Zielnik lekarski/66
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Zielnik lekarski |
| Podtytuł | Zastosowanie, opis botaniczny i uprawa najważniejszych polskich roślin lekarskich |
| Wydawca | Księgarnia J. Przeworskiego |
| Data wyd. | 1938 |
| Druk | Zakł. Druk. F. Wyszyński i S-ka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
 Galeria grafik w Wikimedia Commons
| |
_z66.png)
J. — D. — Roślina dorastająca niekiedy przeszło 1 m wysokości. Korzeń łykowaty. Łodyga silna, prosta, łykowata, walcowata, rozgałęziona. Liście naprzemianległe, szypułkowe, złożone z trzech piłkowanych listków; dolne są odwrotnie jajowate, górne szeroko lancetowate. Kwiaty drobne motylkowate, żółte, zebrane w dość długie grona. Strączki malutkie, pomarszczone, brunatne, zawierające zwykle po dwa żółto-brunatne ziarnka. Smak gorzko-słonawy, śluzowaty; zapach przyjemny, miodowy, po wysuszeniu mocniejszy, wskutek zawartości kumaryny (porównać nr 19 Marzanka wonna).
ROŚNIE dziko w zapuszczonych ogrodach, między zbożem, na łąkach, miedzach, pastwiskach, przy drogach.
UPRAWA: Lubi ziemię głęboko spulchnioną i żyzną. W słonecznym położeniu nabywa mocnej woni. Udaje się również na glebie piaszczystej. Rozmnaża się z nasion. Siać w jesieni wprost w grunt.
KWITNIE w lecie.
ZBIERA SIĘ od lipca ziele, ścinając kwiaty wraz z wierzchołkami łodyg. Suszy się w cieniu i miejscu przewiewnym.
SKŁADNIKI: Olejek lotny, nieco kumaryny, śluz, gorzknik, kwas będźwinowy (Acidum benzoicum) i melilotowy.
DZIAŁANIE rozmiękczające, pobudzające.
UŻYTEK z ziela i kwiatów przede wszystkim zewnętrzny do okładów, plastrów i przemywań na opuchlizny i obrzmienia; wewnętrzny, jako napar (małymi dawkami) przy zaflegmieniach i nieżytach dróg oddechowych.
W gospodarstwie nostrzyk ważny jest jako roślina pastewna; należy go mieszać z trawą lub koniczyną (sam jest zbyt aromatyczny). Nostrzyk jest rośliną miododajną, ulubioną przez pszczoły.
CENA: 100 kg ziela (Herba et Flores Meliloti) 50—70 zł.
