Upanishada/O ukąszeniu. Jak należy postępować z niewiastami pochodzącemi z różnych krain
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Upanishada |
| Podtytuł | Nauki tajemne Klucz do Kamasutry |
| Wydawca | „Księgopol“ |
| Data wyd. | 1933 |
| Druk | „Pol“ |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Wszystkie miejsca ciała, które dostępne są dla pocałunków, za wyjątkiem górnej wargi, wnętrza ust i oczu, mogą być poddawane pieszczocie zębów.
Dobre zęby, muszą spełniać następujące warunki:
Muszą być:
równomierne,
błyszczące,
prawidłowej wielkości,
niewyszczerbione,
ostre,
oraz muszą posiadać normalną barwę.
Dziurawe, chwiejne, niekształtne, miękkie, źle wyrośnięte — nie mają żadnej wartości.
Zasadnicze rodzaje ukąszeń:
1. ukryte,
2. obrzmiałe,
3. punkt,
4. szereg punktów,
5. korale i perły,
6. łańcuch z klejnotów,
7. przedarty obłok,
8. jarzębina.
Ukryty — poznaje się po nadmiernem zaczerwienieniu się skóry.
Obrzmiałe — powstaje wskutek zaciskania skóry.
Punkt — powstaje wskutek nagryzania tylko dwoma zębami.
Szereg punktów — powstaje wskutek nagryzania małej powierzchni wszystkiemu zębami.
Korale i perły — wskutek nagryzienia zębami przy jednoczesnem ucisku wargami, wargi — tworzą korale, — zęby zaś — perły.
Łańcuch klejnotów — ślad ukąszenia wszystkiemi zębami naraz.
Przedarty obłok — ukąszenia w nieregularnej formie.
Jarzębina — długie liczne i regularne ślady nagryzienie skóry o głębokiej ciemnoczerwonej barwie.
Właściwe są dla ramion i biustu.
Te dwa ostatnie ukąszenia mają miejsce u bardzo ognistych ludzi.
Dla ukąszeń w twarz, dozwolony jest tylko lewy policzek.
Tyle uczy kamasutra o kąsaniu.
Ażeby wydać się miłym kobietom cudzoziemskim należy postępować z niemi według obyczajów i tradycji ich ojczyzny.
Niewiasty z krain między Gangesem i Yamuną posiadają szlachetny charakter. Cenią tylko subtelne i dyskretne zabiegi. Drapanie i kąsanie obudzą w nich wstręt do miłości.
Mieszkanki Balh ulegną tylko temu, który je bije.
Kobiety z Avanti oddają się niskiej rozpuście; obyczaje ich są nieczyste.
Córy Maharashtra, odznaczają się miłym sposobem prowadzenia rozmowy. Są szczebiotliwe, wesołe i płoche. Najczęściej posiadają wiedzę „sześćdziesięciu czterech”, wymagają aby do nich przemawiano w łagodny sposób. Często popadają w rozpustę.
Kobiety z Pataliphutra mają podobny charakter, oddają się tylko w tajemnicy.
Niewiasty z Dravida są niezwykle flegmatyczne. Namiętność ogarnia je dopiero po dłuższym okresie zabiegów.
Miernym temperamentem i ordynarnym obejściem wyróżniają się kobiety z Varnavasa. Zakrywają swoje ciało i potrafią tylko jedno: prowadzić nieprzystojne rozmowy.
Kobiety z Avantika gardzą pocałunkiem, pieszczotą i wszelkiemi akcesorjami miłości. Mają pociąg do ekstrawagancji.
Inaczej jest w Malava. Te cenią wszelaką pieszczotę. Względy ich można pozyskać nawet przy pomocy bicia.
Między kobietami Abhira i Pendżabu znajduje się wiele zwolenniczek Auparishtakam.
Aparatika obfituje w najgorętsze temperamenty.
To jedno tylko w większym stopniu można stwierdzić w okolicach Latha.
Strirajya i koshala odznaczają się pożądliwością. Strumieniem tryska z nich suggestywna żądza, stanowią idealny środek do ułatwienia orgazmu.
Delikatnie zbudowane niewiasty z Andhra lubują się chętnie w wszelakich orgjach szaleństwa.
Kobiety z Ganda są bardzo czułe i posiadają bardzo tkliwy sposób mówienia.
Stosując się do zaleceń Suvarnanabhy należy zawsze brać pod uwagę wymienione właściwości każdej z kobiet i na tej podstawie odpowiednio postępować z niemi.
Należy także i o tem pamiętać, że z biegiem czasu zmieniają się charaktery, obyczaje, stroje i rozrywki, wskutek zapożyczeń i mieszania się sąsiednich plemion.
Z wymienionych uprzednio uścisków, pocałunków i t. p. używa się najpierw te, które służą do wzbudzania namiętności, a następnie dopiero tej które przeznaczone są do bezpośredniego uzyskania rozkoszy i urozmaicenia.
Następuje kilka wersetów w dosłownem brzmieniu:
„Gryzie mężczyzna kobietę — ta mu odpłaca tem samem podwójnie, za „punkt“ całym „szeregiem punktów“ za „szereg punktów“ „przedartym obłokiem“. Jeżeli jest wybitnie rozpłomieniona — poczyna z nim utarczkę miłosną.
Ciągnie go ku sobie za włosy, ssie jego usta i pijana szałem poczyna go kąsać.
Pokazuje jej następnego dnia ślady ciosów zadanych, śmiejąc się na ten widok.
Na to ma się odwrócić z udanym dąsem i niby zagniewana, pokazać na swem własnem ciele ślady jego ukąszeń.
Jeżeli oboje są sobie posłuszni i oddani, tedy żar ich miłości przez sto lat się nie wypali“.
