[606]
SwiętaŚwięta Pustyni! cichości odludna!
Złych ludzi w dobrych tyś odmiana cudna:
Tyś ziemskim rajem dusz świętych nazwana,
Od chrztu z Jordanu znasz Aniołów Pana.
Tam klucz do raju post dla wiernych dany,
By Adam z dziećmi powrócił wygnany:
Tam zwyciężona trojako pokusa,
Postem, ubóstwem, modlitwą Chrystusa.
[607]
Gdy czart z kamieni radził czynić chleby,
Chrystus zalecał bardziej post z potrzeby:
Nie samym chleem człowiek każdy żyje,
Gdyż dusza ludzka słowem Boskiem tyje.
Gdy czart bogactwa chciał dawać do tronu,
Napierając się Boskiego pokłonu:
Chrystus ubóstwo szczęśliwsze zaleci,
Samemu Bogu kłaniają się dzieci.
Gdy czart nakoniec, rzuć się na dół radzi,
Bo straż Anielska ztamtąd wyprowadzi;
Chrystus modlić się a nie kusić Boga
Każe, gdyż ludziom nie skrzydła lecz noga.
Gdy już dni postu skończyły się długie,
Przyszli Anieli czyniąc mu usługę:
Post gdy pokorny, nie zna co jest chluba,
Widzi z Anioły drabinę Jakóba.
Troje pacholąt post w ogniu ośmiela,
Post między lwami strzeże Danijela:
Post Mojżeszowi mówić z Bogiem daje,
Post Elijasza wiezie w górne kraje.
Post i modlitwa złych duchów wypędza,
Post czyści grzechy a cnoty oszczędza:
Post rozmaitym dowcipem obdarza,
Post wszystkie dobra w domostwie pomnaża.
Post źródło zdrowia, post życia przedłuży,
Przez post zwierz dziki człowiekowi służy:
Boskie karanie post z miasta oddala,
Post w wielorybie Jonasza ocala.
Strzedz się sytości nie szukając smaku,
Bać się pijaństwa czartowskiego znaku,
Jeść tylko w swój czas ahy się posilić,
Ust swych pilnować by się nie pomylić,
[608]
Cicho rozważać czym kto jest, czym będzie;
Kto tak zwykł pościć ten w raju osiędzie.
• PDF 
• MOBI 
