<<< Dane tekstu >>>
Autor Franciszek Kowalski
Tytuł Ułan na widecie
Pochodzenie Pieśni narodowe
Wydawca Leon Idzikowski
Data wyd. 1916
Druk Drukarnia Polska w Kijowie
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Ułan na widecie.

Tam na błoniu błyszczy kwiecie,
Stoi ułan na widecie,
A dziewczyna, jak malina
Niesie koszyk róż!
Stój, poczekaj piękna wróżko!
Skąd drobniutką strzyżesz różko![1]
„Jam z tej chatki, rwała kwiatki,
I powracam już!“
„Oho! próżne twe wymówki,
Pójdziesz ze mną do placówki!“
„Ach! ja biedna, sama jedna,
Matka czeka mnie!“

„Stąd żołnierze o pół mili,
Może ciebie namówili?"
„Ja nieboga, nie znam wroga,
Nie widziałam nie!“
 
„Może kryjesz wrogów tłuszczę,
Daj buziaka, to cię puszczę!“
„Jam nie taka, dam buziaka,
Ale z konia zsiądź!“

„Jeśli zsiądę — prawo znane,
Za to kulę w łeb dostanę...“
„Dość tej chętki nie bądź prędki,
Bez buziaka bądź?“

„Niech to życie ma kosztować,
Muszę ciebie pocałować!“
„Żal mi ciebie, jak Bóg w niebie,
Bo się zgubisz sam!“

„A gdy wartę mą porzucę,
Lub szczęśliwie z wojny wrócę?“
„Bądź spokojny, wrócisz z wojny,
To buziaka dam!“

„Gdzie cię szukać mam w pokoju,
Gdy zwycięzcą wrócę z boju?“
„Tam w tej chatce, przy mej matce,
Nad tą rzeczką zwyż!“

„A jak zginę, co tak snadnie,
To buziaczek mój przepadnie!“
„Wierna tobie, na tym grobie,
Pocałuję krzyż!“

Franciszek Kowalski.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Franciszek Kowalski.
  1. Przypis własny Wikiźródeł W innych wersjach tej pieśni (1) ten dwuwiersz ma postać:

    Stój, poczekaj, moja duszko!
    Skąd tak drobną stąpasz nóżką?