»Niedole dziecięce«
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | »Niedole dziecięce« |
| Pochodzenie | Upominek. Książka zbiorowa na cześć Elizy Orzeszkowej (1866-1891) |
| Wydawca | G. Gebethner i Spółka, Br. Rymowicz |
| Data wyd. | 1893 |
| Druk | W. L. Anczyc i Spółka |
| Miejsce wyd. | Kraków – Petersburg |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cała część II Cały zbiór |
| Indeks stron | |
Młodość, to przyszłość, a przeto praca dla młodzieży, to wznoszenie fundamentów dla następnych pokoleń.
Nie dla wszystkich jednak młodość, opromieniona ciepłem wiosennego słońca, ubarwiona kwieciem i rozkwilona śpiewem słowika, dostarcza skarbów wiedzy i doświadczenia poprzednich pokoleń, nie wszyscy w młodości mogą gromadzić niezbędne zasoby do niesienia sztandaru postępu. Liczne „Niedole dziecięce“ pozbawiają młodzież możności korzystania ze skarbów wiedzy, a opuszczona i zaniedbana dziatwa, to istoty najgodniejsze politowania, najbardziej potrzebujące pomocy i żądne iście chrześcijańskiej miłości, bo zwykle pozbawione poczucia ciepła rodzinnego.
Praca dla młodzieży, ulegającej „Niedolom dziecięcym“, to już nietylko budowanie fundamentów dla przyszłych pokoleń: to umacnianie gruntu, aby fundamenta były stałe i niewzruszalne, aby gmach postępu nie zrysował się podminowującemi go żywiołami rozkładu, aby był trwały.
Cześć autorce „Niedoli dziecięcych“.
