Wymówka
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Wymówka |
Pochodzenie | Poezye Katulla |
Wydawca | Jan Czubek |
Data wyd. | 1898 |
Druk | W. L. Anczyc i Spółka |
Miejsce wyd. | Kraków |
Tłumacz | Jan Czubek |
Ilustrator | Włodzimierz Tetmajer |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
XXX.
WYMÓWKA.
Niepamiętny Alfenie i druhom fałszywy!
Więc u ciebie już za nic przyjaciel prawdziwy?
Więc już jawnie go zdradzić nie wahasz się, srogi?
Wszak wiesz, że niecnej zdrady nie pochwalą bogi,
A grzesznie mię opuszczasz w tej ciężkiej godzinie!
Źle się dzieje, już wiara wśród ludzi zaginie.
Wszak tyś mię, francie, skusił do tej ślizkiej sprawy,
I plącząc w miłość, wszystkieś rozprószył obawy.
Dziś się cofasz i wszystkie twe słowa i czyny
Idą na mgły i wiatry w powietrzne wyżyny.
Tyś zapomniał, lecz pomną bogi, pomni wiara,
Co ci kiedyś wypomni: nie minie cię kara!
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Katullus i tłumacza: Jan Czubek.