Akty do powtarzania

<<< Dane tekstu >>>
Autor Józef Baka
Tytuł Akty do powtarzania
Podtytuł W dźień, w południu, i w Wieczor
Pochodzenie Uwagi Rzeczy Ostatecznych Y Złosci Grzechowey
Wydawca Onufry Minkiewicz
Data wyd. 1766
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
 

AKTY
DO POWTARZANIA.
W dżień, w południu, i w Wieczor.

1. Wierzę, mam nadżieię, kocham ćię Panie Boże całym ſobą; i owſzem, całym tobą, twoią mądrośćią, twoią doſkonałośćią, twoią miłością, nie dla nieba, nie dla życia, i zdrowia mego, lecz iedynie dla ciebie ſamego; i ciebie ſamego, tobie ofiaruję, i tobą ſamym tobie nadgradzam długi grzechow moich, za ktòre JEZUSOWYCH Ran zaſługi prezentuię.
2. JEZUS, MARYA, Jozef, wam oddaię duſzę, i ciało moie grzeſzne.
3. JEZUS, MARYA, Jozef, w ręce waſze w życiu, i przy śmierći polecam ducha mego, i w głębokośći Ran JEZUSOWYCH, zanurzam, zatapiam duſzę moię teraz, i przy ſkonaniu. Krew naydrozſza JEZUSOWA niechay zgładzi grzechy moie.
4. Bòg z nami! Bòg nad nami! Bòg pod nami! iemu cześć, chwała, poſzanowanie, i miłość naywyzſza od wſzego ſtworzenia na wieki, na wieki Amen.
5. Na imię JEZUS, niech wſzelkie upada kolano, Niebieſkie, Ziemſkie, i Piekielne.
6. JEZUS w myſli i ſprawach; JEZUS, w Uśćiech, JEZUS w ſercu, JEZUS w życiu przy ſmierci.
7. Niech będzie pochwalony przenayſwiętſzy Sakrament od wſzytkiego ſtworzenia, po wſzytkich Kościołach całego Swiata miłośćią Troycy Przenayſwiętſzey;affektem, uniżonośćią Nay: Panny, Swiętych Anjołow, i wſzytkich Swiętych.
8. Przez krew, i śmierćJEZUSA moiego Boże bądź miłościw nam grzeſznym, duſzom w czyſcu będącym, i konaiącym dziś, albo tey nocy.
9. Przez krew, i Smierć JEZUSA moiego Wieczne odpocznienie racz im dac Panie. &c. 3. razy zmów.
10. Przez wnętrzności miłoſierdzia twego JEZU konający na Krzyżu, zmiłuy śię nademną konaiącym. Niech oſtatnie tchnienie twoie, boleſne, będzie życiem naſzym na wieki.
11. Za życie dane, i ſmierć naznaczoną, za zdrowie, i chorobę, za pomyſlnośći i niſzczęſcia; za Niebo dla dobrych, a piekło Złym naznaczone, wielbię ćię Panie, i kocham ſerdećznie: za wſzytko, ſercem Pana JEZUSA, Nay: Panny, i wſzytkich Swiętych. Chwała Bogu Oycu, i Synowi, i Duchowi S. iak 🙲c.
12. Kłaniamśię ci Boże we dnie, i wnocy z całym Niebem, i ziemią.
13.O Boże wſzędy przytomny!o Boże co raz na nas poglądaiący, nas w ręku, i mocy ſwey trzymaiący, dzwigaiący, opatrujący, oddaję ci naygłębſzy pokłon affektem całego Kościoła Chryſtuſowego.
14. O Boże naymiłośiernieyſzy, nas niegodnych niewdzięcznikow cierpiący, tak długo diſſimuluiący[1], a mogąc, niekarzący; Zmiłuy śię nadnami według miłoſierdzia twego wielkośći, á day nam upamiętanie, i z grzechów powitanie, nim nagłe naſtąpi ſkonanie.
15. o Boże któryś przez Izaiaſza rzekł: Dla imienia mego zatrzymam popędliwość moię; á dla chwały moiey pohamuię gniew przeciwko wam, abym nie wygładził.[2] day nam ſpowiedz ſzczyrą, i pokorną; day żal ſerdeczny, i pokutę prawdziwą.
16. o Boże o Oycze!przećiwkom tobie wykroczył; ni dokogo niegarnę śię poufaley, ni do kogo nie uciekam beſpieczniey, ieno do ciebie; i wołam do ciebie na twarz od wſtydu upadaiąc, wołam do ciebie, przez ciebie ſamego błagaiąc, zmiłuy śię nad nami dla ciebie ſamego, dla przedwieczney dobroći twoiey, i dla Jmienia twego ſzczegulnie.
17. O Boże ktòryś raczył iednorodzonego Syna twego ziednoczyć z ludzką naturą, abyśmy z nim ſpolnie, i ſkutecznie przez niego Ciebie, ſłuſznie zagniewanego, iednali, przepraſzali: oto Przez miłoſiernie otwarte okienka w ręku i boku przebodzonych, oto przez drzwi otworem ſtoiące w rozgwożdżonych nogachJego przenayſwiętſzych, ſerca i uſta w nie wlepiwſzy wołamy, błagamy: dla JEZUSA, Syna twego Zmiłuy śię nad nami, teraz, w roſtaniu duſzy z ciałem, i na wieki.
18. Boże! którego natura, iſtotna Dobroć, ktòrego wola, łacniuchna á nie pracowita wſzechmocność; ktòrego wſzelkie dzieło zewnętrzne, iedyne, ſzczegulne miłoſierdzie nad ſtworzeniem Twoim, Zmiłuy śię, zlituy śię dla ſiebie, przez ſiebie, nad nami, niegodnym dziełem, i lepianką rąk twoich nayſwiętſzych.
19. O niepoięta w przedwieczney dobroći, Boſka mądrości, wſzytko, co ieno być może, w ſamym niceſtwie widząca! ktòraś nas mizernych, niegodnych przedwiecznie znała, poymowała; nas niebędących widzieć, i o nas wiedzieć raczyła. Przez tę nieſkònczoną dobroć twoię, zmiłuy śię nad rami; day miłościwie błahemu rozumowi memu na wieki znać, widzieć ciebie, á poznać siebie, abym z podłośći, á nikczemnośći moiey dochodził godnośći twoiey. Niechay nic nie poymuię, niechay nic niewiem, niechay nic nie umiem, tylko to, co z chwałą i woli twoiey upodobaniem ieſt, i być, może.
O naylitoſciwſza, nieograniczona Pamieci Boſka, ktòraś nas nędznych, i na nic tobie niezgodnych, niepotrzebnych, daleko, daleko w przod niżeſmy byli, niżeſmy śię narodzili, dobrotliwie w ſobie zawierała, przedwiecznie w ſobie noſiła, i piaſtowała: przez tę łaſkę niepoiętą, dayże nam abyſmy ćię w myſli; i w ſercu noſili; wednie, á w nocy o tobie pamiętali, i na twoię przytomność poglądaiąc nic nie myślili, nic nie mowili, nic nieczynili, coby śię oczom twoim nayſwiętſzym w nas niepodobało.
20. O wſzechmocna w miłoſierdziu! o nieſkończona, w dobroci twoiey Wolo Boſka!ktòraś nakłoniła, przynagliła, przeſiliła ſiebie, wymogła w ſiebie aby wſzechmocność twoia od wiekow, á przedwiecznie, dość iaſnie przeyrzawſzy, dość iawnie przewiodziawſzy mnie tak złego, mnie tak o brzydłego, mnie tak ſzkaradnego grzefznika buntownika, wzgardziciela majeſtatu twego, burzyciela praw twoich, gwałciela woli twoiey przenayświętſzey, kiedyż tedyż z niceſtwa mego wyrwawſzy, z nikczemnośći moiey wypowadziwſzy, na ſwiat wydała, y miedzy ludzie, a nie miedzy beſtie, lub inne nierozumne kreatury, policzyła, i wyobrażeniem i podobienſtwem twoim uſzlachciła, wywyżſzyła, Zmiłuy śię nademną! niechay nic nie żądam, nic nie pragnę, ieno co ty chceſz; iako chceſz. Bądz wola, twoia, iako w Niebie, tak i na ziemi we mnie, i zemną na wieki. Broń mnie Panie odemnie, od głupiey, nic nieznaiącey woli moiey. Na ciebie śię ſpuſzczam, boś ty Oyciec moy, i miłośierdzie moie.
21. Twoia przedwieczna Swiątobliwość, moią w czaſiech złoſcią śię brzydziła; Twoia nayiaſnieyſza piękność, moią ciemnoſcią, moią śię ſzpetnoſcią, bezecnością ſtrachała, wzdrygała; Twego Majeſtatu wielkość, moią nikczemnoſcią gardziła: ale wielkośc miłośierdzia twego mnie od ſiebie nieodrzucała, owſzem do ſiebie przytulała, przygarneła; a niepoięta dobroć woli twoiey to wſzytko przekonywała, przemagała, i niegodność moię pokrywała: á czymże ia to Tobie nagrodzę? czym lichota tfioia, ubòſtwo moie i wieczna nędza zawdzięczy? otoPanie! oto Oycze moy! ciebie ſamego tobie offiaruię, Tobą ſamym, tobie nagradzam, i potyśiącznie na twarz padaiąc, ba pod ſamo centrum piekielne od wſtydu zniżaiąc śię, ponawiam ſercem Pana JEZUSA, ſercem Nays: Panny, i wſzytkich Swiętych: Chwała Bogu Oycu, i Synowi, i Duchowi S. iak była 🙲c.
22. Któryś mnie w moim niczym ſzukał, i mnieś wymyſlił: Zmiłuy śię na demną!
23. Ktòryś mnie przeyrzawſzy, o mnieś przedwiecznie dobrze myſlił: Zmiłuy śię nademną.
24. Ktòryś mnie ſtworzywſzy, łaſk, i darow ſkarbami oſypał, obmyślił: Zmyłuy śię nademną! niech mię moia właſna złość nie gubi, niepotępia, ktòrego twa ręka wſzechmocna ulepilł; ktòrego dobroć przedwieczna chce i pragnie dobra mego wiecznego.
25. O Panie nad Panami! o ſtworco moy! ile gwiazd, i wſzelkich rzeczy po wſzytkich niebioſach: tyle razy z całym niebem, i ziemią, tobie śię kłaniam, ciebie chwalę, i kocham ciebie teraz, i na wieki.
Jle dżdżyſtych, ſnieżnych kropel w obłokach, tyle razy zniebem i z ziemią, tobie śię kłaniam, ciebie chwalę i kocham ciebie.
Ile atòmow napowietrzu, i ptaſtwa;ile piaſku na ziemi, liśćia na drzewach, kwiatow na polu, ryb w morzu, i rzekach; ile liter po wſzytkich księgach: tyle razy z całym Niebem i ziemią, tobie śię kłaniam, ciebie chwalę, i kocham ciebie, nie dla ſiebie lecz iedynie dla ciebie ſamego. Ze ty ieſteś Bogiem i Panem wſzytkiego.
26. O Boże, i wſzytko?cieſzęſię Panie!i potyſiącznie weſelę śię Panie, raduię śię Panie, żeś ty wſzytko, i iedyne, prawdziwe dobro-iſtotne dobro: naywyżſze dobro! wſzelkie dobro: a ia nic,
Przed Niebem, i Ziemią Panie! winſzuię ſobie, ogłaſzam chętnie o ſobie, cieſzęſię, weſelę śię w ſobie, żem ia z ſiebie nic; a ty z ſiebię i w ſobie wſzytko! i zupełnym dobrem.
Pod obłoki wyſkakuie duſza moia z radośći poznaney prawdy: że ia brzydota niekczemna; żem ia Ziemia, proch, ropa, i wor gnoiu; żem ia ślepota, niemota, chromota, głupſtwo, ciemność, i ohyda niegodna nawet oczu ſtworzenia wſzelkiego.
27. Boże w Tròycy iedyny, miłości ſerca mego!czym śię ia wieczny nędznik tobie przyſłużę podług maieſtatu twego godności? o toa wielbię cię, cńwalę cię wiecznie, całym Tobą, całą ſiłą mądrości twey; wſzytkimi przymiotami, właſnoſciami, doſkonałościami twoimi. Kocham ćię wieczną miłością twoią; tudżieſz kocham ćię ſercem Pana JEZUSA, Nayſwiętſzey Panny, i wſzytkichSwiętych. A przy tym, twoią mądrością, twoią doſkonałośćią, ciebie ſamego, ciebie całego, iak ieſteś nieſkończenie w ſobie, tobie wiecznie oddaię, ofiaruię za mnie grzefznego; za duſze w czyſcu będące; i za dziś konaiących.
28. JEZU Zbawićielu moy! któryś ukochał mnie więcey, niż ſiebie; boś dla mnie, i za mnie, tak okrutnie na ſromotnym umarł krzyżu: tobie ponawiam, i oddaię wſzytkę przedwieczną miłość Troycy Przenayſwiętſzey ku tobie; tobie; i upodobanie w Tobie. Prezentuię, offiaruię zaſługi, przyſługi, i zupełnie twey miłośći pełne ſerce Nays: MARYI Matki twoiey; Świętych Aniołow, i wſzytkich Swiętych.
29. O iedyna miłbśći, á wiecznie nieuſtanna miłośći Boſka MARYA, Matko Boża! tobie ponawiam, i oddaię zupełnie wſzytkę przedwieczną, miłość Tròycy Przenayſwiętſzey ku tobie i upodobanie w tobie. Ponawiam, i oddaię wſzytkie akty, affekty od narodzeniaśię na ſwiat z ciebie, aż dotąd naymilſzego Syna, i Pana twoiego JEZUSA Chryſtuſa ku tobie; Offiaruię zupełnie miłości twey pełne ſerce Jezuſowe, i wſzytkich SS: á przyczyńśię za nami, za duſzami w czyſcu, i za dziś konaiącymi. Kochay, wychwalay za nas, i z nami wiecznie Boga.
30 O S.MichaleArchanjele!S.Anjele ſtròżu, wſzytkie chory Anjelſkie! S. Jozefie! S. Bartłomieju Apoſtole, S. Oycze Ignacy! S. Janie Regiſie.[3] S. Onufry. S. Dyzmo Łotrze Patronie; Wſzyścy SS: i Swięte Boże! czymśię wam przyſłużę? oto ponawiam, i oddaię wam wſzelki affekt ku wam, i wieczną miłość Tròycy Przenayſwiętſzey.Ofiaruię wam pełne miłoſierdzia, i miłośći ſerce Pana JEZUSA, i Nayſ: Panny Matki, Pani, i kròlowey waſzey. Ponawiam, i offiaruię, waſze wzaiemne akty, affekta, poſzanowania ſerdeczne ku ſobie, á proſzę, obliguię was: Dla miłości Boga, iaki ieſt w ſobie; dla miłości Boga, iaki ieſt w was; dla miłości Boga, iaki też ieſt we mnie niegodnym, modlcie śię, ratuycie, niewyrzekayćie śię mnie, nieopufzayćie mnie teraz; á oſobliwie przy ſmierći: gdy mnie wſzyſcy odſtąpią, obrzydzą, i wyrzucą. Nauczćie mnie, kochać Boga iedynie.
31. O MARYA łaſki Bożey pełna! winſzuię tobie, że Pan Bòg z tobą: przynamnie ty bądź zemną dla miłośći tego ktòryieſt w tobie, i z tobą, a proſzę, ſuplikuię naywyżſzym affektem; uſilnością Bogu wiadomą, i zakrytą; doſkonałośćią w Bogu zawartą, á tobie naymilſzą.
32. o Wieczne, nieſkonczone, iſtotne dobro Boże moy! pragnę ćię iak nayrychley oglądać, żądzą duſz czyſcowych; i całego Kościoła woiuiącego. Zyczę ci miłośći poſzanowania, i chwały naywyżſzey od wſzytkiego ſtworzenia, wolą twoią. Chwalę, wielbię, wynaſzamćię, chwałą twoią. Kocham cię, miłością twoią; ſercem Pana JEZUSA, Nayſ: Panny wierney, iedyney ſłużebnicy twoiey; i Wſzytkich Swiętych.
33. Kocham cię Panie JEZU, ſercem Nayſwiętſzey Panny: kocham ćię Matko Boża, ſercem Pana JEZUSA. Wielbię was, kocham Was JEZU i MARYA, wſzechmocnośćią Boga Oyca, mądrośćią Boga Syna, miłością Ducha S. 34 O MARYA! przedwiecznie przeyrzana, wybrana, ulubiona od Boga, i od Adamowej ſkazywyłączona przez Boga: błagay za nas grzeſznych Boga: ktòrego miłośierdzie nad wſzytkie dzieła iego.
O MARYA! tyś ſtworzona miłość Boga, Tyś wiecznie widząca, poznawaiąca, wielbiąca, kochaiąca Boga: dla miłośći Boga, bądz za nas błagaiąca Boga.
O MARYA! Tyś wiecznie złączona z Bogiem, naybliżſza Boga, naymilſza Bogu; zatopiona, zanurzona w Bogu; cała Boſka; cała w Bogu; cała dla Boga; Tyś Matka Boſka: bądźże nam Panią, i Matką dla Boga.
O MARYA! Tyś ogarniona Bogiem, umocniona Bogiem, uzbroiona Bogiem, zbogacona, oſwiecona Bogiem, naſycona Bogiem: uprosze nam ochotę do cnot, i Boſkich rzeczy.

 
AKTY
DO POWTARZANIA.
W dżień, w południu, i w Wieczor.

1. Wierzę, mam nadżieię, kocham ćię Panie Boże całym sobą; i owszem, całym tobą, twoią mądrośćią, twoią doskonałośćią, twoią miłością, nie dla nieba, nie dla życia, i zdrowia mego, lecz iedynie dla ciebie samego; i ciebie samego, tobie ofiaruję, i tobą samym tobie nadgradzam długi grzechow moich, za ktòre JEZUSOWYCH Ran zasługi prezentuię.
2. JEZUS, MARYA, Jozef, wam oddaię duszę, i ciało moie grzeszne.
3. JEZUS, MARYA, Jozef, w ręce wasze w życiu, i przy śmierći polecam ducha mego, i w głębokośći Ran JEZUSOWYCH, zanurzam, zatapiam duszę moię teraz, i przy skonaniu. Krew naydrozsza JEZUSOWA niechay zgładzi grzechy moie.
4. Bòg z nami! Bòg nad nami! Bòg pod nami! iemu cześć, chwała, poszanowanie, i miłość naywyzsza od wszego stworzenia na wieki, na wieki Amen.
5. Na imię JEZUS, niech wszelkie upada kolano, Niebieskie, Ziemskie, i Piekielne.
6. JEZUS w mysli i sprawach; JEZUS, w Uśćiech, JEZUS w sercu, JEZUS w życiu przy smierci.
7. Niech będzie pochwalony przenayswiętszy Sakrament od wszytkiego stworzenia, po wszytkich Kościołach całego Swiata miłośćią Troycy Przenayswiętszey;affektem, uniżonośćią Nay: Panny, Swiętych Anjołow, i wszytkich Swiętych.
8. Przez krew, i śmierćJEZUSA moiego Boże bądź miłościw nam grzesznym, duszom w czyscu będącym, i konaiącym dziś, albo tey nocy.
9. Przez krew, i Smierć JEZUSA moiego Wieczne odpocznienie racz im dac Panie. &c. 3. razy zmów.
10. Przez wnętrzności miłosierdzia twego JEZU konający na Krzyżu, zmiłuy śię nademną konaiącym. Niech ostatnie tchnienie twoie, bolesne, będzie życiem naszym na wieki.
11. Za życie dane, i smierć naznaczoną, za zdrowie, i chorobę, za pomyslnośći i niszczęscia; za Niebo dla dobrych, a piekło Złym naznaczone, wielbię ćię Panie, i kocham serdećznie: za wszytko, sercem Pana JEZUSA, Nay: Panny, i wszytkich Swiętych. Chwała Bogu Oycu, i Synowi, i Duchowi S. iak 🙲c.
12. Kłaniamśię ci Boże we dnie, i wnocy z całym Niebem, i ziemią.
13.O Boże wszędy przytomny!o Boże co raz na nas poglądaiący, nas w ręku, i mocy swey trzymaiący, dzwigaiący, opatrujący, oddaję ci naygłębszy pokłon affektem całego Kościoła Chrystusowego.
14. O Boże naymiłośiernieyszy, nas niegodnych niewdzięcznikow cierpiący, tak długo dissimuluiący, a mogąc, niekarzący; Zmiłuy śię nadnami według miłosierdzia twego wielkośći, a day nam upamiętanie, i z grzechów powitanie, nim nagłe nastąpi skonanie.
15. o Boże któryś przez Izaiasza rzekł: Dla imienia mego zatrzymam popędliwość moię; a dla chwały moiey pohamuię gniew przeciwko wam, abym nie wygładził. day nam spowiedz szczyrą, i pokorną; day żal serdeczny, i pokutę prawdziwą.
16. o Boże o Oycze!przećiwkom tobie wykroczył; ni dokogo niegarnę śię poufaley, ni do kogo nie uciekam bespieczniey, ieno do ciebie; i wołam do ciebie na twarz od wstydu upadaiąc, wołam do ciebie, przez ciebie samego błagaiąc, zmiłuy śię nad nami dla ciebie samego, dla przedwieczney dobroći twoiey, i dla Jmienia twego szczegulnie.
17. O Boże ktòryś raczył iednorodzonego Syna twego ziednoczyć z ludzką naturą, abyśmy z nim spolnie, i skutecznie przez niego Ciebie, słusznie zagniewanego, iednali, przepraszali: oto Przez miłosiernie otwarte okienka w ręku i boku przebodzonych, oto przez drzwi otworem stoiące w rozgwożdżonych nogachJego przenayswiętszych, serca i usta w nie wlepiwszy wołamy, błagamy: dla JEZUSA, Syna twego Zmiłuy śię nad nami, teraz, w rostaniu duszy z ciałem, i na wieki.
18. Boże! którego natura, istotna Dobroć, ktòrego wola, łacniuchna a nie pracowita wszechmocność; ktòrego wszelkie dzieło zewnętrzne, iedyne, szczegulne miłosierdzie nad stworzeniem Twoim, Zmiłuy śię, zlituy śię dla siebie, przez siebie, nad nami, niegodnym dziełem, i lepianką rąk twoich nayswiętszych.
19. O niepoięta w przedwieczney dobroći, Boska mądrości, wszytko, co ieno być może, w samym nicestwie widząca! ktòraś nas mizernych, niegodnych przedwiecznie znała, poymowała; nas niebędących widzieć, i o nas wiedzieć raczyła. Przez tę nieskònczoną dobroć twoię, zmiłuy śię nad rami; day miłościwie błahemu rozumowi memu na wieki znać, widzieć ciebie, a poznać siebie, abym z podłośći, a nikczemnośći moiey dochodził godnośći twoiey. Niechay nic nie poymuię, niechay nic niewiem, niechay nic nie umiem, tylko to, co z chwałą i woli twoiey upodobaniem iest, i być, może.
O naylitosciwsza, nieograniczona Pamieci Boska, ktòraś nas nędznych, i na nic tobie niezgodnych, niepotrzebnych, daleko, daleko w przod niżesmy byli, niżesmy śię narodzili, dobrotliwie w sobie zawierała, przedwiecznie w sobie nosiła, i piastowała: przez tę łaskę niepoiętą, dayże nam abysmy ćię w mysli; i w sercu nosili; wednie, a w nocy o tobie pamiętali, i na twoię przytomność poglądaiąc nic nie myślili, nic nie mowili, nic nieczynili, coby śię oczom twoim nayswiętszym w nas niepodobało.
20. O wszechmocna w miłosierdziu! o nieskończona, w dobroci twoiey Wolo Boska!ktòraś nakłoniła, przynagliła, przesiliła siebie, wymogła w siebie aby wszechmocność twoia od wiekow, a przedwiecznie, dość iasnie przeyrzawszy, dość iawnie przewiodziawszy mnie tak złego, mnie tak o brzydłego, mnie tak szkaradnego grzefznika buntownika, wzgardziciela majestatu twego, burzyciela praw twoich, gwałciela woli twoiey przenayświętszey, kiedyż tedyż z nicestwa mego wyrwawszy, z nikczemnośći moiey wypowadziwszy, na swiat wydała, y miedzy ludzie, a nie miedzy bestie, lub inne nierozumne kreatury, policzyła, i wyobrażeniem i podobienstwem twoim uszlachciła, wywyższyła, Zmiłuy śię nademną! niechay nic nie żądam, nic nie pragnę, ieno co ty chcesz; iako chcesz. Bądz wola, twoia, iako w Niebie, tak i na ziemi we mnie, i zemną na wieki. Broń mnie Panie odemnie, od głupiey, nic nieznaiącey woli moiey. Na ciebie śię spuszczam, boś ty Oyciec moy, i miłośierdzie moie.
21. Twoia przedwieczna Swiątobliwość, moią w czasiech złoscią śię brzydziła; Twoia nayiasnieysza piękność, moią ciemnoscią, moią śię szpetnoscią, bezecnością strachała, wzdrygała; Twego Majestatu wielkość, moią nikczemnoscią gardziła: ale wielkośc miłośierdzia twego mnie od siebie nieodrzucała, owszem do siebie przytulała, przygarneła; a niepoięta dobroć woli twoiey to wszytko przekonywała, przemagała, i niegodność moię pokrywała: a czymże ia to Tobie nagrodzę? czym lichota tfioia, ubòstwo moie i wieczna nędza zawdzięczy? otoPanie! oto Oycze moy! ciebie samego tobie offiaruię, Tobą samym, tobie nagradzam, i potyśiącznie na twarz padaiąc, ba pod samo centrum piekielne od wstydu zniżaiąc śię, ponawiam sercem Pana JEZUSA, sercem Nays: Panny, i wszytkich Swiętych: Chwała Bogu Oycu, i Synowi, i Duchowi S. iak była 🙲c.
22. Któryś mnie w moim niczym szukał, i mnieś wymyslił: Zmiłuy śię na demną!
23. Ktòryś mnie przeyrzawszy, o mnieś przedwiecznie dobrze myslił: Zmiłuy śię nademną.
24. Ktòryś mnie stworzywszy, łask, i darow skarbami osypał, obmyślił: Zmyłuy śię nademną! niech mię moia własna złość nie gubi, niepotępia, ktòrego twa ręka wszechmocna ulepilł; ktòrego dobroć przedwieczna chce i pragnie dobra mego wiecznego.
25. O Panie nad Panami! o stworco moy! ile gwiazd, i wszelkich rzeczy po wszytkich niebiosach: tyle razy z całym niebem, i ziemią, tobie śię kłaniam, ciebie chwalę, i kocham ciebie teraz, i na wieki.
Jle dżdżystych, snieżnych kropel w obłokach, tyle razy zniebem i z ziemią, tobie śię kłaniam, ciebie chwalę i kocham ciebie.
Ile atòmow napowietrzu, i ptastwa;ile piasku na ziemi, liśćia na drzewach, kwiatow na polu, ryb w morzu, i rzekach; ile liter po wszytkich księgach: tyle razy z całym Niebem i ziemią, tobie śię kłaniam, ciebie chwalę, i kocham ciebie, nie dla siebie lecz iedynie dla ciebie samego. Ze ty iesteś Bogiem i Panem wszytkiego.
26. O Boże, i wszytko?cieszęsię Panie!i potysiącznie weselę śię Panie, raduię śię Panie, żeś ty wszytko, i iedyne, prawdziwe dobro-istotne dobro: naywyższe dobro! wszelkie dobro: a ia nic,
Przed Niebem, i Ziemią Panie! winszuię sobie, ogłaszam chętnie o sobie, cieszęsię, weselę śię w sobie, żem ia z siebie nic; a ty z siebię i w sobie wszytko! i zupełnym dobrem.
Pod obłoki wyskakuie dusza moia z radośći poznaney prawdy: że ia brzydota niekczemna; żem ia Ziemia, proch, ropa, i wor gnoiu; żem ia ślepota, niemota, chromota, głupstwo, ciemność, i ohyda niegodna nawet oczu stworzenia wszelkiego.
27. Boże w Tròycy iedyny, miłości serca mego!czym śię ia wieczny nędznik tobie przysłużę podług maiestatu twego godności? o toa wielbię cię, cńwalę cię wiecznie, całym Tobą, całą siłą mądrości twey; wszytkimi przymiotami, własnosciami, doskonałościami twoimi. Kocham ćię wieczną miłością twoią; tudżiesz kocham ćię sercem Pana JEZUSA, Nayswiętszey Panny, i wszytkichSwiętych. A przy tym, twoią mądrością, twoią doskonałośćią, ciebie samego, ciebie całego, iak iesteś nieskończenie w sobie, tobie wiecznie oddaię, ofiaruię za mnie grzefznego; za dusze w czyscu będące; i za dziś konaiących.
28. JEZU Zbawićielu moy! któryś ukochał mnie więcey, niż siebie; boś dla mnie, i za mnie, tak okrutnie na sromotnym umarł krzyżu: tobie ponawiam, i oddaię wszytkę przedwieczną miłość Troycy Przenayswiętszey ku tobie; i upodobanie w Tobie. Prezentuię, offiaruię zasługi, przysługi, i zupełnie twey miłośći pełne serce Nays: MARYI Matki twoiey; Świętych Aniołow, i wszytkich Swiętych.
29. O iedyna miłbśći, a wiecznie nieustanna miłośći Boska MARYA, Matko Boża! tobie ponawiam, i oddaię zupełnie wszytkę przedwieczną, miłość Tròycy Przenayswiętszey ku tobie i upodobanie w tobie. Ponawiam, i oddaię wszytkie akty, affekty od narodzeniaśię na swiat z ciebie, aż dotąd naymilszego Syna, i Pana twoiego JEZUSA Chrystusa ku tobie; Offiaruię zupełnie miłości twey pełne serce Jezusowe, i wszytkich SS: a przyczyńśię za nami, za duszami w czyscu, i za dziś konaiącymi. Kochay, wychwalay za nas, i z nami wiecznie Boga.
30 O S.MichaleArchanjele!S.Anjele stròżu, wszytkie chory Anjelskie! S. Jozefie! S. Bartłomieju Apostole, S. Oycze Ignacy! S. Janie Regisie. S. Onufry. S. Dyzmo Łotrze Patronie; Wszyścy SS: i Swięte Boże! czymśię wam przysłużę? oto ponawiam, i oddaię wam wszelki affekt ku wam, i wieczną miłość Tròycy Przenayswiętszey.Ofiaruię wam pełne miłosierdzia, i miłośći serce Pana JEZUSA, i Nays: Panny Matki, Pani, i kròlowey waszey. Ponawiam, i offiaruię, wasze wzaiemne akty, affekta, poszanowania serdeczne ku sobie, a proszę, obliguię was: Dla miłości Boga, iaki iest w sobie; dla miłości Boga, iaki iest w was; dla miłości Boga, iaki też iest we mnie niegodnym, modlcie śię, ratuycie, niewyrzekayćie śię mnie, nieopufzayćie mnie teraz; a osobliwie przy smierći: gdy mnie wszyscy odstąpią, obrzydzą, i wyrzucą. Nauczćie mnie, kochać Boga iedynie.
31. O MARYA łaski Bożey pełna! winszuię tobie, że Pan Bòg z tobą: przynamnie ty bądź zemną dla miłośći tego ktòryiest w tobie, i z tobą, a proszę, suplikuię naywyższym affektem; usilnością Bogu wiadomą, i zakrytą; doskonałośćią w Bogu zawartą, a tobie naymilszą.
32. o Wieczne, nieskonczone, istotne dobro Boże moy! pragnę ćię iak nayrychley oglądać, żądzą dusz czyscowych; i całego Kościoła woiuiącego. Zyczę ci miłośći poszanowania, i chwały naywyższey od wszytkiego stworzenia, wolą twoią. Chwalę, wielbię, wynaszamćię, chwałą twoią. Kocham cię, miłością twoią; sercem Pana JEZUSA, Nays: Panny wierney, iedyney służebnicy twoiey; i Wszytkich Swiętych.
33. Kocham cię Panie JEZU, sercem Nayswiętszey Panny: kocham ćię Matko Boża, sercem Pana JEZUSA. Wielbię was, kocham Was JEZU i MARYA, wszechmocnośćią Boga Oyca, mądrośćią Boga Syna, miłością Ducha S. 34 O MARYA! przedwiecznie przeyrzana, wybrana, ulubiona od Boga, i od Adamowej skazywyłączona przez Boga: błagay za nas grzesznych Boga: ktòrego miłośierdzie nad wszytkie dzieła iego.
O MARYA! tyś stworzona miłość Boga, Tyś wiecznie widząca, poznawaiąca, wielbiąca, kochaiąca Boga: dla miłośći Boga, bądz za nas błagaiąca Boga.
O MARYA! Tyś wiecznie złączona z Bogiem, naybliższa Boga, naymilsza Bogu; zatopiona, zanurzona w Bogu; cała Boska; cała w Bogu; cała dla Boga; Tyś Matka Boska: bądźże nam Panią, i Matką dla Boga.
O MARYA! Tyś ogarniona Bogiem, umocniona Bogiem, uzbroiona Bogiem, zbogacona, oswiecona Bogiem, nasycona Bogiem: uprosze nam ochotę do cnot, i Boskich rzeczy.





  1. Przypis własny Wikiźródeł ignorujący (z łac. dissimulo)
  2. Przypis własny Wikiźródeł Iz 48:9 podług Biblii Gdańskiej
  3. Przypis własny Wikiźródeł Prawdopodobnie chodzi o św. Jana Franciszka Regisa, jezuitę.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Józef Baka.