygn.: SW 1905, na stronie odwrotnej: 20-go lutego 1905. Pastel, wys. 0,610, szer. 0,930. Wł. dr. Tadeusz Żeleński w Warszawie. 504. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki zimą — zachód słońca. Sygn. z prawej strony u dołu: 1905 SW. Pastel, wys. 0,923, szer. 0,598. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 505. PEJZAŻ (roztop wiosenny). Sygn.: S. WYSPIAŃSKI 1905. Pastel, wys. 0,470, szer. 0,640. Wł. dr. Włodzimierz Sieradzki, prof. Uniwersytetu we Lwowie. 506. PEJZAŻ, widok z okna pracowni na kopiec Kościuszki — marcowy dzień, roztopy. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1905. Pastel, wys. 0,475, szer. 0,572. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie.
1905
507. WISŁA POD KRAKOWEM (pejzaż). Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1905, na stronie odwrotnej czarną kredką wzmocnioną ołówkiem napis: LUTY 1905 KRAKÓW. „Rzecz dostrzeżona z dorożki przelotem — namalowana z pamięci już potem; powrócę do niej kiedyś znów z powrotem, by z natury malując coś więcej rzec o tem, nie mogę nic na razie więcej dopowiedzieć, gdyż lekarz mi przykazał zimą w domu siedzieć. S. Wyspiański“. Pastel, wys. 0,473, szer. 0,623. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie (Oddz. im. F. Jasieńskiego). 508. PEJZAŻ, motyw zimowy. Sygn. na odwrotnej stronie: St. Wyspiański, Luty 1905. Pastel, wys. 0,920, szer. 1,400. Wł. p. Marja (I-mo voto Raczyńska) Jasieńska we Lwowie. 509. PEJZAŻ, wiejska zagroda. Sygn.: SW 1905. Pastel, wys. 0,310, szer. 0,240. Wł. p. Edward Reicher w Warszawie. 510. PEJZAŻ, widok z Hall. Sygn.: SW 1905. Pastel, wys. 0,465, szer. 0,610. Wł. dr. Krzemicki Leon we Lwowie. 511. NOTATKA PEJZAŻOWA Z WAWELU. Sygn. z prawej strony: SW 1905. Rys. kredkami, wys. 0,081, szer. 0,085. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 512. CARITAS. Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1905. Pastel, wys. 1,852, szer. 0,977. Wł. prof. dr. Juljan Nowak w Krakowie (repr. tabl. LXXXV). 513. MACIERZYŃSTWO. Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1905. Pastel, wys. 0,600, szer. 0,930. Wł. Muzeum narodowe w Krakowie Oddz. im. F. Jasieńskiego (repr. tabl. LXXXIII). 514. MACIERZYŃSTWO. Sygn. na stronie prawej u dołu: SW 1905. Pastel, wys. 0,665, szer. 0,470. Wł. p. Z. Kuczyński w Krakowie (repr. tabl. LXXX). 515. MACIERZYŃSTWO, portret p. Ż., sygn.: SW 1905. Pastel, wys. 0,645, szer. 0,475. Wł. dr. Tadeusz Żeleński w Warszawie. 516. MACIERZYŃSTWO, rys. z r. 1905. Rys. ołówkiem i kolorową kredką, wys. 0,201, szer. 0,163. Wł. Depozyt D. Witkę Jeżewskiego w Muz. nar. w Warszawie. 517. GŁOWA CHŁOPCA. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1905. Pastel, wys. 0,360, szer. 0,360. Wł. p. Stanisław Herzmanek we Lwowie. 518. PORTRET PODWÓJNY (p. Lizy Pareńskiej). Sygn.: SW 1905, na stronie odwrotnej: dnia 26 i 27 maja 1905, St. Wyspiański, Kraków. Pastel, wys. 0,645, szer. 0,475. Wł. dr. Tadeusz Żeleński w Warszawie (repr. tabl. LXXIX). 519. PORTRET LIZY PAREŃSKIEJ, sygn. po prawej stronie w dole: 1905 SW. Pastel, wys. 0,645, szer. 0,475. Wł. Rodzina ś. p. Lizy Leszczyńskiej w Krakowie (repr. tabl. LXXVII). 520. GŁÓWKA DZIECKA. Sygn. z prawej strony u góry: SW 1905. Pastel. Wł. p. W. Feldmanowa w Krakowie (repr. tabl. LXXXIV). 521. SEN (postać kobiety stojącej). Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1905, u góry napis: „SEN“. Rys. ołówkiem, wys. 0,207, szer. 0,164. Wł. dr. Józef Sędzielowski w Krakowie. 522. GŁOWA CHŁOPCA. Sygn. z prawej strony u dołu: SW 1905. Sanguina, wys. 0,400, szer. 0,250. Wł. Zbiory Edwarda hr. Raczyńskiego w Rogalinie (repr. str. 71). 523. PORTRET P. ŻELEŃSKIEJ. Pastel, wys. 0,480, szer. 0,630. Wł. dr. Tadeusz Żeleński w Warszawie (repr. tabl. LXXXII). 524. STUDJA KWIATÓW. Pastel, wys. 0,590, szer. 0,472. Wł. p. Jakób Glass w Warszawie. 525. RÓŻE, studjum do polichromji w Tow. Lekarskiem w Krakowie, sygn.: SW 1905. Pastel, wys. 1,150, szer. 1,350. Wł. p. Marja (I-mo voto Raczyńska) Jasieńska we Lwowie (repr. tabl. LXXXVI). 526. PROJEKT DO POLICHROMJI W BIECZU, niewykonanej, (ornament z kwiatów). Pastel, wys. 0,346, szer. 0,545. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 527. KWIATY, projekt do polichromji w Bieczu, sygn. z prawej strony u dołu: SW 1905. Rys. kredkami, wys. 0,203, szer. 0,162. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 528. SZKIC WNĘTRZA DO DEKORACJI IZBY HANDLOWEJ. Rys. ołówkiem, wys. 0,472, szer. 0,314. Wł. dr. Bernard Steinberg w Krakowie. 529. BEGONJE, projekt do polichromji Izby Handlowej (niewykonanej). Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1905. Pastel, wys. 1,430, szer. 0,736. Wł. p. Franciszek Macharski w Krakowie.
ROK 1906—1907
W roku 1906 Wyspiański zajęty pisaniem i chory nie maluje zupełnie. W roku 1907 wykonuje kilka rysunków w ostatnich miesiącach przed śmiercią.
530. PROFIL DZIEWCZYNKI (w prawo), sygn. z prawej strony u dołu: SW 1907, rys. węglem. Wł. Edward hr. Raczyński w Rogalinie (repr. str. 71). 531. GŁÓWKA DZIEWCZYNKI WIEJSKIEJ (profil w chustce na głowie). Sygn.: SW 1907. Pastel, wys. 0,238, szer. 0,313. Wł. Dep. D. W. Jeżewskiego w Muz. Nar. w Warszawie (repr. str. 76). 532. PROFIL DZIEWCZYNKI (jeden z ostatnich rysunków). Sygn. z prawej strony u dołu: 1907 SW. Rys. ołówkiem, wys. 0,155, szer. 0,180. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie.
DZIEŁA GRAFICZNE ST. WYSPIAŃSKIEGO
(KATALOG KOMPLETNY)
I. Autolitografje. 533. BŁAWATKI. Pierwsza praca graficzna Wyspiańskiego z czasów około r. 1897: Stylizowane kwiaty i liście bławatka, jako motyw dekoracyjny dla programu wieczoru Mickiewiczowskiego, urządzonego przez uczniów gimnazjalnych w Krakowie. Autolitografja w trzech kolorach; czarnym, niebieskim i zielonym, odbita w Zakładzie graficznym Z. Pruszyńskiego w Krakowie; wys. 0,100, szer. 0,070. Wł. Egz. w zbiorach p. Zenona Pruszyńskiego w Krakowie. 534. STAŃ SIĘ (BÓG OJCIEC), autolitografja według witrażu takiegoż z kościoła OO. Franciszkanów w Krakowie, wykonana w r. 1898. (Zakład graficzny Z. Pruszyńskiego w Krakowie). Sygn. na str. prawej u dołu: 1898 i dedykacja (na egzemplarzu L. Rydla): S. Wyspiański Lucjanowi Rydlowi. Autolitografja w kolorze czarnym, wys. 0,562, szer. 0,230. Wł.: znana w dwu egzemplarzach: 1 egz. w posiadaniu p. L. Rydlowej w Krakowie, 2-gi egz. w posiadaniu p. Zofji Królowej w Krakowie. 535. DZIEWCZYNKA ZA OKNEM. Pół figury, przypartej czołem i rękami do szyby okna, widziana z zewnątrz okna. Autolitografja w kolorze czerwonym, odbita w 5 egzemplarzach w Zakładach graficznych Z. Pruszyńskiego około r. 1898. Wys. 0,620, szer. 0,830. Wł. egz. w Muzeum narodowem w Krakowie. Oddz. im. Feliksa Jasieńskiego (repr. tabl. XXVIII). 536. AFISZ NA PRZEDSTAWIENIE „WNĘTRZA“ MAETERLINCKA (w teatrze krakowskim) oraz na odczyt St. Przybyszewskiego p. t.: Mistyka a Maeterlinck. Autolitografja powstała przez dwukrotne powtórzenie (po stronie prawej i lewej afisza) litografji „DZIEWCZYNKA ZA OKNEM“, opisanej powyżej pod 534, a w środku napis. Odbita w kolorach: czarnym, żółtym i zielonym w Zakładzie graficznym Z.Pruszyńskiego w Krakowie. Sygn. St. Wyspiański u dołu każdego kwadratu rysunku oraz pisanym przez Wyspiańskiego tekstem afisza. Wys. 0,590, szer. 1,250. Wł. egz. w kolorze czarnym w Muzeum narodowem w Krakowie (Oddział im. F. Jasieńskiego), egz. w trzech kolorach w zbiorach p. Zenona Pruszyńskiego w Krakowie. 537. MENU BANKIETU POŻEGNALNEGO dla Tadeusza Pawlikowskiego, ustępującego ze stanowiska dyrektora Teatru miejskiego w Krakowie. Postać Melpomeny z maską, w stroju greckim Z boku wypisane menu bankietu. Autolitografja w kolorze czarnym, odbita na różnokolorowych papierach w Zakładzie graficznym Z. Pruszyńskiego w Krakowie. Wł.: egz. w zbiorach prof. dr. Stanisława Estreichera w Krakowie. 538. OKŁADKA DO „ROCZNIKA KRAKOWSKIEGO“. Motyw korony Kazimierzowskiej w połączeniu z ornamentem roślinnym. Autolitografja w trzech kolorach: czarnym, zielonym i żółtym, odbita w Zakładzie graficznym Z. Pruszyńskiego w Krakowie, jako okładka tomu „Rocznika Krakowskiego“, poświęconego Kazimierzowi Wielkiemu. 539. APOLLO. Powtórzenie witrażu z Domu lekarskiego w Krakowie. Autolitografja z r. 1904, odbita w kolorze czarnym, ręcznie kolorowana, w 8 egzemplarzach w Zakładzie graficznym Z. Pruszyńskiego w Krakowie. Wys. 0,360, szer. 0,180. Wł. egz. w zbiorach p. Z. Pruszyńskiego w Krakowie. 540. GŁOWA APOLLINA z witrażu w Domu lekarskim w Krakowie. Autolitografja z r. 1904, odbita w kolorze czarnym, ręcznie kolorowana, w 8 egzemplarzach, w zakł. graficznym Z. Pruszyńskiego w Krakowie. Wys. 0,360, szer. 0,360. Wł. egz. w zbiorach Z. Pruszyńskiego w Krakowie. 541. SYLWETKA KRAKOWA widziana z dachu Akademji sztuk pięknych w Krakowie, z wieżą marjacką i ratuszową. Autolitografja odbita na zmianę w kolorze czarnym lub czerwonym, w Zakładzie graficznym Z. Pruszyńskiego w Krakowie, jako nagłówek papieru listowego dla Edwarda hr. Raczyńskiego. Wł.: egz. w zbiorach Z. Pruszyńskiego w Krakowie. II. Fluoroforty. 542. DZIEWCZYNKA. Sygn. z lewej strony u dołu: SW 1901 (w stronę odwrotną), wys. 0,300, szer. 0,230. Wł. egz. w Muzeum narodowem w Krakowie, Oddział im. F. Jasieńskiego. 543. DZIEWCZYNKA, popiersie wprost, z rękami. Sygn. z lewej strony: SW 1901 (w odwrotną stronę), wys. 0,176, szer. 0,138. Wł. egz. w Muzeum narodowem w Krakowie, Oddział im. F. Jasieńskiego (repr. str. 60). 544. DZIEWCZYNKA Z WARKOCZAMI, popiersie wprost, z rękami. Sygn. z lewej strony u dołu: 1902, SW. Wys. 0,225, szer. 0,175. Wł. egz. w Muzeum narodowem w Krakowie, Oddział im. F. Jasieńskiego (repr. str. 61). 545. PEJZAŻ Z KOPCEM KOŚCIUSZKI, widok z okna pracowni przy ul. Krowoderskiej w Krakowie. Sygn.: SW 1902, wys. 0,175, szer. 0,090. Wł. egz. w Muzeum narodowem w Krakowie, Oddz. im. F. Jasieńskiego. 546. POPIERSIE CHŁOPCA. Sygn. z lewej strony u dołu: SW (w stronę odwrotną), wys. 0,300, szer. 0,230. Wł. egz. w Muzeum narodowem w Krakowie (Oddział im. F. Jasieńskiego). 547. ŚPIĄCE DZIECKO, w poduszkach, popiersie z rękami. Sygn. u dołu: SW (w odwrotną stronę), wys. 0,237, szer. 0,178. Wł. egz. w Muzeum narodowem w Krakowie, Oddział im. F. Jasieńskiego. 548. GŁOWA DZIEWCZYNKI, profil w prawo. Sygn. u dołu: SW 1903, wys. 0,157, szer. 0,118. Wł. egz. w Muzeum narodowem w Krakowie, Oddział im. F. Jasieńskiego. 549. GŁÓWKA DZIEWCZYNKI, profil. Sygn. u dołu: SW (w stronę odwrotną) 1903, wys. 0,300, szer. 0,230. Wł. egz. w Muzeum narodowem w Krakowie, Oddział im. F. Jasieńskiego (repr. str. 64).
DZIEŁA RZEŹBIARSKIE ST. WYSPIAŃSKIEGO
Katalog niniejszy obejmuje wykaz kompletny dzieła rzeźbiarskiego Wyspiańskiego, prócz nieistniejącego już dzisiaj portretu kobiety, który przepadł w czasie wojny w jednym z dworów Podola rosyjskiego. Wyspiański od wczesnej młodości w pracowni ojca (rzeźbiarza) stykający się z rzemiosłem rzeźbiarskiem, wykonał kilka płaskorzeźb, będących powtórzeniem własnych kompozycyj malarskich.
550. STRĄCONE ANIOŁY, płaskorzeźba — powtórzenie kompozycji z polichromji u OO. Franciszkanów. Odlew w gipsie, wys. 1,270, szer. 0,312. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 551. CARITAS, płaskorzeźba — powtórzenie kompozycji z polichromji u OO. Franciszkanów. Odlew w gipsie, tondo o średnicy 0,380. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. Drugi egzemplarz w zbiorach rodziny. 552. STUDJUM DO: „APOLLINA, RAŻĄCEGO GROTAMI POMORU“ (Iljada, ks. I), płaskorzeźba w pastelinie, wys. 0,300, szer. 0,320. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie (repr. str. 54). 553. MACIERZYŃSTWO, płaskorzeźba — matka, karmiąca dziecko. Model w czerwonej pastelinie, wys. 0,320, szer. 0,230. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie. 554. ZYGMUNT I, płaskorzeźba — wedle drzeworytu z wieku XVI. Model w szarej pastelinie, wys. 0,153, szer. 0,150. Model przymocowany na desce, z prawej strony ręką Wyspiańskiego napis: Brzost napuszczony. Wł. p. Włodzimierz Żuławski w Krakowie.
|