Biblia Wujka (1923)/Drugi List do Koryntian 8


Poniżej znajduje się Drugi List do Koryntian podzielony na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.


ROZDZIAŁ VIII.
Przykładem Macedonów upomina Korynty ku składaniu jałmużny wszystkim, a osobliwie sługom Bożym, tym zwłaszcza, którzy w Ewangelii pracują.

A oznajmujemy wam, bracia! łaskę Bożą, która jest dana w kościelech Macedońskich.

Iż w wielkiem doświadczeniu utrapienia obfitość wesela ich była, i ubóstwo ich obfitowało w bogactwo prostoty ich.

Iż wedle możności, daję im świadectwo, i nad możność dobrowolnymi byli.

Z wielkiem napominaniem prosząc nas o łaskę i spółeczność posługowania, które dzieje się przeciw świętym.

A nie jakośmy się spodziewali, ale sami siebie oddali, najprzód Panu, potem nam przez wolą Bożą,

Tak iżeśmy prosili Tytusa, aby jako począł, tak i dokonał u was téż łaski téj.

Ale jako we wszystkiem obfitujecie w wierze i w mowie i w umiejętności i wszelakiéj pilności, nadto i w miłości waszéj przeciwko nam, abyście i w téj łasce obfitowali.

Nie mówię jako rozkazując, ale przez staranie innych, i waszéj miłości przyrodzenia dobrego doświadczając.

Albowiem znacie łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, że dla was stał się ubogim, będąc bogatym, abyście ubóstwem jego wy bogatymi byli.

10 A w tem radę dawam; albowiem to wam jest pożyteczno, którzy nie tylko czynić, ale i chciecieście poczęli od roku przeszłego.

11 A teraz i uczynkiem wykonajcie; aby jako jest ochotna chęć woli, tak była i wykonania z tego, co macie.

12 Albowiem jeźli jest ochotna wola, wedle tego, co ma, jest przyjemna, nie wedle tego, czego nie ma.

13 Bo nie iżeby inszym miało być ulżenie, a wam uciśnienie; ale wedle porównania.

14 Na ten czas wasza obfitość niech dołoży ich niedostatku, aby téż ich obfitość była dołożeniem waszego niedostatku, aby było porównanie,

15 Jako jest napisano: Który wiele, nie miał nazbyt: a kto mało, nie miał mniéj. [1]

16 A dzięka Bogu, który dał tóż staranie o was do serca Tytusowego,

17 Iż napominanie przyjął; ale pilniejszym będąc, z swéj chęci udał się do was.

18 Posłaliśmy téż z nim brata, którego chwała jest w Ewangelii po wszystkich kościołach:

19 A nie tylko, ale téż postanowion jest od kościołów za towarzysza pielgrzymowania naszego, ku téj łasce, która bywa szafowana od nas ku chwale Pańskiéj, i chętliwéj woli naszéj,

20 Strzegąc się tego, aby nas kto nie naganił w téj obfitości, która się przez nas sprawuje.

21 Albowiem przemyśliwamy dobra nie tylko przed Bogiem, ale téż przed ludźmi. [2]

22 A posłaliśmy z nimi i brata naszego, któregośmy wielekroć w wielu rzeczach doświadczyli, że jest pilny, a teraz daleko pilniejszy, dla wielkiéj ufności przeciwko wam.

23 Chociaż dla Tytusa, który jest moim towarzyszem i pomocnikiem u was, chociaż bracia nasi, Apostołowie kościołów, chwała Chrystusowa.

24 Okazanie tedy, które jest miłości waszéj i przechwalania naszego z was, okażcie przeciw nim przed oblicznością kościołów.