<<< Dane tekstu >>>
Autor Augustyn Czarnowski
Tytuł Zielnik lekarski
Podtytuł Zastosowanie, opis botaniczny i uprawa najważniejszych polskich roślin lekarskich
Wydawca Księgarnia J. Przeworskiego
Data wyd. 1938
Druk Zakł. Druk. F. Wyszyński i S-ka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Galeria grafik w Wikimedia Commons Galeria grafik w Wikimedia Commons

17. ARTEMISIA VULGARIS L.
Bylica pospolita.
(CompositaeZłożone).

B. — Roślina dorastająca do 1½ metra wysokości. Łodyga naga, silna, brudnoczerwona, rozgałęziona. Korzenie grubości około 2½ cm, drzewiaste, zewnątrz bure, wewnątrz białe. Liście wielowrębne, podwójnie pierzaste, dość szerokie, z wierzchu gładkie, ciemnozielone, pod spodem omszone, białawe (stąd prawdopodobnie nazwa bylica = bielica). Kwiaty żółte lub czerwone, zebrane w wiechowate kłosy. Smak lekko gorzkawy, korzenny. Zapach balsamiczny.
ROŚNIE przy drogach, gościńcach, na podwórzach, miedzach i nieuprawnej roli.
KWITNIE w lipcu i sierpniu.
ZBIERA SIĘ korzenie w jesieni; po wykopaniu odciąć i odrzucić główny, zdrewniały korzeń i pozostawić tylko boczne rozgałęzienia. Oczyszcza się je z ziemi i nie myjąc, suszy, przechowując następnie w zamkniętym naczyniu. Na sto części na wagę świeżo wykopanych, bocznych korzonków, otrzymuje się około 30 części po wysuszeniu. — Liście zbiera się w czasie kwitnienia i suszy w cieniu.
SKŁADNIKI podobne do piołunu, tylko bez gorzknika: inulina, olejek lotny, cukier, żywica, śluz, garbnik i tłuszcz.
DZIAŁANIE: pobudzające nerwy, napotne, moczopędne; uśmierza kurcze.
UŻYTEK: przede wszystkim z suszonych bocznych korzonków na powiększenie odpływów miesięcznych, przeciw padaczce (dr Burdach) i na wzmocnienie nerwów. Według dra Walsera liście i kwiaty stanowią bardzo dobry środek przy ogólnym osłabieniu, osłabieniu narządów trawienia, nieżycie żołądka i przewlekłej biegunce. Młode listki używane są jako przyprawa do jarzyn.
UPRAWA: Bylica jest rośliną pospolitą w całej Europie, północnej Azji i środkowej Ameryce; uprawa jej rzadko jest potrzebna i tylko wyjątkowo się opłaca.
W MEDYCYNIE korzeń bylicy znany jest pod nazwą: Radix Artemisiae.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Augustyn Czarnowski.