Wiersze i wierszydła

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Katullus
Tytuł	Wiersze i wierszydła
Pochodzenie	Poezye Katulla
Wydawca	Jan Czubek
Data wyd.	1898
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Jan Czubek
Ilustrator	Włodzimierz Tetmajer
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[144]

XCV.

WIERSZE I WIERSZYDŁA.

Aż po zimie dziewiątej i dziewiątem lecie
Zmyrnę mojego Cynny^[1] ujrzano na świecie,
Gdy tymczasem Hortenzyus^[2], mniej biegły w tej cnocie,
W jednym roku w świat puścił swych wierszydeł krocie.
Lecz Zmyrna na Cypr dotrze, nad Satrach daleki^[3],
Zmyrnę późne z zachwytem czytać będą wieki;
Woluzego ramoty^[4] nad Padem zaginą,
Rybacy niemi nieraz makrele zawiną.
Mnie druha poemacik do serca przypada,
Grubego Antymacha^[5] pospólstwo przekłada.

---

1. Zmyrnę mojego Cynny. — »Zmyrna« poemacik epopeiczny G. Helwiusa Cynny, przyjaciela naszego poety.
2. Hortenzyus. — Jeżeli to jest znany mowca Q. Hortenzyus Hortalus (por. LXV), to nasz poeta musiał się z nim poróżnić.
3. nad Satrach daleki — rzeka na Cyprze, gdzie się też rozwijają wypadki w »Zmyrnie« przedstawione.
4. Woluzego ramoty — por. uwagi do XXXVI.
5. Antymacha. — Antymach z Kolofonu w Małej Azyi (ok. r. 400 przed Chr.) był uczonym epikiem; jego »Thebais« składała się z 24 ksiąg, gdy tymczasem w Aleksandryi i w Rzymie za czasów Katulla były bardzo modne krótkie powiastki epopeiczne, epyllia.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Katullus i tłumacza: Jan Czubek.