Upanishada/Dysertacja nad uściskiem

<<< Dane tekstu >>>
Autor Vātsyāyana
Tytuł Upanishada
Podtytuł Nauki tajemne
Klucz do Kamasutry
Wydawca „Księgopol“
Data wyd. 1933
Druk „Pol“
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Dysertacja nad uściskiem.

Ta część kamashastry, która traktuje o zespoleniu płciowem, nazywa się „kunsztem sześćdziesięciu czterech“ albo Catuhshashti. Prawdopodobnie dlatego, że składa się z sześćdziesięciu czterech rozdziałów.
Uczniowie Babhravya twierdzą że wspomniana część kamashastry zawiera tylko ośm rozdziałów traktujących kolejno:

1. o uściskach;
2. o pocałunku;
3. o ukłuciach;
4. o kąsaniu;
5. o zespoleniu;
6. o fonetyce miłosnej;
7. coitus inversus;
8. auparishatakam.

Każdy zaś z tych ośmiu zasadniczych rozdziałów rozpada się na ośm podrozdziałów, co łącznie daje sześćdziesiąt cztery możliwości kombinacyjnych. Stąd właśnie pochodzi ta nazwa Catuhshashti.
Do wyżej wymienionych ośmiu grup, dochodzi dalsze ośm:

1. Uderzenia;
2. Nawoływania;
3. Akcja męska przy zespoleniu;
4. Rodzaje zespolenia i t. d.

Odnośnie nazwy „kunszt sześćdziesięciu czterech“ można także przypuścić że powstała tylko wskutek przysłowiowego sposobu mówienia; tak naprzykład pewne drzewo nazywa się „shaptaparna“ (siedmiolistne) lub owoc ryżu „pançavarna“ (pięciobarwny) jakkolwiek nie jest to zupełnie zgodne z ilością liści na drzewie lub mnogością barw ryżu.
Tak uczy Vatsyayana.
Pomijając dyskusję nad tem, jak z tą nazwą w rzeczywistości było, przechodzimy do Cantuhashasti, mianowicie do punktu pierwszego, traktującego o uściskach.
Obejmowanie się, daje upust obustronnej miłości osobnikom odmiennej płci.
Rozróżniamy cztery zasadnicze rodzaje obejmowania się:

1. zetknięcie;
2. nacisk;
3. ocieranie się;
4. tłoczenie.

Sposób wykonania jest widoczny z określenia.
1. Mężczyzna pod jakimkolwiek pozorem zbliża się do kobiety w ten sposób, aby nastąpiło zetknięcie się obu istot.
2. Kobieta przegina się w ten sposób, że siedzący lub stojący obok mężczyzna poczuje na własnem ciele nacisk jej piersi i poddaje się ich czarowi.
Oba powyższe wypadki mają miejsce najczęściej, gdy oboje nie znają się jeszcze wzajemnie.
3. Dwoje kochanków idąc w ciemnościach, w pustkowiu, lub w gęstem zbiegowisku, ociera się w takt kroków o siebie.
4. Jedno całem ciałem przytłacza swego towarzysza do muru.
Oba ostatnie uściski mają miejsce wówczas, gdy myśli i pragnienia są obustronnie znane i wyjawione.
Momentowi zespolenia właściwe są cztery odmiany objęć w ruchu.

1. Jatavestitaka (oplot ljany),
2. Vrikshadhirudhaka — wspinanie się na żerdź bambusa),
3. Tilatandulaka (sezam i ryż),
4. Kshiraniraka (woda i mleko).


Jatavestitaka.

Kobieta oplata sobą kochanka, jak ljana drzewo, i przyciągając jego głowę rozchyla usta do pocałunku.

Vrikshadhirudhaka.

Wspierając się nóżką o stopę mężczyzny i otaczając go jednem ramieniem, manipuluje całym korpusem tak, jakby chciała formalnie wspiąć się na niego, i zanieść mu do ust gorący pocałunek.
Oba te rodzaje objęć możliwe są tylko w pozycji stojącej i przy pokaźnym wzroście mężczyzny.

Tilatandulaka.

Kochankowie spoczywają zwierając się silnie ze sobą.
Zaślepieni bolesną rozkoszą szału, nacierają na siebie, pragnąc wniknąć w siebie fizycznie i stopić się w jedną całość.
Oba ostatnie uściski, są wynikiem zenitu napięcia szału.
Te są uściski w liczbie osiem sklasyfikowane przez Babhravia.
Suvarnanabha cytuje jeszcze cztery, odnoszące się do poszczególnych członków ciała;

1. uścisk ud;
2. uścisk jaghana;
3. uścisk piersi;
4. uścisk czoła.

Nazwy mówią za siebie[1].
Według niektórych uczonych w piśmie, do kategorji uścisków zaliczany został także i masaż ponieważ wywołuje ruch całego korpusu.
Sprzeciwia się temu Vatsyayana, twierdząc, że masaż stosowany jest w innych okolicznościach i czasie, oraz w odmiennym celu, wobec czego do kategorji tej nie może być zaliczony.
Wszelkie, nawet tu nie opisane rodzaje mogą być stosowane, pod warunkiem, że przyczyniają się do spotęgowania namiętności.
Przepisy kamasutry stawiają sobie za cel wywołanie podniecenia choćby w mniejszym stopniu — wiedząc że wprawione w ruch koło szaleństwa, odnajdzie drogę do całego szeregu nieopisanych rozkoszy.








  1. Tu jak w wielu innych wypadkach, tekst sanskrycki wyjaśniający drobiazgowo definicję, został opuszczony ze względów drastycznych.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Vātsyāyana i tłumacza: anonimowy.