Biblia Gdańska/Księgi Ezdraszowe 5


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Ezdraszowe

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10


ROZDZIAŁ V.


I. Żydowie napomnieni od Haggieusza i Zacharyasza do budowania kościoła nawracaią się 1 — 2. II. Tattenay Starosta List do Daryusza pisze, wywiaduiąc się, ieźli Król Cyrus pozwolił Żydom kościół budować w Ieruzalemie 3 — 17.
Tego czasu prorokował Haggieusz Prorok, i Zacharyasz, syn[1] Iddy, prorokuiąc Żydom, którzy byli w Iudzie i w Ieruzalemie, w imię Boga Izraelsiego, mówiąc do nich.
2. Tedy powstawszy Zorobabel, syn Sylatyelów, i Iesua, syn Iozedeków, poczęli budować dom Boży, który iest w Ieruzalemie, a byli z nimi Prorocy Boży, pomagaiąc im.
II. 3. Pod tenże czas przyszedł do nich Tattenay, Starosta za rzeką, i Setarbozenay, i towarzysze ich, i tak mówili do nich: Któż wam rozkazał ten dom budować, i mury iego z gruntu wywodzić?
4. Na cośmy im odpowiedzieli, i mianowaliśmy te męże, którzy około tego budowania robili.
5. Lecz oko Boga ich było nad starszymi Żydowskimi, i nie mogli im przeszkadzać, póki ta rzecz do Daryusza nie przyszła, a pókiby przez list nie dano znać o tym.
6. Tenci iest przepis list, który posłał do Króla Daryusza Tattenay, Starosta za rzeką, i Setarbozenay, i towarzysze iego Afarsechayczycy, którzy byli za rzeką, do Króla Daryusza.
7. List mu posłali, w którym to było napisano: Daryuszowi Królowi pokóy na wszystkim!
8. Niechay będzie wiadomo Krolowi, żeśmy przyszli do Indskiéy[2] krainy, do domu Boga wielkiego, który buduią z kamienia wielkiego, a drzewo kładą w ściany; ta robota sporo idzie, i szczęści się w ręku ich.
9. Pytaliśmy tedy starszych onych mówiąc do nich: Któż wam rozkazał ten dom budować, i te mury z gruntu wywodzić?
10. Nawet i o imiona ich pytaliśmy się, abyśmyć oznaymili, i opisali imiona mężów, którzy są przednieysi między nimi.
11. Ale nam tak odpowiedzieli, mówiąc: Myśmy słudzy Boga nieba i ziemi, a buduiemy dom, który był zbudowany przedtym przed wielą lat, który był wielki Król Izraelski zbudował i wystawił.
12. Lecz gdy wzruszyli ku gniewu oycowie nasi Boga niebieskiego, podał ie w ręce Nabuchodonozora, Króla Babilońskiego, Chaldeyczyka, który ten dom zburzył, a lud iego zawiodł w niewolą do Babilonu.
13. Wszakże roku pierwszego Cyrusa, Króla Babilońskiego, Król Cyrus wydał dekret, aby ten dom Boży budowano.
14. Nad to i naczynia domu Bożego złote i śrebrne, które był zabrał Nabuchodonozor z kościoła, który był w Ieruzalemie i wniosł ie do kościoła Babilońskiego, te wyniosł Król Cyrus z kościoła Babilońskiego, i dane są nieiakiemu Sesbasarowi, którego był Książęciem uczynił.
15. I rzekł mu: Te[3] naczynia wziąwszy idź, a złoż ie w kościele, który iest w Ieruzalemie, a dom Boży niech będzie budowany na mieyscu swoiém.
16. Tedy ten Sesbasar przyszedłszy założył grunty domu Bożego, który iest w Ieruzalemie, i od onego czasu aż dotąd buduią go, a nie iest dokończony.
17. A tak, Królu! ieźlić się zda bydź rzeczą dobrą, niechby poszukano w domu skarbów królewskich, który iest w Babilonie, ieźliż tak iest, że Król Cyrus rozkazał, aby budowano ten dom Boży, który iest w Ieruzalemie, a wola królewska o tym niech będzie do nas posłana.






  1. Aggieusz. 1, 1. Zach. 1, 1.
  2. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – Iudskiéy.
  3. 1 Ezdr. 1, 7. 8.





 Ezd 4 Ezd 5 Ezd 6