Biblia Gdańska/Księgi Ezdraszowe 3

[529]ROZDZIAŁ III.

 I. Iesua i Zorobabel, Kapłani, z bracią swą ołtarz w Ieruzalemie zbudowali 1 — 3. II. Swięto namiotów obchodą^[1] 4. III. ofiary palone ofiaruią 5. 6. IV. a grunty kościoła z radością i z płaczem zakładaią 7 — 13.
A gdy nastał miesiąc siodmy, a synowie Izraelscy byli w mieściech, zgromadził się lud iednomyślnie do Ieruzalemu.
 2. Tedy wstawszy Iesua, syn Iozedeków, i bracia iego Kapłani, i Zorobabel, syn Balatyelów, i bracia iego, zbudowali ołtarz Boga Izraelskiego, aby na nim sprawowali całopalenia, iako napisano w zakonie^[2] Moyżesza, męża Bożego.
 3. A gdy postawili on ołtarz na fundamencie swym, choć się bali narodów postronnych, iednak ofiarowali na nim całopalenie Panu, całopalenia rano i w wieczór.
 II. 4. Obchodzili téż święto uroczyste kuczek, iako napisano, sprawuiąc całopalenia na każdy dzień według^[3] liczby i według zwyczaiu każdą rzecz dnia swego;
 III. 5. Potym całopalenie ustawiczne, i na nowiu miesiąca, i na każde uroczyste święto, Panu poświęcone, i od każdego dobrowolnie ofiaruiącego dobrowolną ofiarę Panu.
 6. Ode dnia pierwszego miesiąca siodmego poczęli sprawować całopalenia Panu, choć ieszcze kościół Pański nie był założony.
 IV. 7. I oddali pieniądze kamiennikom, i rzemieślnikom, także strawę i napóy, i oliwę Sydończykom, i Tyryyczykom, aby przywozili drzewo cedrowe z Libanu do morza Ioppy, iako im pozwolił Cyrus, Król Perski.
 8. Potym roku wtórego po ich nawróceniu do domu Bożego w Ieruzalemie, miesiąca wtórego, zaczęli Zorobabel, syn Salatyelów, i Iesua, syn Iozedeków, i inni bracia ich Kapłani, i Lewitowie, i wszyscy, [530]którzy byli przyszli z onéy niewoli do Ieruzalemu, a postanowili Lewity od dwudziestu lat i wyżéy, aby byli dozorcami nad robotą domu Pańskiego.
 9. I stanął Iesua, synowie iego, i bracia iego; Kadmiel téż i synowie iego, i synowie Iudy społu, aby przynaglali tym, którzy robili około domu Bożego; synowie Chenadadowi, synowie ich, i bracia ich Lewitowie.
 10. A gdy zakładali budownicy grunty kościoła Pańskiego, postawili Kapłany ubrane z trąbami, i Lewity, syny Asafowe z cymbałami, aby chwalili Pana według postanowienia^[4] Dawida, Króla Izraelskiego.
 11. I śpiewali iedni po drugich, chwaląc a wysławiaiąc Pana, że dobry, że na wieki miłosierdzie iego nad Izraelem. Wszystek także lud krzyczał krzykiem wielkim, chwaląc Pana, przeto iż był założony dom Pański.
 12. A wiele starców z Kapłanów, i z Lewitów, i z przednieyszych domów oycowskich, którzy^[5] widzieli dom pierwszy, gdy zakładano ten dom przed oczyma ich, płakali głosem wielkim, a zasię wiele ich krzyczało, z radością wynosząc głosy;
 13. Tak iż lud nie mógł rozeznać głosu krzyku wesołego od głosu płaczącego ludu; albowiem on lud krzyczał głosem wielkim, tak że głos było daleko słyszeć.

1.  Błąd w druku; powinno być – obchodzą.
2. 5 Moy. 12, 5. 6.
3. 4 Moy. 29, 12. 13.
4. 1 Kron. 16, 8. 9.
5. Aggieusz. 2, 4.

Ezd 2

Ezd 3

Ezd 4