A Ty mojo musis być
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | A Ty mojo musis być |
Pochodzenie | O Mazurach, Pieśni gminne ludu mazurskiego w Prusach wschodnich |
Redaktor | Wojciech Kętrzyński |
Wydawca | Tygodnik Wielkopolski |
Data wyd. | 1872 |
Druk | L. Merzbach |
Miejsce wyd. | Poznań |
Źródło | skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
A Ty mojo musis być,
Wolo mojo ucynić.
„A ja Twojo niebęde
Kole Ciebie niesięde.“
A ja sie zrobię dębem i jeworem,
Wyrosnę ja u Twéj matki dworem,
A Ty mojo musis być,
Wolo moje ucynić.
„Ma moja matka takowe topory
Co wyścinajo dęby i jawory,
A ja Twojo niebęde,
Kole Ciebie niesięde.“
A ja sie zrobie lelujowym kwiatkiem
Wyrosne ja u Twéj matki w sadku;
A Ty mojo musis być,
Wolo moje ucynić.
„Ma moja matka takowe pielacki,
Co wyrywajo lelujowe kwiatki
A ja Twojo niebęde,
Kole Ciebie niesięde.
A ja sie zrobie złotym pierścieńcem
Potoce ja sie ubitym gościńcem,
A Ty mojo musis być,
Wolo moje ucynić.
„Majo ludzie sokołowe ocy,
To i zobaco gdzie sie pierścień tocy
A ja Twojo niebęde
Kole Ciebie niesięde.“
A ja sie zrobie drobnuchno rybecko,
Popłyne ja bystrzuchno wodecko.
A Ty mojo musis być,
Wolo moje ucynić.
Ma moja matka takowe siececki,
Co wyławiajo te drobne rybecki,
A ja Twojo niebęde
Kole Ciebie niesięde.
A ja sie zrobie świecącym kacorem
Będę pływał z rankiem i wiecorem,
A Ty mojo musis być
Welo moje ucynić.
„A wy matulku, piecce kołace,
Niech sie ten ultaj więcéj niekołace.
Juz ci jego muse być,
Wolo jego ucynić.