Tajemnice życia i śmierci/Wstęp
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Tajemnice życia i śmierci |
Wydawca | Wydawnictwo Księgarni F. Korna |
Data wyd. | 1924 |
Druk | Drukarnia „Gloria“ |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Wszyscy błądzimy w ciemnościach! I do tej pory nierozwiązanemi pozostały zagadki najbardziej ludzkość dręczące — mianowicie zagadnienia istoty życia ludzkiego oraz tego, co z człowiekiem po śmierci się staje.
Rozwiązania tych zagadnień, tajemnic życia i śmierci — niejednokrotnie usiłowano dokonać. Cała wiedza tajemna szła w kierunku zbadania czem istotnie jest nasz żywot doczesny, czy tajniki takie jak starość i śmierć są koniecznością na którą rady niema, czy też istnieją skryte jakieś dotychczas siły i środki dzięki którym, człowiek mógł by stać się władcą tego co zwiemy „prawami natury.”
I w dobie naszej wysiłki te trwają. Dość będzie wspomnieć tu czy o metodzie odmładzania za pomocą przeszczepień dr Steinacha czy też o metodzie walki z chorobami i śmiercią dr. Cué. Lecz o ile obecne badania idą w ściśle naukowym kierunku, o tyle dociekania okultystów polegały na tem, iż twierdzili oni, że istnieje wiedza tajemna, dostępna bardzo niewielu, kto zaś ją posiąść potrafi jednocześnie zdobędzie wieczną młodość, bogactwo i nieśmiertelność.
To też raz po raz w przeróżnych wiekach i czasach ukazywały się różne tajemnicze jednostki głoszące, iż one właśnie, posiadły arkana owej tyle osławionej mądrości i, że dzięki nim, są panami wszelkich zagadnień.
Głosili oni o sobie, że są magami, istotami wyższemi od zwykłych śmiertelników — świat zaś zwykle chrzcił ich imieniem szarlatanów.
Tym to właśnie magom głoszącym, iż posiedli niezbadane tajniki życia i śmierci, niniejszą książeczką poświęcam.
Część niniejszego dziełka była wygłoszoną przez autora w formie odczytu p. t. „Nauki tajemne a szarlatani“ w sali Muzeum Przemysłu i Rolnictwa dn. 29 września 1923 r.