Wele tego Jędrzejeczka

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Wele tego Jędrzejeczka
Podtytuł 339. z p. Lublinieckiego.
Rozdział Pieśni miłosne b. żartobliwe
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

339.
z p. Lublinieckiego.
 
\relative c' {
\set Staff.midiInstrument = "flute" 
\autoBeamOff 
\key bes \major 
    \time 3/8 
    bes'16 c d8 ees      | % 1
    f16 f d8 bes      | % 2
    d16 [( f)] c8 d      | % 3
    bes4 r8      | \break % 4
    c16 d c8 a      | % 5
    bes16 c d8 bes      | % 6
    c16 c c8 [d]     | % 7
    bes4. \bar "|." 
}
\addlyrics {
We -- le te -- go Ję -- drze -- je -- czka
stoi si -- wy koń,
sio -- do -- łe -- cka ma -- lo -- wa -- ne,
o -- sio -- dłany koń.
}
\midi {
\tempo 4 = 90 
}


Wele tego Jędrzejeczka
Stoi siwy koń;
Siodołeczko malowane,
Osiodłany koń.

Wele tego siodołeczka
Złota podkowa:
A ty, miła kochaneczko,
Musisz być moją.

Jabych pana nie chciała,
Bo rad w karty gra.
A jabych téż panny nie chciał,
Czarne nogi ma.

Panna pójdzie do Dunaju,
Omyje nogi; —
A pan przegra sto talarów,
Będzie ubogi.

Choć pan przegra sto talarów,
To jest nie wiele; —
Panna głowy nie czesała
Cztéry niedziele.

A cóż panu jego mości
Do mojéj głowy?
Osiodłaj se pan koniczka
A jedź do wdowy.

Jak pan pojedzie do wdowy,
To pannę minie;
Panna pójdzie za takiego,
Co pasa świnie.

Albo to nie są ludzie,
Co pasą świnie?
Co mi Pan Bóg naznaczył,
To mię nie minie.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.