Widziałem niegdyś

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Heinrich Heine
Tytuł	Widziałem niegdyś
Pochodzenie	Rymy i Rytmy. Tom III ; cykl Z pieśni Łazarza
Wydawca	Jan Fiszer
Data wyd.	1900
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Leo Belmont
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tom III;
	Indeks stron

›››

[20]

4.

Widziałem niegdyś wiele cudnych kwiatów
Na mojej drodze kwitnących w ustroniu;
Ale mi po nie schylać się nie chciało,
I ominąłem je na dumnym koniu.

Dziś kiedy grób mój już rozwarty czeka,
Gdy śmierć i troska mieszkają w mem łonie, –
Często w pamięci z szyderstwem dręczącem
Wzgardzonych kwiatów wieją na mnie wonie.

Szczególnie jeden z nich: ognisto – żółty
Bratek ten – sercu nie daje spokoju;
Żal mi, żem kwiatka owego nie zerwał:
Z dziką dzieweczką nie pił z uciech zdroju…

Pociecha jedna: że Letejskie wody
Nie utraciły jeszcze dawnej mocy,
Że głupie serce człowieka ukoją
Najsłodszym czarem zapomnienia nocy!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Heinrich Heine i tłumacza: Leopold Blumental.