<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Zła wola niewola
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

130. Zła wola niewola.

Jeleń z koniem społem byli,
Jedną się łąką żywili;

Koń był temu barzo nierad,
Iże z nim jeleń społem jadł.
I często się tego pokuszał,        5
Aby go był z łąki zagnał;
A wszakoż równa walka była:
Społemesta się goniła.
A kiedy go nie mógł spędzić,
Począł się człowieka radzić:        10
„Poradź mi, mily człowiecze,
„Bych mógł być sam na tej łące“.
Rzekł mu człowiek: „Chceszli słuchać,
„Musisz się dać mnie uchełznać:
„Osiodławszy, na się wsiędę,        15
„A jelenia gonić będę;
„Tak jelenia odpłoszymy,
„Sami się tu ostoimy“.
I zstało się, jako koń chciał,
Aleć wżdy na tym nie wygrał;        20
Bo acz jelenia odpędził,
A wszakoż się sam zniewolił:
Nie mógł zbyć z kielców wędzidła,
A grzbiet mu zsadnił od siodła.
Lepszać jest zgoda z sąsiadem,        25
Niżli zwycięstwo z nakładem;
Będzielić kto pomocnikiem.
Musisz mu być niewolnikiem.









Abstemius, prooemium [De equo et cervo]; por. Romulus IV, 9: Hervieux (II, 228) Equus, cervus et venator. D (26) De equo et cervo. [H 175 Ἵππος ϰαὶ ἔλαφος]. Phaedrus IV, 4 Equus et aper. St (182) De equo, cervo et venalore. C (118) O koni, o gelenu a o mysliwcy. — FE (21) O koniu z jeleniem. — Błażewski 40 Dwu trzeci rozwadza. Jeleń, koń i chłop. — Niemirycz (38) Koń i jeleń (L IV, 13 Le cheval s’étant voulu venger du cerf). — Minasowicz (44) Chciwy zemsty sam na się nieszczęście sprowadza. Koń i dzik. — Tenże (113) Koń i dzik. — BF 33 Koń i dzik. — Jakubowski 67 Koń, chcący się zemścić nad jeleniem (L j. w.).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.