Biblia Wujka (1923)/Księga Daniela 11
A ja od pierwszego roku Daryusza Meda stałem, aby był zmocnion i posilon.
2 A teraz prawdę oznajmię tobie: Oto jeszcze trzéj królowie będą stać w Perskiéj ziemi, a czwarty zbogaci się bogactwy zbytniemi nade wszystkie, a gdy się zmocni bogactwy swemi, pobudzi wszystkie na królestwo Greckie.
3 Lecz powstanie król mocny i będzie panował panowaniem wielkiem, a czynić będzie, co mu się podoba.
4 A gdy stanie, będzie skruszone królestwo jego i będzie rozdzielone na cztery wiatry niebieskie, ale nie między potomki jego, ani według mocy jego, którą panował; bo będzie szarpane królestwo jego, téż między obce oprócz tych.
5 I zmocni się król z południa a z książąt jego przemoże go, i będzie panował panowaniem; bo wielkie panowanie jego.
6 A po skończeniu lat uczynią z sobą przymierze, i córka króla z południa przyjedzie do króla północnego czynić przyjaźń, i nie otrzyma siły ramienia, ani się ostoi nasienie jego, i będzie wydana sama, i którzy ją przyprowadzili, młodzieńcy jéj i którzy ją zmacniali w czasiech.
7 A stanie z latorośli korzenia jéj szczepek i przyjdzie z wojskiem a wnidzie do krainy króla północnego, i będzie czynił z nimi po swéj woli, i otrzyma.
8 Nadto i bogi ich i ryciny, naczynia téż drogie, śrebra i złota pobrane, zawiezie do Egiptu: ten przemoże króla północnego.
9 I wjedzie w królestwo król z południa i wróci się do ziemi swéj.
10 A synowie jego będą pobudzeni i zbiorą mnóstwo wojsk wiela, i przyjedzie kwapiąc się a zalewając, i wróci się i zapędzi się i potka się z mocą jego.
11 I rozdrażniony król południowy wynidzie, a z królem północnym walczyć będzie i nagotuje mnóstwo zbytnie, i będzie podane mnóstwo w ręce jego.
12 I poima mnóstwo, a wywyższy się serce jego i porazi wiele tysięcy, ale nie przemoże.
13 Bo się wróci król północny i nagotuje mnóstwo daleko większe niż pierwéj, a na końcu czasów i lat przyjdzie kwapiąc się z wojskiem wielkiem i z bogactwy zbytniemi.
14 A onych czasów mnodzy powstaną przeciw królowi południowemu, synowie téż przestępników ludu twego podniosą się, aby wypełnili widzenie i upadną. [1]
15 I przyjdzie król północny i usypie wał i weźmie miasta bardzo obronne, a ramiona południowe nie zniosą, i powstaną wybrani jego, aby się oparli, a nie będzie siły.
16 A uczyni przyszedłszy nań według upodobania swego, a nie będzie, ktoby stał przeciw obliczu jego: i będzie stał w zacnéj ziemi, i będzie zniszczona w ręce jego.
17 I położy oblicze swoje, żeby przyszedł ku otrzymaniu wszystkiego królestwa jego, i uczyni z nimi porównania, i córkę z białychgłów da mu, aby je wywrócił, ale się nie ostoi, ani go będzie.
18 A obróci oblicze swe ku wyspom i weźmie ich wiele, i uczyni, że przestanie hetman urągania swego, a urąganie jego obróci się nań.
19 I obróci oblicze swe ku państwu ziemie swéj i potknie się i upadnie, a nie najdzie się.
20 I stanie na miejscu jego najpodlejszy i niegodny dostojeństwa królewskiego: a za mało dni ztart będzie nie w zapalczywości ani w bitwie.
21 I stanie na miejscu jego wzgardzony, a nie dadzą mu czci królewskiéj: i przyjdzie potajemnie i otrzyma królestwo zdradą.
22 A ramiona wojującego będą zwalczone od oblicza jego i ztarte będą, nadto i wódz przymierza.
23 A po przyjacielstwie uczyni zdradę, i przyciągnie a zwycięży małym ludem.
24 I do obfitych a bogatych miast wnidzie i uczyni, czego nie czynili ojcowie jego i ojcowie ojców jego, wydartki i korzyści i bogactwa ich rozproszy, a przeciw najmocniejszym myślić będzie, a to aż do czasu.
25 I wzbudzi się siła jego i serce jego przeciw królowi południowemu z wojskiem wielkiem, a król południowy pobudzon będzie ku bitwie z wielkiemi pomocami i mocnemi bardzo: lecz się nie ostoją; bo umyślą nań radę.
26 A ci, którzy z nim chleb jedzą, zetrą go, wojsko téż jego zatłumione będzie, i polęże zabitych bardzo wiele.
27 Dwu téż królów serce będzie, aby źle czynili, a u stołu jednego kłamstwo mówić będą, i nie zdarzy się im; bo jeszcze koniec na inny czas.
28 I wróci się do ziemie swéj z wielkiemi bogactwy, a serce jego przeciw przymierzu świętemu, i uczyni a wróci się do ziemie swéj.
29 Zamierzonego czasu wróci się a przyjdzie na południe, a nie będzie pierwszemu podobne ostateczne.
30 Przyjdą téż nań galery i Rzymianie, i porażon będzie a wróci się i rozgniewa się przeciwko przymierzu świątynie: i uczyni i wróci się i będzie myślił przeciwko tym, którzy opuścili przymierze świątynie.
31 I ramiona od niego stać będą i zgwałcą świątynią mocy i odejmą ustawiczną ofiarę a dadzą obrzydłość na spustoszenie.
32 A niezboźni przeciw przymierzu zmyślać będą zdradliwie; lecz lud znający Boga swego otrzyma i uczyni.
33 A uczeni między ludem będą nauczać wielu, i polęgą od miecza i od ognia i od poimania i od łupienia dni.
34 A gdy upadną, wspomożeni będą pomocą maluczką, i przyłączą się do nich mnodzy zdradliwie.
35 I z uczonych upadną, aby byli wypławieni i wybrani i wybieleni aż do czasu zamierzonego; bo jeszcze inny czas będzie:
36 A król będzie czynił według woli swojéj i podniesie się i rozwielmoży się przeciw każdemu bogu i przeciw Bogu bogów będzie mówił wielmożne rzeczy, i zdarzy się mu, aż się dokona gniew; bo już wyszła sentencya.
37 A boga ojców swoich nie będzie miał nizacz i będzie w pożądliwościach niewiast, ani będzie dbał na żadnego boga; bo przeciw wszemu powstanie.
38 Lecz boga Maozym na miejscu swojem chwalić będzie, a boga, którego nie znali ojcowie jego, będzie czcił złotem i śrebrem i drogim kamieniem i rzeczami kosztownemi.
39 I uczyni, że obwaruje Maozym z bogiem cudzym, którego poznał, i rozmnoży sławę i da im moc w wielu rzeczach i ziemię podzieli darmo.
40 A czasu zamierzonego będzie przeciwko niemu walczył król południowy, a jako burza przyjdzie nań król północny z wozy i z jezdnymi i z okrętami mnogimi, a wnidzie w ziemię i zetrze i przejdzie.
41 I wnidzie do ziemie chwalebnéj, a wiele upadnie; lecz te same ujdą ręki jego, Edom i Moab a początek synów Ammon.
42 I pośle rękę swoję na ziemie, i ziemia Egipska nie wybiega się.
43 I opanuje skarby złota i śrebra i wszystkie rzeczy kosztowne Egipskie, przez Lybią téż i Ethyopią przejdzie.
44 I wieść od wschodu słońca i od północy zatrwoży go, i przyjdzie z mnóstwem wielkiem, aby ztarł i pobił wielu.
45 I postawi namiot swój Apadno między morzami na górze zacnéj i świętéj, i przyjdzie aż na wierzch jéj, a żaden mu nie dopomoże.