Wiatr nocny na placu starej fary

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Franciszka Arnsztajnowa Józef Czechowicz
Tytuł	Wiatr nocny na placu starej fary
Pochodzenie	Stare kamienie
Wydawca	Lubelskie Towarzystwo Miłośników Książki
Data wyd.	1934
Druk	Drukarnia Państwowa w Lublinie
Miejsce wyd.	Lublin
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały tomik Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[18]

WIATR NOCNY NA PLACU STAREJ FARY.

O melancholjo
zamarłych ulic!
Jak widma bezpowrotnie zaginionych godzin
na starym zegarze, co już przestał chodzić,
sędziwe domy stoją,
nieczułe na blask księżyca.
Na pustym placyku
wiatr szeleści pocichu
suchem listowiem.
To znów, jak psotne chłopię,
za rogiem się skuli,
dmie śmiechem, płaczem,
i echem swarów pieniaczych
z ulicy,
gdzie ongi palestranci mieli swe siedlisko —
straszy
kamienną ciszę.
Teraz trącił
srebrną strunę miesiąca:
Pieśń o ziemi naszej!
Daremnie. Kamienica,
w której stała poety kołyska,
obróciwszy na Zamek zastygłe źrenice,
nie słyszy,
nie odpowie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Franciszka Arnsztajnowa, Józef Czechowicz.