„Bowiem świebodny wszystko ma,
„Niewolny sam siebie strada,
„Miłaciem jest rzecz zwoleństwo, 45
„Nie ciężkie w nim i ubóstwo:
„Nic nie smakuje w niewoli,
„Kiedy wrzeciądz szyję goli.
„Nie dam ja swojej świebody
„Za miasta, ani za grody; 50
„Złoto mi jej nie przepłaci,
„To jest nieszczesny, kto ją straci“.
Romulus III, 15: Hervieux (II, 220) Canis et lupus. D (32) De lupe et cane (Barlandus). Phaedrus III, 7 Lupus ad canem. St (161) De lupa et cane. C (104) O wlku a o psu. — FE (26) O psie z wilkiem. — Rej Zw. IV. 43 Miła rzecz swoboda. — Niemirycz (48 verso) Wilk i pies (L I, 5) Le loup et le chien). — Minasowicz (33) Szczęśliwszy jest ubogi wolny, niż niewolnik bogaty. Wilk i pies. — BWF (99) Pies i wilk. — BF 54 O wilku i psie. — Jakubowski 5 Wilk i brytan (L j. w.). — Kniaźnin I, 14 Wilk i brytan. — por. Krasicki PL (V, 80) Brytan w obroży. — Mickiewicz (151) Pies i wilk (L j. w.).
Radziły ręce z nogami:
„Co ten brzuch czyni nad nami!
„Nie pracuje nic ani robi,
„Wszystki rzeczy sobie sobi,
„A zawżdy leży w pokoju, 5
„Nie zna zimna ani znoju;
„A cokolwiek wyrobimy,
„To im wszystko potrawimy.
„Ale co więc udziałajmy:
