<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł U komarów wesele
Pochodzenie Sroczka kaszkę warzyła
Redaktor Zofia Rogoszówna
Wydawca Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wyd. 1920
Druk Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Miejsce wyd. Lwów, Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


U komarów wesele.


U komarów wesele,
Winka mają niewiele,
ach, ach, ach, ach,
winka mają niewiele.


U komarów wesele, winka mają niewiele.
Ach, ach, ach, ach, winka mają niewiele.

Leci ku nim wróbelek, winka niesie kufelek.
Hu ha! hu ha! winka niesie kufelek.

Drużbowie się popili i komara zabili.
Oj, oj, oj, oj, i komara zabili.

Leży komar w komorze, płacze muszka na dworze.
Aj, aj, aj, aj, płacze muszka na dworze.

— Nie płacz muszko, co ci to, że ci męża zabito?
Cyt, cyt, co ci to, że ci męża ubito?

Daj mu winka, niech pije, a z pewnością ożyje!
Hej ha! hej ha! a z pewnością ożyje!

— Winko mu nie pomoże, on już umarł nieboże!
Aj, aj, aj, aj, on już umarł nieboże!

— Skoro tak już wypadło, wytopimy zeń sadło!
Raz dwa, raz dwa, wytopimy zeń sadło!

Sadło z niego wybrali, za sto złotych sprzedali
Tak, tak, tak, tak, za sto złotych sprzedali.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Zofia Rogoszówna.