Biblia Gdańska/Proroctwo Ozeaszowe 5
I. Grzechy Kapłanów, ludu Izraelskiego i Iudskiego 1 — 4. II. Ogłoszenie strasznéy pomsty Bożéy 5. 6. III. prędkiey 7. IV. i nieuchronionéy 8 — 15.
Słuchaycie tego, o Kapłani! a mieycie wzgląd na to domie Izraelski! i ty, domie królewski! słuchaycie; bo przeciwko wam sąd iest, przeto żeście sidłem w Masfa, a siecią rozciągnioną na wierzchu Tabor.
2. Owszem udawaiąc się na zabiianie przypadaią do ziemi; ale Ia pokarzę każdego z nich.
3. Ia znam Efraima, i Izrael nie iest skryty przedemną; bo teraz nierząd płodzisz, Efraimie! a Izrael splugawił się.
4. Nie maią się do tego, aby się nawrócili do Boga swego, przeto że duch wszeteczeństwa iest w pośrzodku nich, a Pana nie poznali.
II. 5. Swiadczyć téż będzie hardość[1] Izraelska przeciwko niemu; przetoż Izrael i Efraim upadną dla nieprawości swoiéy, upadnie téż i Iuda z nimi.
6. Z trzodami swemi i z bydłem swoiém póydą szukać Pana; wszakże[2] go nie znaydą; bo odstąpił od nich.
III. 7. Wystąpili przeciwko Panu, bo synów cudzych napłodzili; a tak teraz pożrze ie miesiąc z maiętnościami ich.
IV. 8. Zatrąbcie w trąbę w Gabaa, i w trąbę w Rama; krzyczcie w Bet Awen: Nieprzyiaciel za tobą o Beniaminie!
9. Efraim spustoszony będzie w dzień karania; w pokoleniach Izraelskich oznaymiłem, że to prawda.
10. Książęta Iudskie stały się iako ci, którzy granice[3] przenoszą; wyleię na nie popędliwość moię iako wodę.
11. Uciśniony iest Efraim, pokruszony sądem; wszakże przecię ma wolą[4] chodzić za rozkazaniem ludzkiém.
12. Przetoż i Ia byłem Efraimowi iako mól, a domowi Iudskiemu iako spróchniałość.
13. Zkąd widząc Efraim mdłość swoię a Iuda ranę swoię, uciekł się Efraim do Assura, i posłał do Króla Iareba; ale on was nie będzie mógł uzdrowić, ani was uleczy od rany waszéy.
14. Bom Ia iest Efraimowi[5] iako lew srogi, a domowi Iudskiemu iako lwię; Ia, Ia porwę, i odeydę; wezmę, a nikt mi nie wydrze;
15. Póydę, wrócę się do mieysca mego, aż się winnymi dadzą a szukać będą oblicza moiego.
 Oz 4 |
Oz 5 | Oz 6  |
|