Zielnik lekarski/83
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Zielnik lekarski |
| Podtytuł | Zastosowanie, opis botaniczny i uprawa najważniejszych polskich roślin lekarskich |
| Wydawca | Księgarnia J. Przeworskiego |
| Data wyd. | 1938 |
| Druk | Zakł. Druk. F. Wyszyński i S-ka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
 Galeria grafik w Wikimedia Commons
| |
_z83.png)
B. — Roślina dorastająca do 1 mtr wysokości. Kłącze dość grube, poskręcane wężowato, z wierzchu brunatne, wewnątrz cielisto czerwone. Łodyga prosta, węzłowata, delikatnie rowkowana. Liście całobrzegie, z wierzchu ciemnozielone, pod spodem niebieskawo-zielone, dolne podłużnie jajowate, wyższe łodygowe wydłużone, zaostrzone. Kwiaty pachnące, drobne, różowe, zebrane w gęsty kłosek na wierzchołkach łodyg. Smak cierpki, mocno ściągający; zapach przyjemny, lecz słaby.
ROŚNIE na wilgotnych łąkach (zwykle gromadnie).
UPRAWA: Lubi glebę wilgotnawą. Nawożenia nie wymaga.
Rozmnaża się z nasion. Siać jesienią na wilgotny rozsadnik, a na wiosnę sadzić na miejsce przeznaczenia.
KWITNIE od czerwca do sierpnia.
ZBIERA SIĘ kłącze pod jesień, płucze, czyści, obcina cienkie korzenie i suszy w piecu po chlebie. Przechowuje się w suchym miejscu.
SKŁADNIKI: Wielka obfitość kwasu garbnikowego, skrobia, szczawian potasu.
DZIAŁANIE pobudzające, ściągające.
UŻYTEK z korzenia. Odwar (20 gr. na litr wody) pije się przy rozwolnieniu, krwawej biegunce, kamieniach żółciowych i pęcherza, krwotokach z narządów wewnętrznych (3 razy dziennie po kubku). Jako środek zewnętrzny działa skutecznie przy leczeniu wrzodów zapalnych i ran; używa się też do irygacji i przemywań pochwy przy upławach.
Młode listki używane są w niektórych okolicach na jarzynę.
CENA: 100 kg kłączy (Radix Bistortae): 40—50 zł.
