Wesele Figara (tłum. Boy)/Charaktery i stroje
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Wesele Figara |
| Wydawca | Bibljoteka Boya |
| Data wyd. | 1932 |
| Druk | Drukarnia Zakł. Wydawn. M. Arct S. A. |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Tadeusz Boy-Żeleński |
| Tytuł orygin. | La Folle Journée, ou le Mariage de Figaro |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
WESELE FIGARA
CHARAKTERY I STROJE.
HRABIA ALMAWIWA
winien być grany bardzo szlachetnie, ale z wdziękiem i swobodą. Skażenie serca nie powinno nic ujmować z dobrego tonu. Wedle ówczesnych obyczajów, wielcy panowie traktowali jako zabawkę wszystko to co tyczyło czci kobiecej. Rola tem trudniejsza do dobrego oddania, ile że, w sztuce, osobistość ta zawsze jest ofiarą. Ale, grana przez doskonałego aktora (p. Molé), uwydatniła tem lepiej wszystkie inne role i umocniła powodzenie.
Strój, w pierwszym i drugim akcie, myśliwski, buty z cholewami, starym hiszpańskim krojem. Od trzeciego do ostatniego aktu, bogaty strój narodowy.
winien być grany bardzo szlachetnie, ale z wdziękiem i swobodą. Skażenie serca nie powinno nic ujmować z dobrego tonu. Wedle ówczesnych obyczajów, wielcy panowie traktowali jako zabawkę wszystko to co tyczyło czci kobiecej. Rola tem trudniejsza do dobrego oddania, ile że, w sztuce, osobistość ta zawsze jest ofiarą. Ale, grana przez doskonałego aktora (p. Molé), uwydatniła tem lepiej wszystkie inne role i umocniła powodzenie.
Strój, w pierwszym i drugim akcie, myśliwski, buty z cholewami, starym hiszpańskim krojem. Od trzeciego do ostatniego aktu, bogaty strój narodowy.
HRABINA,
między dwoma sprzecznemi uczuciami, zdradza jedynie zdławioną czułość lub gniew bardzo umiarkowany; nic zwłaszcza, coby mogło w oczach widza poniżyć tę miłą i cnotliwą istotę. Ta rola, jedna z najtrudniejszych, przyniosła wiele zaszczytu talentowi panny Saint-Val.
Strój, w pierwszym, drugim i czwartym akcie, to luźny szlafroczek, z gołą głową; hrabina jest u siebie w domu, rzekomo niezdrowa. W piątym akcie, ma strój i wysoki kok Zuzanny.
między dwoma sprzecznemi uczuciami, zdradza jedynie zdławioną czułość lub gniew bardzo umiarkowany; nic zwłaszcza, coby mogło w oczach widza poniżyć tę miłą i cnotliwą istotę. Ta rola, jedna z najtrudniejszych, przyniosła wiele zaszczytu talentowi panny Saint-Val.
Strój, w pierwszym, drugim i czwartym akcie, to luźny szlafroczek, z gołą głową; hrabina jest u siebie w domu, rzekomo niezdrowa. W piątym akcie, ma strój i wysoki kok Zuzanny.
FIGARO.
Nie można nazbyt zalecić aktorowi, który będzie grał tę rolę, aby dobrze przejął się jej duchem, jak to uczynił p. Dazincourt. Gdyby dał w niej coś innego niż rozsądek zaprawny wesołością i dowcipem, zwłaszcza gdyby domieszał najlżejszą szarżę, obniżyłby rolę, którą pierwszy komik, p. Préville, uznał godną talentu największego aktora, o ile pochwyci jej różnorodne odcienie i zdoła się wznieść do jej pełnej koncepcji.
Strój taki jak w Cyruliku Sewilskim.
Nie można nazbyt zalecić aktorowi, który będzie grał tę rolę, aby dobrze przejął się jej duchem, jak to uczynił p. Dazincourt. Gdyby dał w niej coś innego niż rozsądek zaprawny wesołością i dowcipem, zwłaszcza gdyby domieszał najlżejszą szarżę, obniżyłby rolę, którą pierwszy komik, p. Préville, uznał godną talentu największego aktora, o ile pochwyci jej różnorodne odcienie i zdoła się wznieść do jej pełnej koncepcji.
Strój taki jak w Cyruliku Sewilskim.
ZUZANNA.
Młoda osoba, zręczna, dowcipna i wesoła, ale nie wyuzdaną wesołością naszych bezczelnych subretek; ładny jej charakter nakreślono w przedmowie: aktorka, która nie widziała panny Contat, powinna tam go wystudjować, chcąc właściwie oddać rolę.
Strój, w pierwszych czterech aktach: staniczek biały z bufami, bardzo wykwintny; spódniczka takaż, toczek, który później modniarki nazwały à la Suzanne. Podczas uroczystości w ostatnim akcie, hrabia kładzie jej na głowę toczek z długim welonem, z wysokiemi piórami i białemi wstążkami. W piątym akcie ma na sobie luźną lewitkę hrabiny, nic na głowie.
Młoda osoba, zręczna, dowcipna i wesoła, ale nie wyuzdaną wesołością naszych bezczelnych subretek; ładny jej charakter nakreślono w przedmowie: aktorka, która nie widziała panny Contat, powinna tam go wystudjować, chcąc właściwie oddać rolę.
Strój, w pierwszych czterech aktach: staniczek biały z bufami, bardzo wykwintny; spódniczka takaż, toczek, który później modniarki nazwały à la Suzanne. Podczas uroczystości w ostatnim akcie, hrabia kładzie jej na głowę toczek z długim welonem, z wysokiemi piórami i białemi wstążkami. W piątym akcie ma na sobie luźną lewitkę hrabiny, nic na głowie.
MARCELINA,
rozsądna kobieta, żywa z natury, która błędom i doświadczeniu zawdzięcza wyrobienie. Jeśli aktorka wzniesie się, pełną godności dumą, do moralnej wyżyny jaka następuje po scenie poznania w czwartym akcie, przyczyni się wiele do zainteresowania rolą.
Strój hiszpańskiej duenny, ciemny z czarnym stroikiem na głowie.
rozsądna kobieta, żywa z natury, która błędom i doświadczeniu zawdzięcza wyrobienie. Jeśli aktorka wzniesie się, pełną godności dumą, do moralnej wyżyny jaka następuje po scenie poznania w czwartym akcie, przyczyni się wiele do zainteresowania rolą.
Strój hiszpańskiej duenny, ciemny z czarnym stroikiem na głowie.
ANTONIO
zdradza jedynie stan lekkiego pijaństwa, rozpraszającego się stopniowo; w piątym akcie jest już prawie trzeźwy.
Strój hiszpańskiego wieśniaka, rękawy zwisające z tyłu; kapelusz i białe trzewiki.
zdradza jedynie stan lekkiego pijaństwa, rozpraszającego się stopniowo; w piątym akcie jest już prawie trzeźwy.
Strój hiszpańskiego wieśniaka, rękawy zwisające z tyłu; kapelusz i białe trzewiki.
FRANUSIA,
dziewczynka dwunastoletnia, bardzo prostoduszna. Strój: brunatny staniczek, z pętlicami i srebrnemi guzikami; spódnica jaskrawa; czarny toczek z piórami. Takiż strój mają i inne wieśniaczki podczas uroczystości weselnej.
dziewczynka dwunastoletnia, bardzo prostoduszna. Strój: brunatny staniczek, z pętlicami i srebrnemi guzikami; spódnica jaskrawa; czarny toczek z piórami. Takiż strój mają i inne wieśniaczki podczas uroczystości weselnej.
CHERUBIN.
Tę rolę może grać (jak też i grała) jedynie młoda i ładna kobieta; nie mamy w teatrach bardzo młodego człowieka dość wyrobionego aby odczuć jej wszystkie finezje. Lękliwy bez granic wobec hrabiny, gdzieindziej przemiły urwis; niespokojne i mętne pragnienie jest tłem jego charakteru. Idzie za głosem budzącej się dojrzałości, ale bez planu, bez celu, poddając się chwili; słowem, jest taki, jakim każda matka, w głębi serca, pragnęłaby może aby był jej syn, choćby miała dużo przez to cierpieć.
W pierwszym i drugim akcie bogaty strój hiszpańskiego pazia, biały, haftowany srebrem; niebieski płaszczyk, kapelusz z piórami. W czwartym akcie gorset, spódniczka i toczek, jak młode wieśniaczki, w których jest gronie. W piątym, mundur oficerski, kokarda i szpada.
Tę rolę może grać (jak też i grała) jedynie młoda i ładna kobieta; nie mamy w teatrach bardzo młodego człowieka dość wyrobionego aby odczuć jej wszystkie finezje. Lękliwy bez granic wobec hrabiny, gdzieindziej przemiły urwis; niespokojne i mętne pragnienie jest tłem jego charakteru. Idzie za głosem budzącej się dojrzałości, ale bez planu, bez celu, poddając się chwili; słowem, jest taki, jakim każda matka, w głębi serca, pragnęłaby może aby był jej syn, choćby miała dużo przez to cierpieć.
W pierwszym i drugim akcie bogaty strój hiszpańskiego pazia, biały, haftowany srebrem; niebieski płaszczyk, kapelusz z piórami. W czwartym akcie gorset, spódniczka i toczek, jak młode wieśniaczki, w których jest gronie. W piątym, mundur oficerski, kokarda i szpada.
BARTOLO.
Charakter i strój jak w Cyruliku Sewilskim; gra tutaj jeno drugorzędną rolę.
Charakter i strój jak w Cyruliku Sewilskim; gra tutaj jeno drugorzędną rolę.
BAZYLIO.
Charakter i strój jak w Cyruliku Sewilskim; również rola drugorzędna.
Charakter i strój jak w Cyruliku Sewilskim; również rola drugorzędna.
GĄSKA
winien mieć ową niezłomną i szczerą pewność siebie, jaką mają głupcy, skoro zbędą się nieśmiałości. Jąkanie jego jest tylko jednym wdziękiem więcej i powinno być ledwie dostrzegalne; myliłby się grubo aktor i grałby zupełnie fałszywie, gdyby szukał w niem komizmu roli. Polega ona cała na kontraście powagi stanowiska a śmieszności charakteru; im mniej aktor będzie szarżował, tem więcej okaże prawdziwego talentu.
Strój: toga hiszpańskiego sędziego, węższa niż u naszych prokuratorów, prawie sutanna; do tego wielka peruka, rabat na szyi i długa biała laseczka w ręku.
winien mieć ową niezłomną i szczerą pewność siebie, jaką mają głupcy, skoro zbędą się nieśmiałości. Jąkanie jego jest tylko jednym wdziękiem więcej i powinno być ledwie dostrzegalne; myliłby się grubo aktor i grałby zupełnie fałszywie, gdyby szukał w niem komizmu roli. Polega ona cała na kontraście powagi stanowiska a śmieszności charakteru; im mniej aktor będzie szarżował, tem więcej okaże prawdziwego talentu.
Strój: toga hiszpańskiego sędziego, węższa niż u naszych prokuratorów, prawie sutanna; do tego wielka peruka, rabat na szyi i długa biała laseczka w ręku.
ŁAPOWY,
ubrany jak sędzia, biała laseczka nieco krótsza.
ubrany jak sędzia, biała laseczka nieco krótsza.
WOŹNY, czyli ALGAZIL.
Strój urzędowy, płaszcz i szpada, przypięta wprost, bez rzemiennego pasa. Nie nosi butów, ale trzewiki czarne, białą perukę z obfitemi lokami, krótka biała pałeczka.
Strój urzędowy, płaszcz i szpada, przypięta wprost, bez rzemiennego pasa. Nie nosi butów, ale trzewiki czarne, białą perukę z obfitemi lokami, krótka biała pałeczka.
SŁONECZKO.
Strój wieśniaczy, zwisające rękawy, jaskrawy kubrak, biały kapelusz.
Strój wieśniaczy, zwisające rękawy, jaskrawy kubrak, biały kapelusz.
MŁODA PASTERKA.
Strój jak Franusi.
Strój jak Franusi.
PEDRILLO.
Kubrak. kamizelka, pas, bicz, buty pocztowe, siatka na głowie, kapelusz kurjerski.
Kubrak. kamizelka, pas, bicz, buty pocztowe, siatka na głowie, kapelusz kurjerski.
OSOBY NIEME,
jedne w togach sędziów, drugie w strojach wieśniaczych, inne w liberji.
jedne w togach sędziów, drugie w strojach wieśniaczych, inne w liberji.
